Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması

Altunisik, Remzi; Berk, özsev; sarıkaya, nilgün; ESKILER, ERSIN

Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması

Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

8 3

Yıl: 2021 Cilt: 12 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 614 - 626 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 22-08-2022

Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması

Öz:

Bu çalışmanın amacı, Lay (1986) tarafından geliştirilen Genel Erteleme Ölçeğini faktör yapısı ve psikometrik özellikler açısından incelemektir. Sözkonusu ölçek bireylerin genel erteleme eğilimlerini değerlendiren yirmi maddeden oluşan tek boyutlu bir yapı olarak tanımlanmıştır. Başlangıçta bir kişilik özelliği olarak tanımlanan birçok davranışın, kararın ve kişisel tepkinin önceli olarak değerlendirilen bu kavramın boyutsal analizinin ortaya konması önem arz etmektedir. Araştırma bağlamında Sakarya, Ankara ve İstanbul illerinde yaşayan 18 yaş ve üzeri katılımcılara kolayda örnekleme yöntemi ile iki farklı anket çalışması uygulanmıştır. Çalışmalar toplam 440 katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. İlk çalışmada, açıklayıcı faktör analizi, on altı madde ve dört boyuttan oluşan bir yapı elde edilerek ölçeğin orijinal versiyonundan farklılaştığını göstermiştir. İkinci çalışmada, doğrulayıcı faktör analizi, faktör yük değeri düşük ve hata varyansı yüksek olan iki maddenin çıkarılması ile tekrar edilmiştir. Tek boyut olarak geliştirilmiş olan genel erteleme ölçeğinin, bu çalışma bulgularına göre on dört madde ve dört boyutlu bir yapıdan oluşmakta olduğu doğrulanmıştır. Yaygın olarak kullanılan genel erteleme ölçeğinin gerek aynı kültürel yapı gerekse farklı kültürel yapılar içinde ortaya çıkan boyutsal yapısının farklılık gösterebileceği ifade edilerek, erteleme davranışının öncellerine yönelik çalışmaların gelecekte de yapılarak olguyu ölçmeye yönelik daha geçerli ve güvenilir ölçeklerin gerekliliği vurgulanmaktadır.

Anahtar Kelime:

A Study on Reliability and Validity of Lay (1986)'s General Procrastination Scale

Öz:

