Bu çalışma, Amerikalı yazar Herbert’ın Dune, Dune Messiah ve Children of Dune eserlerinin Türkçe ve Almanca çevirilerini kültürel çeviri ve şarkiyatçı söylem kapsamında incelemekte ve erek kültürlerde çevirilerle yakalanan etkiyi Doğu-Batı perspektifiyle değerlendirmektedir. Kurgusal Fremen dilinde Fremen sosyal kimliğini betimleyen Arapça sözcükler, Herbert’ın şarkiyatçı söyleminin en belirgin göstergesidir. Çalışmada kültürel işlevi bulunan Arapça sözcüklerin erek metinlere aktarım şekilleri, Newmark’ın “Kültürel Öğe Çevirileri”, Edward Said’in “Şarkiyatçı Söylem Analizi” ve Tajfel ile Turner’ın “Sosyal Kimlik Kuramı” doğrultusunda yorumlanarak ötekinin çevirisine yeni bir bakış açısı kazandırmak hedeflenmektedir. Arapça sözcüklerin aktarımlarında sırasıyla %41’e %58, %75’e %22 ve %2’ye %95 oranlarıyla, en çok tercih edilen çeviri stratejileri, Aktarım ve Doğallaştırma olarak belirlenmiştir. Türkçe çeviri metinlerde Fremen dilindeki Arapça etkisi korunsa da yapılan fonetik uyarlamalar, Arapça sözcüklerin Fremen kurgusal dili ya da şarkiyatçı tavrın bir göstergesi olarak değil, Türkçenin kendi sözcük yapısı gereği bulunduğu izlenimini vermektedir. Almanca çevirilerde ise çoğu Fremen sözcüğünün olduğu gibi aktarılması Herbert’ın şarkiyatçı söyleminin Alman okuyucuya tüm yabancılığıyla götürülmesini sağlamıştır.