Amaç: Down sendromlu çocuğu olan anne babaların birçok zorlukla karşı karşıya olduğu ve anne babaların bu sorunlarla başetmekte zorlandıkları bilinmektedir. Başaçıkma, insanın gücünü aşan, belirgin, iç ve dış kaynaklı stresi düzenlemede bilişsel ve davranışsal bir çabadır. Bu çaba, çevresel olgu ile duygusal tepki arasında aktif bir süreçtir. Bu çalışmada Down sendromlu çocuğu olma gibi zorlanma ile karşı karşıya bulunan anne babaların depresyon düzeyleri ile başaçıkma biçimlerinin belirlenmesi amaçlandı. Yöntem: Down sendromlu çocuğu olan 21 anne ve 21 baba ile benzer sayıda sağlıklı çocuğu olan anne babaya depresyon düzeyleri ile başaçıkma biçimlerinin belirlenmesi amacıyla Beck Depresyon Ölçeği ve Depresyonla Başaçıkma Ölçeği verilmiş, sosyodemografik bilgi formu doldurulmuştur. Bulgular: Down sendromlu çocuğu olan anne babaların Bcçk Depresyon Ölçeği puan ortalaması (17.31±8.7), kontrol grubunun puan ortalamasından (9.76±6.17) istatistiksel olarak anlamlı olacak şekilde daha yüksek olarak belirlenmiştir. Depresyon puanları yönünden Down sendromlu çocukların anne (20.81±9.61) ve babaları (13.81±6.04) karşılaştırıldığında ise annelerin puanlarının anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu, yani daha depresif olduğu belirlenmiştir. Bu grubun kadercilik-dinsel davranış puan ortalamaları yüksek, bağımlılık, kaçış, sosyal destek, plan yapma, aktif davranış puanları düşük bulunmuştur. Tartışma: Down sendromlu çocuğu olan ailelerin daha zorlandıkları ve onlara verilecek hizmetlerin en iyi şekilde sağlanabilmesi için anne-babaların ruhsal yönlerinin de dikkate alınması, sadece bilgilendirmenin ve bir araya gelmelerinin sağlanmasının yeterli olmayacağı, doğru başaçıkma biçimlerinin kazandırılmasının üzerinde durulmasının önemli ve gerekli olduğu düşünülmektedir.