Sheep farming is an important segment of the livestock sector in Turkey. However, low meat, milk, leather and wool production due to various parasitic diseases has adversely affected this sector. This study was carried out by using stool and tissue samples collected from 300 sheep registered with the Provincial Directorate of Agriculture and Forestry in Iğdır, Turkey. Stool samples were collected using native, flotation and sedimentation methods to diagnose common parasites. In addition, parasitic diagnoses were strengthened with the migration paths of parasites and the presence of cysts as a result of macroscopic examination of the liver and lungs of sheep slaughtered in the slaughterhouse. From the data obtained, the prevalence and material damage and loss of workforce of parasites were determined using appropriate statistical programs. Fascioliasis 16.7%, Nematodirosis 20% Echinococcosis 29% Dicrocoeliasis 32% varied. It was concluded that the parasite population is high in sheep in Iğdır province, Turkey. Accordingly, attention was drawn to the issue of necessary protection and controls

This study was carried out to determine the shape of the fox skull by the geometric morphometric method according to gender. For this purpose, four female and nine male fox skulls were used. The skulls were photographed from the dorsal and lateral aspects. Eleven homologous landmarks on the dorsal aspect and 19 homologous landmarks on the lateral aspect were marked on the photographs of the skull. Principal component analysis and Relative warp analysis were performed on the coordinate values of the images. In addition, MorphoJ software was used to determine the shape differences and directions of the landmarks. According to principal component analysis, male and female individuals were mainly concentrated to the y axis’s right on lateral images, and female and male individuals were not concentrated in one region on dorsal images. Therefore, according to the principal component analysis, no significant gender difference was found. The consensus graph determined that the oral edge of the incisive tooth and the cranial edge of the canine tooth in females were ventrally directed compared to males. It is thought that the findings obtained as a result of the study will contribute to zooarchaeological and taxonomic research.

Aim: Although hyperkalemia is a common encountered electrolyte disorder in the emergency room, there is little information in the literature regarding its clinical results. In this study, the short-term prognoses of patients who applied to the emergency department for any reason and were found to have hyperkalemia were investigated. Materials and Methods: This retrospective cohort study was carried out in a tertiary care university hospital emergency department by using the data provided by a hospital information management system (HIMS) in a year period. The 1st week and 28th day survivals of the patients who applied to the emergency department for any reason and were found to have hyperpotassemia (K >5.11 mg/dL) were evaluated. The relationship between potassium values at the first admission of patients with hyperkalemia and hospitalization or intensive care admissions, age, gender, hemodialysis needs, chronic kidney disease (CKD) and acute kidney injury (AKI), and survival were investigated. Results: In the study, the results of 18,582 serum potassium samples were evaluated. Among the 2,715 hyperkalemia samples, 532 (19.5%) false potassium elevations and 363 (9%) repeat patients were measured. These samples were excluded from evaluation. Information of seven patients could not be reached and they were excluded from the study. Hyperpotassemia results of 1934 patients were included in the final analysis. It was found that 130 (6.7%) of the patients died within seven days, and 245 (12.7%) died within 28 days. In the study, 7-day and 28- day day mortality of patients who developed AKI, needed hemodialysis, who were hospitalized or located in intensive care unit were found to be significantly higher (p<0.001 for each). There was no statistical difference at 7th and 28th days between patients with CKD and those without CKD. It was found that AKI for patients, hyperpotassemia was associated with hospitalization, death and hemodialysis. Conclusion: Patients with hyperkalemia accompanying AKI carry a risk in terms of mortality and other adverse prognoses. This risk has been found to be weaker in CKD. Hyperkalemia creates a serious risk even in hyperpotassemia close to normal value

