Günümüzde, sınıf ve tabakalaşma konularında çalışan sosyologlar arasında iki ayrı görüşün hâkim olduğu göze çarpmaktadır. Bunlardan ilki sınıf kavramının öldüğü, sınıftemelli bir ayrışmanın olmadığı ancak insanların etnik ve dini aidiyetleri üzerindenayrışmalar yaşadıkları, sınıf yapısının önemli bir dönüşüm geçirdiğidir. Bu bağlamda özellikle siyasetbilimcileri Türkiye’ deki siyasal ve sosyal kimliklerin, sağ ve solun temsil ettiği sınıf temelli geleneksel kimlikler ile anlaşılamayacağı çıkarsamasını yapmaktadır. Diğer görüşe göre ise işçi sınıfı kimliği varlığınısürdürmektedir. Bu genel tartışma alanı içinde sınıf bilincinin devam ettiği ve sınıfın ontolojik olarakvarlığını sürdürse de sınıf bilincinin farklı sebeplerle zedelendiği ileri sürülmektedir. Bu çalışma, bu ikigörüşü tekstil işçilerinin sınıf aidiyetleri ve etnik, dini kimlik sahiplenmesi üzerinden tartışmaya çalışacaktır. Çalışmanın temel savı, her ne kadar etnik ve dini kimlik sahiplenmeleri tekstil işçileri için önemliolsa da sınıf aidiyetinin yok olmadığı, daha çok etnik aidiyetler ve sınıf aidiyeti arasında karmaşık, iç içegeçmiş ve çok yönlü bir ilişkinin var olduğudur.Uygulamaya dayalı geçekleştirilen çalışmada geçerli ve güvenilir verilere ulaşabilmek için çoklu metotbenimsenmiştir. İlk aşamada Eylül 2013- Şubat 2014 zaman aralığında, İstanbul ilinde faaliyet gösterenhazır-giyim atölyelerinde çalışan yaşları 15 ve 58 aralığında değişen 218’i kadın ve 290’u erkek 508 tekstil işçisine anket ve 15 gönüllü işçi ile derinlemesine mülakat çalışmaları uygulanmıştır. İkinci aşamada ise5’er kişiden oluşan 5 adet odak grup çalışması gerçekleştirilmiştir. Böylelikle anket ve mülakatlardan eldeedilen bulguların derinlemesine anlaşılması amaçlanmıştır. Araştırma sonucunda, kimlik temelli ayrışmanoktalarının etnik ve dini aidiyetler üzerinden olduğu görülmekle birlikte, işçilerin ekonomik temelli sınıfbilinçlerinin de varlığını sürdürdüğü gözlemlenmiştir.