FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM

fidan, murat

FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM

Murat FİDAN (Kastamonu Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, İktisat Tarihi, Kastamonu, Türkiye)

Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi

10 3

Yıl: 2020 Cilt: 8 Sayı: 22 Sayfa Aralığı: 171 - 198 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 07-12-2021

FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM

Öz:

Yerleşik hayata geçiş dönemlerinde İslamiyet ile tanışan Türk toplumunun, Uygurlar zamanında gelişmiş bir iktisadî yapı içinde esnaflık anlayışına sahip olduğu anlaşılmaktadır. Hz. Muhammed’in vefatı sonrası Araplar iktisadî yapının gelişiminden daha ziyade kanlı bir iktidar mücadelesine girişmişlerdir. Haşimoğullarından olan Ehl-i Beyt’in mücadeleyi kaybetmesi ile bu aileye mensup bazı kişiler, Horasan üzerinden Asya’ya geçiş yapmışlardır. Burada Türklere bir taraftan İslamiyet’i anlatırken bir taraftan da onların gençleri üzerinden fütüvvetin temellerini oluşturma çaba ve gayreti içinde olmuşlardır. Bu süreçte yerleşik hayata geçiş evrelerini yaşayan Türkler, İran bölgesinde Fars kültürü ile karşılıklı etkileşim içerisinde olmuştur. Arap ve Fars kültürleri arası etkileşimin de Horasan bölgesinde gerçekleşmesi söz konusudur. Hz. Peygamberden öğrendikleri suffa öğretilerini hilfü’l-fudûl anlayışı içinde Orta Asya’ya taşıyan Araplar, Türkler arasında ön planda olan sevgi, kardeşlik, paylaşma ve yardımlaşma temellerine dayalı içtimaî ve iktisadî yapının kendi anlayışları ile harmanlanmasına zemin hazırlamışlardır. Kültürler arası harmanlanmanın gerçekleştiği süreçte Arapların Arabistan yarımadasındaki iktidar mücadelesi de devam etmiştir. Türklerin bölgeye gelişi ve bölgede kurdukları devletler ile iktisadî yapının şekillenmesine büyük katkılar yaptığı anlaşılmaktadır. Ahmet Yesevi ekolünden gelen dervişler, yeni fethedilen yerlerin İslamlaşması ve Türkleşmesi için önemli roller üstlenmişlerdir. Bu dervişler aynı zamanda ahi anlayışı ile topluma meslek de öğretmişlerdir. İlerleyen süreç içerisinde ahi anlayışında kırılmalar yaşanmıştır. Bu kırılmaların belki de en önemlisi Osmanlı Devleti dönemindedir. Osmanlı’nın devlet merkezine “büyük tekke” anlamına gelen “âstâne/âsitâne” kelimesini kullanması, onun ahiliğin merkezi konumuna geldiğinin bir göstergesi olmuştur. Fatih dönemiyle birlikte Osmanlı Devleti iktisadî anlamda âsitâne kimliğini ön plana çıkararak ahi teşkilatlanmasını devletin bir sistemi haline dönüştürmüştür. Sanayi devrimi ile dünya iktisat tarihindeki değişimler, Osmanlının ahi anlayışındaki çözülmelere karşı yeni arayışlarını karşımıza çıkarmaktadır.

Anahtar Kelime:

FROM FÜTÜVVET AND AHİLİK PROCESS TO THE ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OF THE OTTOMAN STATEAND CHANGE IN THE APPROACH

Öz:

It is understood that the Turkish society, which met Islam during the transition to settled life, had an understanding of trades in a developed economic structure during the Uyghurs. Hz. After Muhammad's death, the Arabs started a bloody struggle for power rather than the development of the economic structure. With the loss of the struggle, one of the Hashemites, Ehl-i Beyt, some members of this family made a transition to Asia through Horasan. Here, while explaining Islam to Turks on the one hand, they tried to create the foundations of futvet over their youth. In this process, the Turks, who experienced the transition stages of living, interacted with the Persian culture in the Iranian region. The interaction between Arab and Persian cultures was also taking place in the Khorasan region. Arabs carrying the Suffa teachings they learned from the Prophet to Central Asia within the understanding of hilfü’l-fudûl prepared the ground for the blending of social and economic structure based on the foundations of love, brotherhood, sharing and cooperation among the Turks. Arabs' power struggle in the Arabian peninsula continued during the process of intercultural cunning. It is understood that the Turks made great contributions to the arrival of the region and the shaping of the economic structure with the states they established in the region. It is observed that the transition from semi-nomadic life to settled life was intense during Seljuk State period. During this period, the Seljuks conquered the new places to learn the occupations with the soil to ensure the safety of the Turkish element from Asia has placed in return. Dervishes from the school of Ahmet Yesevi played an important role in the Islamization and Turkification of these newly conquered places. These dervishes also taught the society a profession with ahi understanding. At different times, the concept of ahi has experienced breaks. Perhaps the most important of these fractures occurred during the Ottoman Empire. The industrial revolution and the changes in the history of the world economy reveal the new searches of the Ottomans against the disintegration of the ahi understanding.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

