Endemik ve nadir türlerin koruma statülerinin kesin olarak belirlenmesi onların soylarının tükenmesinin önlenmesindeki en önemli adımlardan biridir. Türkiye’deki Salvia türleri üzerine yaptığımız güncel taksonomik revizyon çalışmasına göre, ülkemizin Akdeniz ve Ege Bölgelerinde 60 takson yetişmektedir. Bu taksonlardan 32 tanesi endemik, 5 tanesi endemik olmayan nadir ve geriye kalan 23 takson ise geniş yayılışlıdır. İnsan faaliyetleri sonucu habitaların yok edilmesi alandaki başlıca tehditdir, örneğin kentleşme, arazi açma, kirlilik, yol ve baraj inşaatları gibi. Çalışma alanındaki türlerin endemiz oranı % 53’dür. Arazi çalışmalarımız, populasyon gözlemlerimiz ve elde edilen veriler dahilinde, en son IUCN Red List kategorilerine göre türlerin hem bölgesel hemde ulusal-uluslararası ölçekte tehlike kategorileri yeniden belirlenmiştir. Bu sonuçlara göre alandaki türlerin tehlike kategorilerine göre dağılımı şöyledir: 1 takson Veri Yetersiz, 1 takson Kritik Derecede Tehlike altında, 8 takson Tehlike’de, 15 takson Hassas, 7 takson Yakında Tehdit altına girebilir ve 28 takson Düşük Seviyede Endişe verici. Endemik ve nadir türler çalışma alanında 3 bölgede yoğunlaşmıştır. 1. Bölge Antalya, Elmalı, Korkuteli, Denizli ve Burdur’u içine alan bölge. 2. Bölge Karaman, Mut, Gülnar ve Ermenek’i içine alan bölge. 3. Bölge Adana, Kahramanmaraş ve Hatay’ı içine alan bölgedir. Endemik türler açısından zengin olan alanların yasal kanunlar çerçevesinde hem populasyon hem de vejetasyon bazında korunmaya ihtiyacı vardır, ayrıca alanın acilen Coğrafik Bilgi Sistemleri (CIS) yardımıyla modellenmesi ve yönetilmesi gerekmektedir. Bunlara ilave olarak, bazı diğer koruma önlemleri de düşünülebilir, örneğin hasar görmüş habitatların yenilenerek eski haline getirilmesi, tehlike altındaki türlerin yakında bulunan milli parklara yada botanik bahçelerine taşınması gibi. Ayrıca türlerin korunması konusunda halkın bilinçlendirilmesi ve ilgisinin artırılması gerekmektedir.