Bu çalışmada, İstanbul Şer’iyye Sicilleri Vakfiyeler Kataloğu’nda bulunan yaklaşık 4.500 vakfiye kullanılarak 1550 ila 1900 arası dönemde İstanbul’da yeni kurulan vakıf sayısının zaman içinde nasıl değiştiği analiz edilmiştir. Ayrıca Osmanlı sosyal tabakalaşmasını teşkil eden askeri, reaya ve kadınlar gibi farklı kesimlerin vakıf kurma davranışları bakımından aralarında bir farkın olup olmadığı ortaya konulmuştur. Makalenin bulguları askerilerin vakıf sektörüne hakim olduğu yönündeki yaygın görüşün aksine, reaya ve kadınların askeriler kadar vakıf sektöründe kurucu olarak yer aldıklarını göstermektedir. Kadınlar ve reayanın bu derece vakıf sektöründe aktif görünmesi para vakfı kurmanın küçük maddi imkanlarla dahi mümkün olmasının bir sonucu olarak yorumlanabilir. Analizimiz ayrıca, farklı toplum kesimlerinin vakif sektörüne kurucu olarak katılma oranının yıldan yıla önemli ölçüde değiştiğini göstermekte ve bu sebeple tek bir evrensel orana dayalı kapsamlı genellemeler yapmanın yanıltıcı olabileceğine dikkat çekmektedir.

В данной работе, опирающейся на информацию из почти 4500 вакуфных актов (вакфийе), имеющихся в реестрах шариатских судов Стамбула за период 1550–1900 гг., авторы рассматрива- ют долгосрочные изменения в создании новых денежных вак- фов, прослеживая периоды развития, застоя и кризисов. Также в работе исследуется участие различных групп — а именно, чиновников, гражданских лиц и женщин — в качестве учреди- телей денежного вакфа. Выявлено, что женщины вносили зна- чительный вклад в сектор вакфов и что, вопреки распростра- ненному в литературе предположению, участие чиновников в качестве благотворителей было пропорционально участию других групп. Кроме того, мы показываем, что относительные доли социальных групп как благотворителей в секторе вакфа значительно изменялись с течением времени. Таким образом, исследователи должны избегать обобщений о некоем едином установленном соотношении вовлеченности, как не имеющем оснований к применению ко всякому времени и месту.