BOA, AE.SAMD II 13-1361.
BOA, AE.SAMD II 13-1472.
BOA, BEO 4371/327776.
BOA, BEO 4648/348578.
BOA, C.İKTS 1689-34.
BOA, İ.MVL 578/25966/3.
BOA, İ.ŞD 1/45/1.
BOA, İ.ŞD 1/45/4.
BOA, İE.MİT 52-1.
BOA, İE.ML 115-10911.
BOA, İE.ML 115-10942.
BOA, İE.ML 69-6455.
BOA, İE.SM 29-3036.
BOA, ŞD 1256/6/7.
AMASYA 5 Numaralı Şer‘iyye Sicili, H. 1053-1054 / M. 1643-1645.
ÇANKIRI 9 Numaralı Şer‘iyye Sicili, H. 1143-1145 / M.1730-1733.
KONYA 5 Numaralı Şerʽiyye Sicili, H. 970-1250 / M. 1562-1834.
MANASTIR 8 Numaralı Şerʽiyye Sicili, H.1050-1051/M.1640-1642.
TOKAT 18 Numaralı Şer‘iyye Sicili, H. 1229 / M. 1813-1814
ABAY, Ali Rıza, (2002), “Toplumsal Yapı ve Toplumsal Kurum Değişmesi (İhtisap Kurumu’nun Zabıta Teşkilatına Dönüşümü Örneği)”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, S. 7: s.353-368.
AKDAĞ, Mustafa, (1974), Türkiye'nin İktisâdî ve İçtimaî Tarihi, C. I, İstanbul: Cem Yayınları.
AKGÜNDÜZ, Ahmet, (1993), Osmanlı Kanunnameleri ve Hukukî Tahlilleri, C. VI, İstanbul: Fey Vakfı Yayınları.
AKGÜNDÜZ, Ahmet, (1996), “Gedik”, TDVİA, C. XIII, İstanbul, s. 541-543
AKŞİN, Sina, (1977), “Osmanlı-Türk Toplumundaki Sınıf Yapısı Üzerine Bir Deneme”, Toplum ve Bilim, S. 2: s. 31-46.
AKYÜZ, Yahya, (2014), Türk Eğitim Tarihi, Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
ALŞAN, M. Hakan, (2006), Horasan Erenleri, İstanbul: Kara Kutu Yayınları.
ALYILMAZ, Semra, (2011), Risâle-i Mûze-dûzluk, Ankara: Elik Yayınları.
ANADOL, Cemal, (1991), Türk İslam Medeniyetinde Ahilik Kültürü ve Fütüvvetnâmeler, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
ASLANAPA, Oktay, (1984), Türk Sanatı I-II, İstanbul: Kervan Yayınları.
ATASOY, Nurhan, (1973), “III. Murad Şehinşahnamesi, Sünnet Düğünü Bölümü ve Philadelphia Free Library’deki İki Minyatürlü Sayfa”, Sanat Tarihi Yıllığı, S. 5: 359-389.
ATSIZ, Nihal, (1992), Aşıkpaşaoğlu Tarihi, İstanbul: MEB.
AYDÜZ, Davut, (1994), İslam İktisadında Narh ve Osmanlı Devletinde Narh Uygulaması, İzmir: Işık Yayınları.
BABİNGER, Franz ve KÖPRÜLÜ M. Fuat, (1996), Anadolu’da İslâmiyet, (Tercüme: Ragıp Hulusi, Hazırlayan: Mehmet Kanar), İstanbul: İnsan Yayınları.
BAKTIR, Mustafa, (2009), “Suffe”, TDVİA, C. XXXVII, İstanbul, s. 469-470.
BARKAN Ö. Lütfi, (1942), “İstila Devrinin Kolonizatör Türk Dervişleri ve Zaviyeler”, Vakıflar Dergisi, Ankara, S. II: s. 279-304.
BARKAN, Ö. Lütfi, (1942a), “Bazı Büyük Şehirlerde Eşya ve Yiyecek Fiyatlarının Tesbit ve Teftişi Hususlarını Tanzim Eden Kanunlar I”, Tarih Vesikaları, C. I, S. 5: s. 326-340.
BARKAN, Ö. Lütfi, (1942b), “Bazı Büyük Şehirlerde Eşya ve Yiyecek Fiyatlarının Tesbit ve Teftişi Hususlarını Tanzim Eden Kanunlar II”, Tarih Vesikaları, C. II, S. 7: s. 15-40.
BARKAN, Ö. Lütfi, (1942c), “Bazı Büyük Şehirlerde Eşya ve Yiyecek Fiyatlarının Tesbit ve Teftişi Hususlarını Tanzim Eden Kanunlar III”, Tarih Vesikaları, C. II, S. 9: s. 168-177.
