Yaşlılarda ilaç kullanımı ile ilgili az sayıda çalışma bulunmaktadır. Yaşlı populasyonda kronik hastalık prevalansı ve çoklu ilaç kullanımı artmaktadır. Bu çalışmanın amacı huzurevinde kalan, 60 yaşından büyük bireylerdeki ilaç kullanımını değerlendirmektir. Türkiye'nin 23 ilinden toplam 1944 huzurevi sakini (748 kadın, 1196 erkek) çalışmaya katılmıştır. Katılımcılardan bilgi yüz yüze anket yolu ile toplanmıştır. Çalışma grubunun ortalama yaşı 75.4±8.2 yıl (erkekler için 74.3±7.7, kadınlar için 77.1±8.7) idi. Kronik hastalıkların prevalansı şöyle idi: hipertansiyon %30.7, osteoartrit %20.4, kalp yetmezliği %13.7, diabetes mellitus %10.2, koroner arter hastalığı %9.8, osteoporoz %8.2. Kardiyovasküler sistem ilaçları en sık kullanılan ilaçlardı (%26.7). Gruplara göre ilaç kullanım sıklığı şöyle idi: Analjezik ve steroid olmayan antiinflamatuar ilaçlar %20.8, hematopoietik sistem ilaçları %14.8, gastrointestinal sistem ilaçları %12.0, endokrin sistem ilaçları %10.6, diüretikler %10.5, vitamin ve nütrisyonel ajanlar %10.2, respiratuar sistem ilaçları %9.5, psikiyatrik ilaçlar %7.5, santral sinir sistemi ilaçları %4.7, antibiyotikler %2.8, genitoüriner sistem ilaçları %2.6, dermatolojik preparatlar %2.0, oftalmik preparatlar %1.9 ve otik preparatlar %0.9. Çalışma grubunun %5.5'i ilaç kullanımına bağlı yan etki bildirdi. En sık karşılaşılan yan etki, gastrointestinal sistem yan etkileri idi. Çoklu ilaç kullanımına yaşlı bireylerde sıkça rastlanmaktadır. Katılımcıların %28.2'si bir ilaç, %24.3'ü iki ilaç, %18.5'i üç ilaç, %11.7'si dört ilaç ve %17.3'ü beş veya daha fazla sayıda ilaç kullanmakta idi. Polifarmasi ve yan etkiler arasında pozitif korelasyon saptandı (r=0.146, p<0.05). Yaşlı bireylerde kullanılan ilaç sayısı arttıkça yan etkilerin katlanarak arttığı bilinmektedir. Çalışmamızda yan etkiler ve polifarmasi arasında pozitif bir korelasyon saptanmıştır. Doktorlar mümkün olan en az sayıda ilaç kullanımı konusunda yaşlı bireyleri cesaretlendirmelidirler. Huzurevlerinde kalan bireylerde toplumda yaşayan bireylere göre, özürlülük ve kronik hastalık prevelansı yüksek olduğundan bu çalışma toplumda yaşayan yaşlı bireylerdeki ilaç kullanımını yansıtmayabilir.