Amaç: Son 1 yıl içerisinde intihar girişiminde bulunmuş olan depresif kız ergenlerde intihar davranışı şiddeti, algılanan cinsiyet eşitliği ve çocukluk çağı travmalarının ilişkisinin araştırılmasıdır. Yöntem: 12-18 yaş aralığında 84 kız ergenin (Doğu Anadolu illeri n=34, Batı illeri n=50) intihar davranışının şiddeti Columbia İntihar Şiddetini Değerlendirme Ölçeği ile belirlenmiştir. Katılımcıların Toplumsal Cinsiyet Algısı Ölçeği (TCAÖ), Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (ÇÇTÖ) ve Beck Depresyon Envanteri (BDE)’ni doldurmaları, annelerinin ise TCAÖ’yü tamamlaması sağlanmıştır. Bulgular: Doğu illerinde ikamet eden gençler batıdakilere göre daha fazla oranda yüksek intihar şiddeti kümesinde sınıflandırılmışlardı (X2(1)=6.215, p=0.01), bu gençlerin TCAÖ skorları daha düşük (U=473.500, p=0.006); BDE (t=-2.081, p=0.04) ve ÇÇTÖ-duygusal ihmal skorları (U=537.500, p=0.03) daha yüksekti. TCAÖ skoru, ÇÇTÖduygusal ihmal skoru (rho=-0.240, p=0.03), katılımcıların annelerinin eğitim düzeyi (rho=0.282, p=0.001) ve annelerin TCAÖ skoru (rho=0.430, p<0.001) korelasyon göstermekteydi. Yüksek intihar şiddeti kümesindeki katılımcıların düşük intihar şiddeti kümesindekilere göre TCAÖ skoru (U=473.500, p=0.02) ve anne-TCAÖ skoru (t=- 2.138, p=0.03) daha düşük, ÇÇTÖ-toplam puanı ise daha yüksekti (t=2.195, p=0.03). Lojistik regresyon analizine göre yüksek şiddetli intihar kümesine dahil olmayı yordayan tek anlamlı değişken anne-TCAÖ skoruydu (B=-0.051, p=0.02). Sonuç: Depresif kız ergenlerin ve annelerinin cinsiyet eşitsizlik algısı, bu gençlerin daha yüksek şiddette intihar davranışında bulunması ile ilişkiliydi. Daha geleneksel toplumsal rollerin olduğu ailelerde yetişmek, bu gençlerin daha fazla duygusal ihmale uğramalarına, daha şiddetli depresif belirti ve intihar davranışı göstermelerine neden olmuş olabilir.

Objective: We aimed to determine muscle strength in patients with rheumatoid arthritis (RA) and several factors including structural joint damage that may affect decrease in muscle strength. The relations between muscle strength and quality of life and functional disability were examined. Material and Methods: Seventy five RA patients and 51 controls were involved. Demographic characteristics, body mass index, waist circumference, 25-hydroxy vitamin D, and patient global assessments of disease activity (PGA) were documented. Disease Activity Score-28 (DAS28), Visual Analog Scale-Pain (VAS-pain), Health Assessment Questionnaire (HAQ) and the Rheumatoid Arthritis Quality of Life Questionnaire (RAQoL) were calculated. Radiographs of the hands were evaluated by van der Heijde modified Sharp score (vdHSS). Grip strength of both hands was measured by Jamar dynamometer. Results: Demographics (age, gender) were not different between RA patients and control group. Grip strength of patients with RA (22.79±18.58) was lower than control group (26.00±11.25, p=0.04). There was a significant correlation with grip strength and disease duration, tender joint count, VAS-pain, PGA, DAS28, HAQ, RAQoL, erosion and narrowing score (p<0.05). DAS28 and erosion score were associated with grip strength in multivariate analyses p<0.05). Conclusion: This study showed that RA obtains decreased muscle strength, impaired function and quality of life. Joint space narrowing and disease activity are the main parameters that affect muscle strength.

Objective: Biomass fuel (BMF) is still widely used in rural areas for cooking and heating worldwide. BMF smoke inhalation is a prominent cause of respiratory and cardiovascular disease. The slow coronary flow (SCF) phenomenon is known as the delayed opacification of distal coronary arteries on a coronary angiogram. SCF is known to be related to cardiovascular morbidity and mortality. Thus, we aimed to investigate the relationship between exposure to BMF and SCF in women in this study. Methods: A total of 457 consecutive women who underwent coronary angiography were retrospectively enrolled in this study. Patients were divided into two groups according to the use of BMF during their lives, from birth to older ages, as biomass exposure group (BEG) and non-exposure group. The presence of SCF was calculated based on thrombolysis in myocardial infarction frame count. Results: Two hundred fifty nine patients were in the BEG, whereas 198 patients were in the non-exposure group. The prevalence of SCF was higher in the BEG compared to the non-exposure group (47.9% vs. 13.1%, respectively, p<0.001). The presence of biomass exposure, body mass index, white blood cell count, low-density lipoprotein cholesterol, C-reactive protein, serum creatinine, and hypertension were independent predictors of SCF. The optimal cutoff point of biomass exposure time in years to detect the presence of SCF was 30 years (Area under the curve: 0.71, sensitivity: 0.65, specifity: 0.71). Conclusions: Exposure to indoor BMF was associated with a SCF phenomenon in women.