Barkan, Ö. Lütfi, (1974), ‘‘Osmanlı İmparatorluğu’nda Bir İskân ve Kolonizasyon Metodu Olarak Vakıflar ve Temlikler I İstilâ Devirlerinin Kolonizatör Türk Dervişleri ve Zâviyeleri’’, Vakıflar Dergisi, S.2, İstanbul, Vakıflar Umum Müdürlüğü Neşriyatı, 1974, s. 282-289.
BAŞAR, Erdoğan, (2004), Milli Eğitim Bakanlarının Eğitim Faaliyetleri (1920–1960), İstanbul: MEB Yayınları.
BAYRAM, Mikail, (1991), Ahi Evren ve Ahi Teşkilâtı’nın Kuruluşu, Konya: Damla Matbaacılık.
BAYRAM, Mikail, (1983), “Sadruddin Konevi ile Ahi Evren Şeyh Nasıru’d-din Mahmud’un Mektuplaşması” SÜFEF Edebiyat Dergisi, Konya, C. II: s. 51-75.
BAYRAM, Selahattin, (2012), ‘‘Osmanlı Devlet’inde Ekonomik Hayatın Yerel Unsurları: Ahilik Teşkilâtı ve Esnaf Loncaları’’, İÜİFD, S. 21: s. 81-112.
BİNBİR, Gökçe, (2012), 18 Ve 19. Yüzyıllarda, İstanbul’da Üretim Ve Ticaretin Denetiminde İhtisap Kurumu’nun Yeri, Doktora Tezi, MÜSBE, İstanbul.
BOZDEMİR, Mustafa, (2011), Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Endüstriyel Mirasımız, İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
CAHEN, Claude, (2012), Osmanlılardan Önce Anadolu, (Çeviren: Erol Üyepazarcı), İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
CLARK, Edward C., (2000), “Ottoman Industrial Revolution”, International Journal of Middle East Studies, 5, s. 65-76.
CUNBUR, Müjgan, (1978), “Bir Fütüvvet name Nüshasının Tanıtımı”, II. Milletlerarası Türk Folklor Bildirileri, C. IV: s. 85.
ÇAĞATAY, Neşet, (1952), “Fütüvvet-Ahi Müessesesinin Menşei Meselesi”, AÜİFD, S. II-III: s. 61-85.
ÇAĞATAY, Neşet, (1997), Bir Türk Kurumu Olan Ahilik, Ankara:TTK.
ÇELİK, Rıfat İlhan, (2014), Türkiye Selçukluları Zamanında Anadolu’da Ahilik Müessesesi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
ÇETİN, Osman (1996), “Osmanlı Devletinin Kuruluşunda Ahiler”, Osman Gâzi ve Dönemi-Sempozyum Sonuç Bildirileri, Bursa, s. 105-115.
DAVİDOVİCH, E.A, (1998), “The Karakhanid”, Chapter 6, (Editors: M. S. Asimov and C. E. Bosworth), History of Civilizations of Central Asia, C. IV, Part One, UNESCO Publishing, s. 125-149.
DEMİRCİ, Mustafa, (2011), “Selçuklu Anadolu’sun da Bir İnsaniyet Mektebi: Ahilik”, Büyük Selçuklu Devletinden Türkiye Selçuklu Devletine Mehmet Altay Köymen Armağanı, Konya, s. 121-136.
DEVELİOĞLU, Ferit, (2008), Osmanlıca-Türkçe Lügat, Ankara.
DİYARBEKİRLİ, Nejat ve ASLANAPA, Oktay, (1977), Türk Tarihi, Ankara: Yaygın Yüksek Öğretim Kurumu Yayınları.
DOĞAN, İsmail, (2010), Türk Eğitim Tarihinin Ana Evreleri, Ankara: Nobel Yayınları. Düstur, İkinci Tertip, C. V, S.118, 22 Rebiyülevvel 1331, 1 Mart 1913.
EKİNCİ, Yusuf, (1989), Ahîlik ve Meslek Eğitimi, İstanbul: MEB.
ENGİN, Vahdettin, (2011), Osmanlı Ticaret ve Sanayi Albümü, İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
ERDEM, Ekrem, (2006), “Osmanlı Para Sistemi ve Tağşiş Politikası: Dönemsel Bir Analiz”, Bankacılar Dergisi, S. 56: s. 10-27.
ERDOGDU, İbrahim, (2000), “Osmanlı İktisadi Düzeninde İhtisab Müessesesi Ve Muhtesiblik Üzerine Bir Deneme”, OTAM, S. 11: s. 123-145.