This study aims to examine the General Procrastination Scale developed by Lay (1986) in terms of factor structure and psychometric properties. Lay (1986) has defined the construct as a uni-dimensional structure made up of twenty items to assess the general procrastination tendencies of individuals. Exploring the factor structure of the general procrastination scale is of significance because, as a personality trait, it is considered as an antecedent for various human behaviors, decisions, and personal reactions. For this study, two different questionnaires were applied to the participants with an age of 18 and over living in Sakarya, Ankara, and Istanbul provinces with the convenience sampling method. The total number of participants who volunteered for the study was 440. In the first study, explanatory factor analysis showed that the scale differed from the original version by obtaining a structure consisting of four dimensions made up of sixteen items. In the second study, confirmatory factor analysis was utilized to confirm the proposed factor structure in the first stage. Two items with low factor loading and high error variance were removed from the analysis. The findings have confirmed the four-factor structure with fourteen items. It is argued that the dimensional structure of the commonly used general procrastination scale may show variation within and across cultures, and it is emphasized that more valid and reliable scales for the construct under consideration are needed to measure the phenomenon more accurately through its antecedents and consequences.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Argiropoulou M. I. &Ferrari, J. R. (2015), ChronicProcrastinationAmongEmergingAdults: FactorStructure of TheGreekVersion of The General procrastinationScale, HellenicJournal of Psychology, Vol. 12 (2015), pp. 85-104
Bachrach, A. (2012). UnderstandingthePsychology of ProcrastinationandOvercomingit.Retrievedfrom http://www.mosaichub.com/ resource_center/resource/understanding-the-psychology-ofprocrastinationan.
Balkıs M. (2006). Öğretmen Adaylarının Davranışlarındaki Erteleme Eğiliminin Düşünme ve Karar Verme Tarzları İle İlişkisi. Dokuz EylülÜniversitesEğt. Bil. Ens. Bil. Anablim DalıReh. vePsik. Danış. Prog.
Brislin, R. W. (1986). TheWordingandTranslationof Researchİnstruments. In W. L. Lonner& J. W. Berry (Eds), FieldMethodsIn Cross-CulturalResearch (P.P. 137-164). Newbury Park, CA: Sage.
Browlow, S., &Reasinger, R.D. (2000). PuttingOffUntilTomorrowWhat Is Better Done Today: AcademicProcrastination As a Functiono of MotivationTowardCollegeWork. Journalof SocialBehaviorandPersonality, 15, 15-34.
Brown, T. A. (2006). ConfirmatoryFactor Analysis forAppliedResearch. TheGuilfordPress.
Burka, J.B., &Yuen , L.M. (2008). Procrastination: Why Do You Do It, WhatTo Do AboutIt (2nd Ed.). Cambridge: Da CapoLifelongBooks.
Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal Bilimlerde Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni ve Yorum. Ankara: Pegem Akademi.
Byrne, B.M. (2010). StructuralEquationModelingwithAMOS:BasicConcepts, Applications, and Programming. Routledge. Cherry, J. (2014). Technology Integration in Education: An Examination of TechnologyAdoptionin Teachingand Learning bySecondaryTeachers in Minnesota (Doctoraldissertation).
Chu, A. H. C., &Choi, J. N. (2005). RethinkingProcrastination: Positiveeffects of "Active" ProcrastinationBehavior on AttitudesandPerformance. Journal of SocialPsychology, 145(3), 245-264.
Corkin, D.M., Yu, S.L. &Lindt, S.F. (2011). “Comparing ActiveDelayandProcrastinationFrom a Self-Regulated Learning Perspective”, Learning andİndividualDifferences, Vol.21 No.5, p.p.602-606
Coşkun, R., Altunışık, R., ve Yıldırım, E. (2019). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: SPSS Uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
Çakıcı, D. Ç. (2003). Lise ve Üniversite Öğrencilerinde Genel ve Akademik Erteleme Davranışının İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi.
Deniz, M. E. (2006). TheRelationshipsAmongCopingWithStress, Life Satisfaction, DecisionMakingStylesandDecision Self- Esteem: An InvestigationwithTurkishUniversityStudents. Soc. Behav. Personal. 34, 1161–1170. doi: 10.2224/sbp.2006.34.9.1161
Effert, B.R. & Ferrari, J. R. (1989). DecisionalProcrastination .ExaminingPersonality- Correlates. Journal of SocialBehaviorandPersonality, 4(1), 151-156
Ellis, A. &Knaus, W. (1977). OvercomingProcrastination. NY: Signet.
Ferrari, J. R. (1989).Reability of AcademicandDispositionalMeasuresofProcrastinationPsychologicalReports, 64, 10507- 10508
Ferrari, J. R. (1991). Self-handicappingbyProcrastinators: Protecting Self-esteem, Social-esteem, orBoth? Journal of Research in Personality, 25, 245-261.
Ferrari, J. R. (1992). Procrastinatorsand Perfect Behavior: An ExploratoryFactor Analysis of Self-presentation, Selfawareness, and Self-handicapping Components. Journal of Research in Personality, 26, 75-84.
Ferrari, J. R., O’Callaghan, J., ve Newbegin, I. (2005). Prevalence of Procrastination in The United States, UnitedKingdom, andAustralia: ArousalandAvoidanceDelaysAmongAdults.NorthAmericanJournal of Psychology,7, 1–6
Ferrari, J. R. Uzun Özer, B., & Demir, A. (2009). ChronicProcrastinationAmongTurkishadults: ExploringDecisional, Avoidant, andArousalStyles. Journal of SocialPsychology, 149(3), 302-308.
Ferrari, J. R. (2010). StillProcrastinating. The No-regrets Guide toGettingIt Done. Hoboken, NJ: John Wiley&Sons. George, D., &Mallery, P. (2016). IBM SPSS Statistics 23 step by step: A Simple Guide and Reference. New York, NY: Routledge.
Goroshit, M.,&Hen, M. (2018). Decisional, General and Online Procrastination: UnderstandingTheModerating Role of NegativeAffectInThe Case of ComputerProfessionals. Journal of Prevention&Intervention in theCommunity, 46(3), 279-294. doi:https://doi.org/10.1080/10852352.2018.1470421.
Habelrih, E. A., veHicks, R. E. (2015). PsychologicalWell-beingandItsRelationshipswith Active andPassiveProcrastination. International Journal of PsychologicalStudies, 7(3), 25-34.