Amaç: Köpek babesiosisi Babesia spp.’ nin neden olduğu hemolitik anemi, splenomegali, trombositopeni ve ateşe neden olabilen kene kaynaklı bir protozoal hastalıktır. Türkiye’de yapılan moleküler çalışmalar soncunda B. canis, B. gibsoni, B. vogeli, B. rossi ve B. vulpes türlerinin varlığı ortaya konulmuştur. Yapılan literatür taramalarına göre Van ilinde yaşayan köpeklerde Babesia türlerini ortaya koyan herhangi bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışma, Van ilindeki köpeklerde babesiosisin varlığı ve yaygınlığının Polimeraz Zincir Reaksiyonu (PZR) tekniği ile araştırılması amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Rastgele seçilen toplam 100 asemptomatik köpeğin vena cephalica antebrachii’lerinden EDTA’lı tüplere kan örnekleri alınmıştır. Alınan örneklerden elde edilen DNA’lar, Babesia spp.’ nin varlığı yönünden 18S ribozomal RNA geninin amplifiye edildiği PZR yöntemi ile araştırılmıştır. Bulgular: Muayene edilen 100 köpeğin PZR sonuçlarına göre hiçbirinde Babesia spp. DNA’sına rastlanmamıştır. Sonuç: Bu çalışma ile Van yöresi sokak köpeklerinde ilk kez Babesia spp. türleri moleküler olarak araştırılmıştır.

Objective: Fragmented QRS (fQRS) has been shown to be related to coronary heart disease, heart failure, hypertension, cardiac arrhythmia, and metabolic syndrome. Although fQRS in lateral leads is shown to be associated with a poor outcome in patients with a known cardiac disease, the knowledge about the significance and prevalence of fQRS in inferior leads is scarce. This study aimed to investigate the prevalence and predictors of fQRS in inferior leads in healthy young men. Methods: A total of 1,155 men underwent electrocardiography (ECG), hepatic ultrasonography, and routine biochemical tests. A total of 210 eligible men with fQRS in inferior leads (group 1) and 770 eligible men without fQRS in inferior leads (group 2) were compared with each other in terms of clinical, demographic, and laboratory parameters. Results: The prevalence of fQRS in inferior leads was found to 21.4%. Body mass index (BMI), systolic blood pressure (BP), creatinine, and alanine aminotransferase levels; non-alcoholic fatty liver disease (NAFLD) percentage; and interventricular septum thickness (IVST) were significantly greater in group 1 than those in group 2. BMI, IVST, NAFLD, creatinine, ALT, and systolic BP were entered in a model of multiple regression analyses to predict fQRS, a dependent variable. NAFLD was the best independent predictor of fQRS (β=6.115, p=0.001). BMI (β=1.448, p=0.014) and IVST (β=1.058, p=0.029) were the other independent predictors of fQRS in inferior leads. Conclusion: This study demonstrated the association of fQRS in inferior leads with NAFLD, BMI, and IVST in young men.

Aim: Clavicle fractures mostly occur after a trauma in adults and 80% of them occur in the midshaft. Treatment is done conservatively and surgically. The aim of the study is to evaluate the effects of surgical and conservative treatments on clavicular shortening in terms of radiological evaluation retrospectively. Materials and Methods: The patients over the age of 18 with a midshaft clavicle fracture, who applied to our center between 2015 and 2020 and were treated conservatively and surgically, were included in the study. In both treatment groups, the clavicle lengths on the fractured side and the intact side of the patient were measured on the posterioranterior thorax radiography, and the relevant shortness of length was determined. The rates of Clavicular Shortening and other complications occurred in both treatment groups were evaluated Results: Ages of the patients included in the study were between 18 and 71 (mean 35.6 ±12.2years) and 48 of them were treated conservatively and 28 were treated surgically. Clavicle length was determined as 158 ±11.2 mm and shortness as 8.2±9.4 mm on average in the patients with a midshaft fracture, who were treated conservatively. In the patients with midshaft fracture, who were treated surgically, the length of clavicle was measured as 164±12.6 mm and shortness as 3.1±5.2 mm. Statistically significant short clavicle length was determined in the patients who were treated conservatively (p < 0.05). While 11 (22.9%) complications were observed in the patients treated conservatively, 9 (32.1%) complications were observed in those treated surgically. Conclusions: A lower rate of clavicular shortening was found in the surgical treatment of midshaft clavicle fractures. This can be one of the reasons for the increase in the tendency to surgery, as it preserves the anatomy and biomechanics of the shoulder better.