ERGENÇ, Özer, (1980), “Osmanlı Şehrinde Esnaf Örgütlerinin Fizik Yapıya Etkileri”, Türkiye’nin Sosyal ve Ekonomik Tarihi (1071-1920), Birinci Uluslararası Türkiye’nin Sosyal ve Ekonomik Tarihi Kongresi Tebliğleri, Ankara.
ERGENÇ, Özer, (1981), “Osmanlı Şehrindeki Yönetim Kurumlarının Niteliği Üzerindeki Bazı Düşünceler”, VIII TT Kongresi II, Ankara, s. 1265-1274.
ERGİN, O. Nuri, (1939a), Türkiye Maarif Tarihi, C. II, İstanbul: Osmanbey Matbaası.
ERGİN, O. Nuri, (1939b), Türkiye Maarif Tarihi, C III, İstanbul: Osmanbey Matbaası.
ERGİN, O. Nuri, (1939c), Türkiye Maarif Tarihi, C IV, İstanbul: Osmanbey Matbaası.
ERGİN, O. Nuri, (1995), Mecelle-i Umur-ı Belediye, C.1, İBB Yayınları, İstanbul.
ERGÜN, Mustafa, (1996), II. Meşrutiyet Devrinde Eğitim Hareketleri (1908-1914), Ankara: Ocak Yayınları.
ERYILMAZ, Bilal, (2005), “Osmanlı Yerel Yönetiminde İstanbul Şehremaneti”, İslam Geleneğinden Günümüze Şehir Hayatı ve Yerel Yönetimler-I, İstanbul: İlke Yayıncılık.
ESİN, Emel, (1997), Türkistan Seyahatnamesi, Ankara: TTK.
EYİCE, Semavi, (1964), “Aslanhane ve Çevresinin Arkeolojisi”, İstanbul Arkeoloji Müzeleri Yıllığı, S.11-12: s. 237.
FİDAN, Murat, (2006), “Osmanlı-Rusya Ticari Rekabetinin İki Devlet Arasında Yapılan Antlaşmalara Yansıması”, İÜEF Tarih Dergisi, S. 44: s. 65-122.
FİDAN, Murat, (2017), “Osmanlı Döneminde Kastamonu’da Fiyat Hareketliliği (M. 1703-1776-1777-1796)”, Sosyal Bilimler Dergisi, C. VII, S. 13: s. 154-179.
FİDAN, Murat ve ULUSOY, Tolga (2019), “Rusya’nın Sıcak Denizlere İnmesi: 1783 Osmanlı-Rus Ticaret Antlaşması ve Günümüz Ticarî Gelişmeleri”, Siyasi, Sosyal ve Kültürel Yönleriyle Türkiye ve Rusya 3, (Ed: Dr. Muhammet Mücahit Küçükyılmaz), Ankara: Berikan Yayınevi, s. 19-40.
GEDİKLİ, Fethi, (1999), ‘‘Osmanlı Şirketleri’’, Osmanlı 3, (Editör: Güler Eren), Yeni Türkiye Yayınları, Ankara, s.433-442.
GENÇ, Mehmet, (2000), Osmanlı İmparatorluğu’nda Devlet ve Ekonomi, İstanbul: Ötüken Neşriyat.
GİZ, Adnan, (1968), “1868’de İstanbul Sanayicilerinin Şirketler halinde Birleştirilmesi Teşebbüsü”, İSOD, S. 34: s. 16-19.
GÖKALP, Ziya, (2018), Türk Medeniyeti Tarihi, (Hazırlayan: Ali Duymaz), İstanbul: Ötüken Neşriyat.
GÖKYAY, Orhan Şaik, (1976), Dede Korkut Hikayeleri, Ankara: KBY.
GÖLPINARLI, Abdülbaki, (1949), “İslam ve Türk İllerinde Fütüvvet Teşkilatı ve Kaynakları”, İÜ İktisat Fakültesi Mecmuası, C. XI, S. 1-4: s. 3-354.
GROUSSET, René, (1996), Bozkır İmparatorluğu: Attila-Cengiz Han-Timur, (Çeviren: Reşat M. Uzmen), İstanbul: Ötüken Neşriyat.
GUMİLEV, Lev Nikolayeviç, (2002), Hunlar, (Çeviren: Ahsen Batur), İstanbul: Selenge Yayınları.
GÜLERMAN, Adnan-Taştekil, Sevda, (1993), Ahi Teşkilatının Türk Toplumunun Sosyal ve Ekonomik Yapısı Üzerindeki Etkileri, Ankara: KBY.
GÜLLÜLÜ, Sabahattin, (1992), Ahi Birlikleri, İstanbul: Ötüken Neşriyat.
GÜNAY, Ünver, (1998), “Dini Sosyal Bir Kurum Olarak Ahilik”, Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, S. 10: s. 69-78.
GÜNDÜZ, İrfan, (1994), “Fütüvvet, Melamet Ve Ahilik yada Tasavvufi Düşüncede Dünya Anlayışı”, Eğitim Ve Verimlilik Sempozyum Tebliğleri, Sivas, s. 39-48.