Hair, J., Black, W., Babin, B. &Anderson, R. (2010). Multivariate Data Analysis. NJ: PearsonEducation. Hasanagic A. ve ÖzsagirC.(2018),TheValidity Exploration of General ProcratinationScale (Lay,1986),Epiphany: Journal of TransdisciplinaryStudies, Vol. 11 no. 1
Hasenfuss, G., MulieriL.A., LeavittB.J., AllenP.D.,Haeberle J.R. ve Alpert N.R. (1992). Alteration in ContractileFunctionandExcitationContractionCoupling in DilatedCardiomyopathy. Circ. Res. 70: 1225–1232.
Kandemir, M. (2014). ThePredictors of AcademicProcrastination: Responsibility, AttributionalStylesRegardingSucsess/Failure, andBeliefs in Academic Self-efficacy. EducationandScience, 39(171), 99-114
Karas, D., &Spada, M. M. (2009). BriefCognitive-BehaviouralCoachingforProcrastination: A Case Series. Coaching: An International Journal of Theory, ResearchandPractice, 2, 44-53
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın.
Klein,E.(1971).A ComprehensiveEtymological Dictionary of The English Language. New York: ElsevierScientific Publishing Company.
.Kline, R.B. (2005). PrinciplesandPractice of StructuralEquationModeling. New York, NY: GuilfordPress.
Knaus, W. J. (1998). Do ItNow! Break TheProcrastinationHabit. New York: John Wiley&Sons, Inc.
Lamba, G. (1999). Effects of Gender-Role and Self-Efficacy on AcademicProcrastination in CollegeStudents. (UnpublishedMaster’sThesis). Truman StateUniversity, Missouri.
Lay, C. H. (1986). At Least My ResearchArticle on Procrastination. Journal of Research in Personality, 20, 474-495.
Lavoie, J. A. A., ve Pychyl, T. A. (2001). CyberslackingandTheProcrastinationSuperhighway.SocialScienceComputer Review, 19(4), 431–444.
Li, S. ve Chatterjee, P. (2005). “ShoppingCart Abandonment At RetailWebsites – A Multi- Stage Model of Online ShoppingBehavior”, Avaliable at: http://elab.vanderbilt.edu/research -papers/.
Mariani, M. G., & Ferrari, J. R. (2012). Adult Inventory of Procrastinationscale (AIP): A Comparison of Model withandItalianSample. Testing, Psychometric, Methodology in AppliedPsychology, 19 , 3–14.
McCown, W., ve Johnson, J. (1989). Validation of an Adult Inventory of Procrastination. New York: SocietyforPersonalityAssessment.
Milgram, N., &Toubiana, Y. (1999). AcademicAnxiety, AcademicProcrastination, andParentalInvolvement in StudentsandTheirParents. British Journal of EducationalPsychology,69, 345-361.
Negra, A., &Mzoughi, M. N. (2012). How wiseare online procrastinators? A scaledevelopment. Internet Research, 22(4), 426–442.
PuShih-Yu, TaiNan- Ching, NgKah-Hoe (2019). Development of Innotiative Online Shopping Experience to Overcome Procratination Through Self-Rewarding. 2019 IEEE International Conference on Consumer Electronics-Taiwan (ICCE-TW).
Pychyl, T. (2008). WorryHelps Me Cope: A MetacognitiveBeliefLinkedToProcrastination.CarletonUniversityOttawa, Canada..
Rakes, G. C., Dunn, K. E., &Rakes, T. A. (2013). Attribution as a predictor of procrastination in online graduatestudents. Journal of Interactive Online Learning, 12(3), 103-121.
Reinecke, L., Meier, A., Aufenanger, S., Beutel, M.E.,&Drejer, M., Quiring, O., (2018). Permanently Online andPermanentlyProcrastinatng? TheMediating Role of InternetUseFortheEffects of TraitProcrastinaton on PsychologicalHealthandWellbeing New Media andSociety, 20, 862-880.
Saddler, C. D.,&Sacks, L. (1993). Multidimensional Perfectionism and Academic Procrastination: Relationship with Depression in University Students. Psychological Reports, 73, 863-871.
Senecal, C., Lavoie, K., &Koestner, R. (1997). Traitandsituationalfactors in procrastination: An interactional model. Journal of SocialBehaviorandPersonality, 12, 889-903.
Silversten, M., Stranger, P.,&Abdelmessih, N.(2001). WinningThe Online Consumer 2,0: ConvertingTrafficIntoProfitableRelationships, The Boston ConsultingGroup, Boston.
Simpson, K.W. &Phchyl, T.A. (2009), “InSearch of TheArousalProcrastinator: InvestigatingtheRelationBetweenProcrastination, ArousalBasedPesonalityTraitsandBeliefsAboutProcrastinationMotivates”, PersonalityandIndividualDifferences, Vol.47 No.8, p.p.906-911.
Sirois, F. M., Yang, S., &VanEerdeW. (2019). Development andValidation of The General ProcrastinationScale (GPS-9): A ShortandReliableMeasure of TraitProcrastination. PersonalityandIndividualDifferences, 146, 26-33. doi:10.1016/j.paid.2019.03.039.
Solomon, L.J., &Rothblum, E. D. (1984). AcademicProcrastination: FrequencyandCognitive-BehavioralCorrelates, Journal of CounselingPsychology, 31 (4), 503-509.
Stead, R., Shanahan, M., &Neufeld, R. (2010). “I’llGotoTherapy, Eventually”: Procrastination, StressandMentalHealth.PersonalityandIndividualDifferences, 49(3), 175-180.
Steel, P. (2010). Arousal, AvoidantandDecisionalProcrastinators: Do TheyExist? PersonalityandIndividualDifferences, 48, 926-934.
Stöber, J., &Joormann, J. (2001). Worry, Procrastination, and Perfectionism: Differentiating Amount of Worry, Pathological Worry, Anxiety, and Depression. Cognitive Therapy and Research, 25(1),49-60.
Tabachnick, B.G., &Fidell. L.S. 2007. Using MultivariateStatistics. Boston, MA: Allyn& Bacon.
Tice, D., &Baumeister, R. F. (1997). LongitudinalStudy of Procrastination, Performance, Stress, andHealth: Thecostandbenefits of dawdling. PsychologicalScience, 8, 454-458.
Uçar H., Bozkurt A. (2019). Using Motivation, Volition, andPerformance Model toOvercomeOnline Procrastination.IVPE, p.p.105-112.
Uzun Özer, B., O’Callaghan, J., Bokszczanin, A., Ederer, E., &Essau, C. (2014). DynamicInterplay of Depression, Perfectionism, and Self-Regulation on Procrastination. British Journal of GuidanceandCounselling, 42, 309–319.
Uzun Özer, B., ve Demir A. (2015). Erteleme: Türleri, Bileşenleri, Demografik Etkenler ve Kültürel Farklılıklar. Ege Eğitim Dergisi, 16 (1), 106-121.
Vestervelt, C. M. (2000). An Examination of The Content andConstructValidity of FourMeasures of Procrastination. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Carleton Üniversitesi, Kanada.