Purpose: The aim of this study asto compare microscopy and culture results of samples, determine drug resistance rates of the isolates, evaluate epidemiological relationship between the strains with ERIC-PCR, RAPD-PCR, OUT-PCR based on in house PCR technique. Materials and Methods: Direct microscopy and culture results of 2010 samples were analyzed. Drug sensitivity results were obtained from TULSA. The typing of isolates based on in house PCR was carried out in the microbiology laboratory of a faculty of medicine in a state university. Results: Of positive samples, 2.68% had Acid-resistant bacilli (ARB) positive + culture positivity, 2.93% had ARB positive and culture negative in smear, and 1.34% had ARB negative and culture positivity in smear. Resistance to primary antituberculous (anti-TB) drugs wasn’t observed in 33 culture positive isolates, whereas resistance to one or more primary anti-TB drugs was observed in 9.09%. Single drug resistance was 3.03%, resistance to Isoniazid (INH) and INH critical drugs was 6.06%. Isolates were divided 3 groups by ERIC-PCR, 5 groups for OUT-PCR and 6 by RAPD-PCR. Conclusion: Positivity rates were low due to low rate of studied samples, negative samples taken during treatment process. Molecular techniques like ERIC-PCR, RAPD-PCR and OUT-PCR are easy, fast and inexpensive methods for the epidemiological typing of Mycobacterium tuberculosis (MTB) in evaluating distinctions, similarities between origins.

Amaç: Bu retrospektif gözlemsel çalışmanın amacı, karaciğer dev hemanjiyomlarının tedavisinde uygulanan bleomisin ve lipiodol karışımı ile transarteryal kemoembolizasyon (TAKE) tedavisinin güvenilirliğini ve etkinliğini değerlendirmekti. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya Ekim 2014 ile Ocak 2020 tarihleri arasında bleomisin ve lipiodol karışımı ile TAKE uygulanan ve takip edilen 24 dev hemanjiyomu olan ardışık 21 hasta dahil edilmiştir. Tüm hastaların işlem öncesi ve sonrası dev hemanjiyom boyutları, hacimleri, bası bulguları not edilmiştir.. Bulgular: Bu çalışmada tedavi uygulanmış toplam 24 hemanjiyomu olan 21 hasta (14’ü [%66.6] kadın) istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Hastaların medyan yaşı 47’dir (min-max: 35-69 yaş). Hastaların TAKE sonrası medyan takip süresi, 26.2 aydır (min-max: 5.5-48.5 ay). İki hasta dışında tüm hastalara tek seans TAKE uygulandı. Dev hemanjiyomların medyan boyutu, TAKE öncesi 96 mm (min-max: 41-210 mm), TAKE sonrası 61 mm’dir (min-max: 20-120 mm). Dev hemanjiyomların TAKE öncesi medyan hacmi 240.79 ml (min-max: 13.13-2628.62 ml); TAKE sonrası 61 ml’dir (min-max: 3.02-831.16 ml). Hem boyut hem de hacimsel azalma istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Herhangi bir majör komplikasyon gözlemlenmedi Sonuç: Bleomisin ve lipiodol karışımı ile TAKE düşük komplikasyon oranı nedeniyle güvenilir bir yöntemdir. Dev hemanjiyomlarda anlamlı ölçüde küçülme sağlaması nedeniyle, etkin bir yöntemdir. Cerrahi tedavinin uygun olmadığı dev hemanjiyomlu hastalarda alternatif olabilir.