GÜNER, Galip, (2010), “Kıpçak Türkçesindeki Meslek Adları Üzerine İçerik ve Yapı Bakımından Bir Sınıflandırma Denemesi”, Turkish Studies, C. V, S. 3, s. 1416-1448.
GÜRAN, Tevfik (1992), “Tanzimat Döneminde Devlet Fabrikaları”, 150. Yılında Tanzimat, Ankara: TTK, s. 235-257.
HALİS, İsa, (2005), Tanzimat Dönemi Eğitim Sistemi, Konya: Serhat Kitabevi.
HAMİDULLAH, Muhammed, (1991), İslam Peygamberi, (Çeviren: Salih Tuğ), İstanbul: İrfan Yayımcılık.
HARMANCI, M. Esat, (2011), “Fütüvvet-Melâmet İlişkisi”, Alevilik Araştırmaları Dergisi, Yıl 1, S. 2: s. 117-124.
HIZLI, Mefail, (2011), “Ahiliğin Anadolu’daki Gelişim Süreci”, Ahilik, İstanbul: Kırklareli Üniversitesi Yayınları, s.17-39.
İNALCIK, Halil, (1999), “Ahîlik, Toplum ve Devlet”, II. Uluslararası Ahilik Kültürü Sempozyumu Bildirileri, Kırşehir, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, s.189- 200.
İNALCIK, Halil, (2003), Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ (1300-1600), (Çeviren: Ruşen Sezer), İstanbul: YKY.
İNALCIK, Halil, (2009), Devlet-i Aliyye Osmanlı İmparatorluğu Üzerine Araştırmalar I, İstanbul: İş bankası Kültür Yayınları.
KAFESOĞLU, İbrahim, (1986), Türk Millî Kültürü, İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
KAFESOĞLU, İbrahim, (1987), Türk Bozkır Kültürü, Ankara: Türk Kültürü Araştırma Enstitüsü.
KAL‘A, Ahmet, (1988), Mahmud II Döneminde Sanayinin İktisadi ve Sosyal Organizasyonu ve Bu Organizasyonda Tanzimat’a Doğru Yapı Değişmeleri, Doktora Tezi, İÜSBE, İstanbul.
KAL‘A, Ahmet, (1990), ‘‘Fütüvvet ve Ahiliğin Doğuşu’’, Türk Dünyası Araştırmaları (TDA), S. 65, İstanbul, Nisan 1990, s .273-282.
KAL‘A, Ahmet, (1995), “Esnaf”, TDVİA, C. XI, İstanbul, s. 423-430.
KAL‘A, Ahmet, (1998), İstanbul Esnaf Tarihi Tahlilleri: İstanbul Esnaf Birlikleri ve Nizamları, İstanbul: İBB Yayınları.
KAL‘A, Ahmet, (2003), “Lonca”, TDVİA, C. XXVII, İstanbul, s. 211-212.
KAL‘A, Ahmet, (2012), Debbağlıktan Dericiliğe İstanbul Merkezli Deri Sektörünün Doğuşu ve Gelişimi, İstanbul: Zeytinburnu Belediyesi Kültür Yayınları.
KANAL, Sepil, (2013), Eski Türklerde Şehircilik: Karahanlı Devleti Örneği, Yüksek Lisans Tezi, Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aksaray.
KASABA, Reşat, (1993), Osmanlı Ekonomisi ve Dünya İmparatorluğu, (Çeviren: Kudret Emiroğlu), Belge Yayınları: İstanbul.
KAYAOĞLU, İsmet, (1981), “Halife en Nasır’ın Fütüvvete Girişi ve Bir Fütüvvet Buyrultusu”, AÜİFD, C. XXV: s. 221-226.
KAZGAN, Haydar-ATEŞ, Toktamış ve KORALTÜRK, Murat, (1999), Osmanlı’dan Günümüze Türk Finans Tarihi I, İstanbul: İMKB Yayını.
KAZICI, Ziya, (1988), “Ahîlik”, TDVİA, C. I, İstanbul 1988, s. 540-542.
KAZICI, Ziya, (1998), “Hisbe”, TDVİA, C. XVIII, İstanbul, s. 143-145.
KEKLİK, Nihat, (1987), Türk İslam Felsefesi Açısından Felsefenin İlkeleri, İstanbul: İÜEF Yayınları.
KIRIMTAYIF, Süleyman, (1996), XV. ve XIX. Yüzyıllar Arasında Osmanlı Saray Sanatı Teşkilatı, Doktora Tezi, İTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
