TY  - JOUR
TI  - ADİL YARGILANMA İLKELERİ AÇISINDAN TÜRK CEZA  YARGILAMASINDA GİZLİ TANIKLIK KURUMU
AB  - Ceza yargılamasında tanık beyanının güvenilirliğinin sınanabilmesi için  tanığın açık bir duruşmada dinlenmesi, sanıkla yüzleştirilebilmesi, beyanının  doğruluğunun sınanabilmesi için savunma makamına tanığa soru sorma  imkânının verilmesi gerekir. Ancak can güvenliğinin sağlanabilmesi için zorunlu  olan hallerde tanığın duruşma salonu dışında ya da kimliğinin gizlenerek  dinlenmesi, tanığa soru sorulmasının kısıtlanması gibi ceza muhakemesi  tedbirlerinin yanı sıra tanığın korunması amacıyla fiziksel özelliklerinin ve kimlik  bilgilerinin değiştirilmesi şeklinde kolluk tedbirlerinin uygulanması söz konusu  olabilir. Genel olarak gizli tanıklık olarak nitelenen bu kurum, Türk hukukunda  5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu m. 58’de ve 5726 sayılı Tanık Koruma  Kanunu’nda düzenlenmiştir. Bu hükümlerin uygulanması halinde, tanığın  beyanının duruşmada taraflarca tartışılması ve tanığa soru sorulması  sınırlanmaktadır. Gizli tanıklığa ilişkin hükümlerin uygulanması halinde, adil  yargılamanın gereklerinden biri olan tanığa soru sorma imkânı kısıtlanmaktadır.  Gizli tanığın korunmasına dair kolluk tedbirlerinin düzenlendiği Tanık Koruma  Kanunu’nda bu tanığın duruşmada dinlenme usulüne ve beyanının delil olma  değerine ilişkin hüküm de yer almaktadır. Bu çalışmada Türk ceza yargılamasında  gizli tanıklık kurumuna ilişkin söz konusu düzenlemeler duruşmaların açıklığı,  delillerin doğrudan doğruyalığı ve delillerin müşterekliği ilkeleri açısından  değerlendirilerek iki ayrı Kanun’daki düzenlemelerin birbirleriyle ve Avrupa İnsan  Hakları Mahkemesi içtihatlarıyla uyumlu olup olmadığı tartışılacaktır.   Anahtar Kelimeler: Delil, Tanık, Gizli Tanık, Ceza Yargılaması, Adil  Yargılanma.
AU  - Aydin, Devrim
DO  - 10.33432/
PY  - 2021
JO  - Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi
VL  - 0
IS  - 2
SN  - 2149-5831
SP  - 1
EP  - 38
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/1113965
ER  -