Vitre içi opasitelerde pars plana vitrektomi (PPV) cerrahisi hasta memnuniyetini artıran etkili bir tedavi yöntemidir. Ancak PPV cerrahisinin beraberinde getirdiği riskler nedeniyle vitreus içi yüzen cisimlerde (floater) uygulanması tartışmalıdır. Bunun yerine vitre içi yüzen cisimlerde 25 gauge trokarlarla sütürsüz, minimal invaziv PPV cerrahisi uygulanması riskleri azaltabilir. Cerrahi tedavi için PPV’nin getireceği risk ve yarar dengesinin değerlendirilerek uygun hastaların seçilip tedavinin uygulanması önem arz etmektedir.

Objective: To investigate intestinal and blood parasites in people who have a history of traveling abroad during the Coronavirus disease-2019 pandemic and returning to Turkey. Methods: In this study, 104 patients with gastrointestinal system and/or fever complaints who had traveled abroad during the pandemic period and returned to Turkey were included. Parasitic agents were investigated by taking blood and stool samples from the patients. Additionally, urine samples were obtained from patients with hematuria or dysuria with the suspicion of schistosomiasis. A direct microscopic examination, the Crypto-Giardia immunochromatographic test, and ELISA methods were used in the examination of the stool samples. In order to detect Plasmodium species, blood samples were examined by preparing both the rapid diagnostic test and thick drop and thin smear preparations. Results: One or more parasite species were detected in 38 (38.5%) of 104 patients included in the study. While intestinal parasites were detected in 16 (32%) of 50 patients who traveled to Iran and 16 (33.3%) of 48 patients who traveled to Northern Iraq, blood parasites were not found. Schistosoma mansoni was detected in all 5 of the patients with a history of traveling to Sudan. Plasmodium falciparum was detected in 1 patient who traveled to the African continent. Conclusion: It is vital to take precautions to prevent parasitic diseases, such as malaria and schistosomiasis, during travels to African countries. During travels to neighboring countries of Turkey, such as Northern Iraq and Iran, hygiene should be paid attention to, so as to prevent contracting intestinal parasitic diseases. In addition, it was concluded that people who plan to travel abroad should have information about the endemic parasitic diseases of the country that they are going to.

Amaç: Bu çalışma, madde bağımlısı olan kişilerde intestinal parazitlerin sıklığını araştırmak ve önemini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Yöntemler: Çalışma Mayıs 2019-Şubat 2020 tarihleri arasında Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Parazitoloji Araştırma Laboratuvarı ve Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Van Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde yürütülmüştür. Hasta grubu Sağlık Bilimleri Üniversitesi Van Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi Alkol ve Madde Bağımlıları Tedavi Merkezi’ne başvuran ve madde bağımlısı olan 150 hastadan, kontrol grubu ise dahiliye polikliniğine başvurup kronik herhangi bir hastalığı olmayan; sigara, alkol ya da uyuşturucu kullanmayan 75 hastadan oluşturulmuştur. Dışkı numuneleri nativ-Lugol ve modifiye asit-fast boyama yöntemleri ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Bu çalışmada madde bağımlısı olan 150 hastanın %21,3’ünde ve kontrol grubundaki 75 sağlıklı bireyin %10,7’sinde bir ya da birden fazla bağırsak parazitine rastlanmıştır. Parazite rastlama sıklığı bakımından iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır (p=0,03). Hasta grubunda Giardia intestinalis %7,3 (p=0,02), Blastocystis hominis %6,7, Hymenolepis nana ise %0,7 oranında belirlenmiştir. Yaş gruplarına göre parazit görülme sıklığı dikkate alındığında 35 ve daha küçük yaş grubundakilerde (%23,8), 36 ve daha büyük yaş grubundakilere göre (%17,2) daha yüksek oranda intestinal parazitlere rastlanmıştır. Bağırsak paraziti pozitifliği metamfetamin kullananlarda en yüksek oranda (%23,8) saptanmıştır. Parazit saptanan madde bağımlılarında en sık olarak kabızlık (%79,3), ardından ishal (%23) görülmüştür. Sonuç: Bu çalışma ile madde bağımlısı olan kişilerde intestinal parazitlerin sıklığı belirlenerek hem literatüre katkıda bulunulmuş hem de intestinal parazit enfeksiyonlarının madde bağımlılığının zemin hazırladığı kötü sonuçlardan biri olduğu ortaya konulmuştur. Sonuç olarak, elde ettiğimiz bulgular, madde bağımlılarında intestinal parazitlerin dikkate alınması gerektiğini göstermiştir. Ayrıca bu kişilerde intestinal parazit enfeksiyonları hakkında bilgi edinilmesi için daha çok kişinin dahil edildiği daha ayrıntılı çalışmalar yapılmalıdır