KLYASHTORNY, S. G. ve Sultanov, T. İ., (2003), Türk’ün Üç Bin Yılı, (Çeviren: Ahsen Batur), İstanbul: Selenge Yayınları.
KOÇER, Hasan Ali, (1991), Türkiye’de Modern Eğitimin Doğuşu ve Gelişimi (1773– 1923), İstanbul: MEB Yayınları.
KOYUNCU, Miyase, (2008),18. Yüzyılın İkinci Yarısında Osmanlı Esnafı (İstanbul Ve Bursa Örnekleri), Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi SBE, Ankara.
KÖPRÜLÜ, Fuat, (1991), “Bâciyân-ı Rûm”, TDVİA, C. 4, İstanbul, s. 415.
KÖPRÜLÜ, Fuat, (1993), Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar, Ankara: TTK.
KÖPRÜLÜ, Fuat, (2003), Osmanlı İmparatorluğunun Kuruluşu, Ankara: Akçağ Yayınları.
KÜÇÜK, Hülya, (2003), Kurtuluş Savaşında Bektaşiler, İstanbul: Kitap Yayınevi.
KÜÇÜKERMAN, Önder, (1987), Anadolu’da Geleneksel Halı ve Dokuma Sanatı İçinde Hereke Fabrikası, İstanbul: Sümerbank Yayınları.
KÜTÜKOĞLU, Mübahat, (1974), Osmanlı-İngiliz İktisadi Münasebetleri I (1580- 1838), Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları, Ankara.
LEWİS, Raphaella, (1973), Osmanlı Türkiye’sinde Gündelik Hayat, (Çeviren: Mefkure Poroy), İstanbul: Doğan Kardeş Yayınevi.
MANTRAN, Robert, (1990), 19. Yüzyılın İkinci Yarısında İstanbul, (Çeviren: Mehmet Ali Kılıçbay- Enver Özcan), İstanbul: TTK.
MANZUR, İbn, (2005), Lisânü’l-Arab, c. I, Beyrut.
MARTAL, Abdullah, (1999), “Osmanlı Sanayileşme Çabaları (XIX. Yüzyıl)”, Osmanlı, Ankara: Yeni Türkiye Yayınları, C. III: s. 279-285.
MORTAN Kenan ve KÜÇÜKERMAN, Önder, (2011), Çarşı, Pazar, Ticaret ve Kapalıçarşı, İstanbul: İş Bankası Yayınları.
NACİ, Muallim, (1978), Lügat-ı Nâci, İstanbul.
NECEF, Ekber N., (2005), Karahanlılar, İstanbul: Selenge Yayınları.
NİZAMÜLMÜLK, (2012), Siyasetname, (Çeviren Sadık Yalsızuçanlar), İstanbul: Lacivert Yayıncılık.
OCAK, A. Yaşar, (2011b), “Fatih, Fetih ve Osmanlı Merkezîyetçiliği”, Yeniçağlar Anadolu’sunda İslam’ın Ayak izleri: Osmanlı Dönemi, İstanbul, s. 46.
OCAK, A. Yaşar, (2011a), “Osmanlı İmparatorluğunda Din 14-17. Yüzyıllar”, Yeniçağlar Anadolu’sunda İslâm’ın Ayak İzleri: Osmanlı Dönemi, İstanbul, s. 86- 87.
OCAK, A. Yaşar, (2009), “Selçuklular”, TDVİA, C. XXXVI, İstanbul, s. 375-377.
OCAK, A. Yaşar, (1996), “Fütüvvet”, TDVİA, C. XIII, İstanbul, s. 261-263.
OCAK, A. Yaşar, (2004), Türk Sûfîliğine Bakışlar, İstanbul.
ÖGEL, Bahaeddin, (2000a), Türk Kültür Tarihine Giriş, C. I, Ankara: KBY.
ÖGEL, Bahaeddin, (2000b), Türk Kültür Tarihine Giriş, C.II, Ankara: KBY.
ÖGEL, Bahaeddin, (2001), Türk Kültürünün Gelişme Çağları, İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Yayınları.
ÖGER Adem ve KÂŞGARİ, Nuriman Abdureşit, (2016). “Uygurlarda Risalecilik Geleneği ve Rengrizlik Risalesi”. Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 41: s. 151- 183.
ÖGER, Adem, (2019), “Uygur Türklerinde Fütüvvet Kültürü, Fütüvvet-Nâmeler ve Ahilik Teşkilatına Etkileri”, Uluslararası Uygur Araştırmaları Dergisi, S.13: s. 1-11.
