Cemil Meriç, Cumhuriyet dönemi düşünce adamlarımızınönemli şahsiyetlerinden biridir. Osmanlı Devleti’nin Rumelitopraklarında dünyaya gelmiş, Balkan harbi münasebetiyle ailesiylebirlikte Hatay’a göç etmek zorunda kalmıştır. İçinde bulunduğu ortamgereği yalnız ve dostsuzdur. Görme kabiliyetini erken yaştakaybetmesine rağmen, çalışkanlığından asla taviz vermeyen tecessüssahibi bir birey, kendi deyimiyle, hayatını Türk irfanına adayan,münzevi ve mütecessis bir fikir işçisidir.Bu fikirler, hayatın akışı içerisinde zaman zaman değişmesinerağmen düşünmekten, okumaktan ve yazmaktan hiç bir zamanvazgeçmemiştir. Hatta otuz sekiz yaşında gözlerini kaybetmesinerağmen kendisine okuyucular bularak okumaya, kendini yenilemeyeve düşünmeye ve düşündüklerini yazmaya devam etmiştir.Meriç’e göre; kurduğumuz, hatta tarihin kurduğu en büyükmedeniyet Osmanlı medeniyetidir ve Türk, Müslüman olduktan sonramedenileşmiştir. Ona göre medeniyetimiz bir bütündür. İslamiyetöncesi Türklerle Osmanlıya kadar olan Türk devletleri kültürdür, onumedeniyet haline getiren Osmanlıdır, Osmanlı mana medeniyetidir.Bu araştırmada Cemil Meriç’in geçirdiği düşünce evreleriincelenmiştir. Araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden Literatürtaraması deseni ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada elde edilenbulgulara göre; Cemil Meriç’in düşünce evrelerini şu şekilde ifadeetmek mümkündür: 1917-1925: Koyu Müslümanlık devri, 1925-1936: Şoven Milliyetçilik, 1936-1938: Sosyalistlik devri, 1938-1960:Araf devri, 1960-1964: Hint devri, 1964’ten sonra ise SadeceOsmanlıyım dediği anlaşılmaktadır. Cemil Meriç’in içinde bulunduğucemiyetin ve devletin geçirdiği sosyal çalkantıların bıraktığı izler, kendisinde zaman zaman değişik düşüncelerin oluşmasına zeminhazırlamıştır denilebilir.