APA	Berk ö, Altunisik R, ESKILER E, sarıkaya n (2021). Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması. , 614 - 626.
Chicago	Berk özsev,Altunisik Remzi,ESKILER ERSIN,sarıkaya nilgün Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması. (2021): 614 - 626.
MLA	Berk özsev,Altunisik Remzi,ESKILER ERSIN,sarıkaya nilgün Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması. , 2021, ss.614 - 626.
AMA	Berk ö,Altunisik R,ESKILER E,sarıkaya n Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması. . 2021; 614 - 626.
Vancouver	Berk ö,Altunisik R,ESKILER E,sarıkaya n Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması. . 2021; 614 - 626.
IEEE	Berk ö,Altunisik R,ESKILER E,sarıkaya n "Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması." , ss.614 - 626, 2021.
ISNAD	Berk, özsev vd. "Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması". (2021), 614-626.

APA	Berk ö, Altunisik R, ESKILER E, sarıkaya n (2021). Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 614 - 626.
Chicago	Berk özsev,Altunisik Remzi,ESKILER ERSIN,sarıkaya nilgün Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 12, no.2 (2021): 614 - 626.
MLA	Berk özsev,Altunisik Remzi,ESKILER ERSIN,sarıkaya nilgün Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, vol.12, no.2, 2021, ss.614 - 626.
AMA	Berk ö,Altunisik R,ESKILER E,sarıkaya n Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2021; 12(2): 614 - 626.
Vancouver	Berk ö,Altunisik R,ESKILER E,sarıkaya n Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2021; 12(2): 614 - 626.
IEEE	Berk ö,Altunisik R,ESKILER E,sarıkaya n "Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması." Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12, ss.614 - 626, 2021.
ISNAD	Berk, özsev vd. "Lay (1986)’nın Genel Erteleme Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması". Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 12/2 (2021), 614-626.