ÖGER, Adem ve TEK Recep, (2016), “Uygurlarda Hikmet Söyleme Geleneği ve Çağatayca İki Yazmada Bulunan Hikmetler”. Uluslararası Uygur Araştırmaları Dergisi, S. 8: s. 10-49.
ÖNGÖREN, Reşat, (2009), “Sûfî”, TDVİA, C. XXXVII, İstanbul, s. 471-472.
ÖNGÖREN, Reşat, (2011). “Tarikat”, TDVİA, C. XXXX, s. 95-105.
ÖNSOY, Rıfat, (1984), “Tanzimat Dönemi Sanayileşme Politikası”, HÜEFD, C. II, S. 2: s. 5-12.
ÖNSOY, Rıfat, (1988), Tanzimat Dönemi Osmanlı Sanayii ve Sanayileşme Politikası, Ankara: İş Bankası Yayınları.
ÖZDEMİR, Rıfat, (2002), Antakya Esnaf Teşkilâtı, Antakya: Mustafa Kemal Üniversitesi Yayınları.
ÖZGÜDENLİ, Osman Gazi, (2009), “Selçuklular”, TDVİA, C. XXXVI: s. 371-375.
ÖZTÜRK Yaşar Nuri, (1988), Tasavvufun Ruhu ve Tarikatlar, İstanbul: Sidre Yayınları.
PAKALIN, M. Z., (1993), Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü, C. I, İstanbul: MEB.
PAMUK, Bilgehan, (2006), “XVI. ve XVII. Asırlarda Erzurum’da Ahilik ve Esnaf Teşkilatı”, I. Ahilik Araştırma Sempozyumu (12-13 Ekim 2004), Kırşehir, s. 751-773.
PAMUK, Şevket, (2014), Türkiye’nin 200 Yıllık İktisadi Tarihi, İş Bankası Yayınları: İstanbul.
PAMUK, Şevket, (1983), ‘‘Osmanlı Zanaatlerinin Yıkılışı: Pamuklu Tekstil Örneği, 1820-1913’’, Toplum ve Bilim, S. 23, İstanbul, s.75-99.
RASONY, Laszlo, (1988), Tarihte Türklük, Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları.
SAHİLLİOĞLU, Halil, (1967), “Osmanlılarda Narh Müessesesi ve 1525 Yılı Sonunda İstanbul’da Fiyatlar”, Belgelerle Türk Tarihi Dergisi, S. 1, s. 36-56.
SÂMİ, Şemseddin, (1978), Kamus-ı Türki, İstanbul.
SARIKAYA, Saffet, (1999), “Osmanlı Devletinin İlk Asırlarında Toplumun Dini Yapısına Ahilik Açısından Bir Bakış Denemesi”, SDÜİFD, S. 6: s. 49-67.
SAYDAM, Abdullah, (2015), Osmanlı Medeniyeti Tarihi, İstanbul: Kitapevi.
SÜMER, Faruk, (2009), “Selçuklular”, TDVİA, C. XXXVI, İstanbul, s. 365-371.
SÜSLÜ, Özden, (1976), “Topkapı Sarayı ve Türk İslam Eserleri Müzelerinde Bulunan 16. yüzyıla Ait Osmanlı Minyatürlerinde Kumaş Desenleri”, Sanat Tarihi Yıllığı, VI: s. 215-278.
ŞEKER, Cengiz ve ÇAKIR, Baki, (2013), “Fütüvvet Teşkilatı, Melametiye Hareketi, Ahilik ve İktisadi Hayat”, Hece Dergisi, Yıl 17, S. 198-200: s. 201-213.
ŞEN, Serkan, (2007), Orhon, Uygur Ve Karahanlı Metinlerindeki Meslekler Bağlamında Eski Türk Kültürü, Doktora Tezi, OMÜSBE, Samsun.
TABAKOĞLU, Ahmet, (1986), “Sosyal ve İktisadi Yönleriyle Ahilik”, Türk Kültürü ve Ahilik, XXI. Ahilik Bayramı Sempozyumu Tebliğleri, İstanbul.
TAESCHNER, Franz (1954), “İslam Ortaçağında Futuvva (Fütüvvet Teşkilatı)”, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, C. 15, S. 1-5: s. 3-32.
TANER, Ergin, (2009), Osmanlı Esnafı Ticarî ve Sosyal Hayat, Ankara: Halkbank Yayınları.
TAŞAĞIL, Ahmet, (2004), Göktürkler III, Ankara: TTK.
TOGAN, A. Zeki Velidî, (1981), Umumî Türk Tarihine Giriş, İstanbul: Enderun Kitabevi.
TOLSTOV, Segej P., (1962), Po Drevnim Del'tam Oksa i Jaksarta, Moskova.
TOPDEMİR, Hüseyin Gazi, (2001), Türk Düşünce Tarihi, Ankara: AKM Yayınları.