Amaç: Bu çalışma, ishal şikayetiyle sağlık merkezlerine başvuran çocuklarda intestinal parazitlerin sıklığını belirlemek ve bu parazitlerin önemini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Yöntemler: Çalışma, Şubat 2020-Nisan 2020 tarihleri arasında Iğdır Devlet Hastanesi ve Özel Bulut Hastanesi’ne ishal şikayetiyle başvuran 1-16 yaş aralığında olan çocuklar üzerinde yürütülmüştür. Çalışmada hasta grubu 141’i kız, 159’u erkek olan toplam 300 ishalli çocuktan; kontrol grubu, herhangi bir kronik hastalığı ve ishali olmayan 50’si kız, 50’si erkek olmak üzere toplam 100 çocuktan oluşturulmuştur. Dışkı örnekleri nativ-Lugol yöntemi ve modifiye asit-fast boyama yöntemi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Hasta grubundaki 300 çocuğun %35’inde, kontrol grubundaki 100 çocuğun ise %17’sinde intestinal parazit pozitifliği saptanmıştır. Parazit pozitifliği bakımından, ishali olan çocuklar ile sağlıklı kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır (p=0,001). Hasta grubunda en yüksek oranda Blastocystis hominis’e (%13), en düşük oranda Giardia intestinalis’e (%2) rastlanmış, ayrıca %3 oranında Cryptosporidium spp. belirlenmiştir. Hasta grubundaki kızların %40,4’ünde, erkeklerin %30,2’sinde; kontrol grubunda ise kızların %20’sinde, erkeklerin %14’ünde intestinal parazit pozitifliği saptanmıştır. İstatistiksel olarak değerlendirildiğinde, hasta grubu ve kontrol grubu cinsiyetler karşılaştırması sonucunda anlamlı bir fark (erkekler için: p=0,008; kızlar için: p=0,004) tespit edilmiştir. Parazite rastlama sıklığı ile hastaların bazı yaşam koşulları arasındaki ilişkide ise, “hayvancılık yapılıp-yapılmaması” (p=0,004) ve “kanalizasyon şebekesinin olup-olmaması” (p=0,002) karşılaştırılmalarında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Hastalardaki parazit pozitifliği ile karın ağrısı (p=0,008) ve mide bulantısı (p=0,003) arasında anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Sonuç olarak; ishal, karın ağrısı ve mide bulantısı gibi klinik belirtileri olan çocukların intestinal parazitler yönünden değerlendirilmesinin gerekli olduğu kanaatine varılmıştır. Ayrıca çocuk yaş grubunda intestinal parazitlerin halen önemli bir sağlık sorunu olduğu anlaşılmıştır.

Objective: This study aimed to investigate the frequency of gastrointestinal helminth parasites in stray dogs in Ağrı province and its districts and to reveal the zoonotic importance of these parasites. Methods: Fecal samples were collected from a total of 279 stray dogs in the center of Ağrı and the districts of Diyadin, Doğubayazıt, Eleşkirt, Hamur, Patnos, Taşlıçay, and Tutak. After macroscopic examination of the stool samples, they were examined microscopically by the native and multiplexing (Fulleborn flotation and Benedek sedimentation) methods. Results: Helminth eggs belonging to one or more species were detected in 80 (28.7%) of the 279 stool samples examined. In total, 31 (11.1%) T. canis, 24 (8.6%) T. leonina, 17 (6.1%) Taenia spp., 15 (5.4%) Capillaria spp., 10 (3.6%) Alaria spp., 5 (1.8%) T. vulpis, and 3 (1.1%) A. caninum egg were detected in the stool samples Conclusion: In this study, which was performed for the first time in Ağrı, it was revealed that stray dogs in Ağrı province and its districts were infected with helminths, which may consequently affect human health significantly. Therefore, necessary precautions should be taken to preserve the health of both humans and dogs.

