Antik Yunan inanışında zaman kavramı = Aion; yaşam süresini ve sonsuz yaşamı ifade etmek için kullanılan bir terimdir. Zaman kavramı içerisinde de insan ömrünün süresinin ve dahi her şeyin başlangıcından önceki zamanı ve sonsuzluğu ifade eden bu kavramın Geç Hellenistik döneme kadar herhangi bir sanat türünde tasvirine rastlanmaz. Mısır ve Pers inancının etkisinde Yunan sanatına senkrentik bir tanrı olarak yansımıştır. Bu dönemden sonra, aslan başlı, omuzlarında kanatları olan insan vücutlu bir yaratık olarak tasvir edilmeye başlamıştır. Genellikle yanında ya da vücuduna dolanmış bir yılan ile ellerinde asa ve anahtar tutmaktadır. Bu tasvirleri kesin bir şekilde Aion olarak değerlendirmek tartışma konusu olmuştur. Ancak kesin olarak Aion olduğunu belirtebileceğimiz tasvirlere Roma İmparatorluk Dönemi’nde rastlamaktayız. Neredeyse bütün betimlerde gür ve kır saçlı, yaşlı veya genç, genellikle bir elinde zodyak çemberi ve ayrıca küre, papirüs rulosu ve bereket boynuzu tutan bir erkek figürü olarak kişileştirilmiştir. Bu dönem sanatında karşımıza çıkan Aion kişileştirmesi, İmparatorluğun sonsuzluğunun ve ebedi olduğunun propagandasını yapmak için kullanılmıştır.