TOPRAK, Zafer, (1995), Milli İktisat- Milli Burjuvazi (1908-1918), İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
TSE, (2013), Kanunname-i İhtisab-ı Bursa, Ankara: TSE Yayınları.
TUĞ, Kadir (2004). Doğu Turkistan’da Hocalar Donemi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
TURAN, Şerafettin, (1990), Türk Kültür Tarihi, Ankara: Bilgi Yayınevi.
TURAN, Osman, (1994), Türk Cihan Hakimiyeti Mefkûresi Tarihi I-II, Boğaziçi Yayınları: İstanbul.
Türk Dil Kurumu, (2005), Türkçe Sözlük, Ankara.
ULUDAĞ, Süleyman, (1996), “Fütüvvet”, TDVİA, C. XIII, İstanbul, s. 259-261.
ULUTAŞ, Özyurt Selcen, (2014), XIV-XVI. Yüzyıllarda Osmanlı Devletinde AlevîBektaşî Toplulukların Oluşumu ve Merkezi Yönetim İle İlişkileri, Doktora Tezi, Ege Üniversitesi SBE, İzmir.
URFALI MATEOS, (1987), Urfalı Mateos Vekayinamesi ve Papaz Grigor’un Zeyli, (Çeviren: Hrant D. Anreasyan), Ankara: TTK.
ÜLGENER, Sabri F., (2006), İktisadi Çözülmenin Ahlâk ve Zihniyet Dünyası, İstanbul: Derin Yayınları.
ÜNVER, Ahmet Süheyl, (1968), Fatih Devri Saray Nakışhanesi ve Baba Nakkaş, İstanbul: İÜ Yayını.
YASİN, Yusufcan, (2014), “8-13. Yüzyıllarda Uygurlarda Eğitim”, Uluslararası Uygur Araştırmaları Dergisi, S. 4: s. 151-159.
YILMAZ, H. Kamil, (2001), “Tasavvufî Açıdan Ashâb-ı Suffa”, Tasavvuf İlmi ve Akademik Araştırma Dergisi, S. 7: s. 9-31.
ZÜRCHER, Erik Jan, (2012), Modernleşen Türkiye’nin Tarihi, (Çeviren: Yasemin Saner), İstanbul: İletişim Yayınları.

APA	fidan m (2020). FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM. , 171 - 198.
Chicago	fidan murat FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM. (2020): 171 - 198.
MLA	fidan murat FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM. , 2020, ss.171 - 198.
AMA	fidan m FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM. . 2020; 171 - 198.
Vancouver	fidan m FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM. . 2020; 171 - 198.
IEEE	fidan m "FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM." , ss.171 - 198, 2020.
ISNAD	fidan, murat. "FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM". (2020), 171-198.

APA	fidan m (2020). FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 8(22), 171 - 198.
Chicago	fidan murat FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi 8, no.22 (2020): 171 - 198.
MLA	fidan murat FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, vol.8, no.22, 2020, ss.171 - 198.
AMA	fidan m FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi. 2020; 8(22): 171 - 198.
Vancouver	fidan m FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi. 2020; 8(22): 171 - 198.
IEEE	fidan m "FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM." Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 8, ss.171 - 198, 2020.
ISNAD	fidan, murat. "FÜTÜVVET VE AHİLİK SÜRECİNDEN OSMANLI DEVLETİNİN ÂSİTÂNE/ÂSTÂNE OLMASI VE ESNAFLIK ANLAYIŞINDAKİ DEĞİŞİM". Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi 8/22 (2020), 171-198.