Objective: The aim of our study is to investigate the effect of average and maximum ureteral wall thicknesses measured by computed tomography before the operation on ureteroscopy results.Materials and Methods: This prospective study was conducted with 103 patients who underwent ureteroscopy for ureteral stones between July and December 2021. The maximum ureteral wall thickness in the region of the ureteral stone and the average of the ureteral wall thicknesses measured from the 3-6-9-12 lines were calculated by non-contrast computed tomography. The operation time, residual stone, double j insertion status, and intraoperative complication status were examined according to the average ureteral wall thickness and maximum wall thickness.Results: Of the 103 patients included in the study, 77 were male, and 26 were female. The mean age of the patients was 43.83±15.11 years. The mean stone length was 10.76±3.84 mm. The average ureteral wall thickness was 3.81±1.24 mm, while the maximum ureteral wall thickness was 4.9±1.8 mm. It was found that as the maximum, and average ureteral wall thickness increased, the operation time, residual stone, double insertion rate, and post-ureteroscopic lesion scale grade increased (p<0.05).Conclusion: Maximum and average ureteral wall thicknesses are predictive factors for ureteroscopy results. 

Amaç: İnvaziv meme kanserinde yapılan kor iğne biyopsileri ile cerrahi spesmende Östrojen reseptörü (ER), Progesteron reseptörü (PR), insan epidermal büyüme reseptörü faktörü 2 (HER2) ve Ki-67’nin tanısal ve prognostik değerini karşılaştırmak. Gereç ve Yöntemler: Kor iğne biyopsi ile tanı almış ve cerrahi olarak çıkarılmış 213 meme spesmeni retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Kor iğne biyopsiler ile cerrahi spesmenlerdeki ER boyanma düzeyi %94,8 (kappa:0,81, p < 0,001) ve PR boyanma düzeyi %91,5 (kappa:0,80, < 0.001) oranında korele olduğu görüldü. Ki-67 ifadesi için %20 cut-of değeri kullanıldığında, %90,1 ile korelasyon oranı yüksek bulundu (kappa: 0,79). HER2 korelasyonu, İHK ve FİSH sonucuna göre değerlendirildiğinde %98,6 (kappa: 0,93, p< 0,001) ile korelasyon sergiledi. Moleküler alt tiplendirme açısından %86,8 ile istatistiksel olarak anlamlıdır (Kappa:0,79, p< 0,001). Sonuçlar: Kor iğne biyopsinin ER, PR ve HER2 gibi hormon reseptörlerinin spesmenin biyolojik profilini yansıtması açısından güvenilir olduğu gözlendi. Ki-67 indeksindeki uyumsuzluğun biyopsi ile cerrahi arasındaki süre ve doku takip prosesinden kaynaklanabileceği düşünüldü.

Bu makalede Türkiye Türkçesinde ek paylaşımı içeren ifadelerin dilbilimsel analizine odaklanılmaktadır. Türkiye Türkçesinde [[A ve B]-ler] gibi bir öbek, [[A-lar] ve [B-ler]] şeklindeki bir öbeğe anlamsal açıdan denk olabilmektedir. Burada [A ve B]-ler ifadesindeki çoğul eki, bağlaç ile bağlanmış olan ögelerin ikisini de anlamsal olarak etkilemektedir. Bu nedenle bu tip ifadelere ertelenmiş ekleme yapıları adı verilmiştir (Lewis, 1967). Ertelenmiş ekleme içeren öbekler ile ertelenmiş ekleme içermeyen öbekler arasındaki anlamsal denkliğin ne şekilde açıklanacağı sorusu, dilbilimsel analiz açısından önemli bir sorun olarak ortaya çıkmaktadır. Kornfilt’e (2012) göre bu anlamsal denkliği mümkün kılan şey, ertelenmiş ekleme yapılarının Sağa Budak Taşıma adı verilen bir işlem yardımı ile türetilmiş olmasıdır. Bu makalede Kornfilt’in taşıma işlemine dayanan bu analizine karşı çıkılacak ve ertelenmiş ekleme yapılarının, iki adı içeren bir bağlaç öbeğine çoğul ekinin doğrudan doğruya eklenmesinden ibaret olduğu iddia edilecektir. Özetle, [[A ve B]-ler] şeklindeki bir öbek ile [[A-lar] ve [B-ler]] şeklindeki bir öbek arasında herhangi bir türetimsel bağ kurulmasına gerek yoktur. Bu tezi savunmak için çoğul çekimli adların bağlanmasıyla oluşan yapıların ertelenmiş ekleme yapılarında gözlemlenmeyen bazı okumalara sahip oldukları gösterilecektir.