TY  - JOUR
TI  - HZ. MUÂVİYE’Yİ ÖVEN VE YEREN BAZI HADİSLERİN TAHLİLİ VE TENKİDİ
AB  - İslâm  tarihinde  Hz.  Peygamber’den  sonra  sırasıyla  Hz.  Ebû  Bekir  (öl.  13/634),  Hz. Ömer (öl. 23/644), Hz. Osman (öl. 35/656) ve Hz. Ali (öl. 40/661) ilk İslâm devleti- nin idaresini üstlenmiştir. Hulefâ-i râşidîn olarak bilinen bu dört halifenin arkasından Muâviye b. Ebî Süfyân (öl. 60/680) hilafet makamına geçmiştir. Miladi 630 tarihinde, Mekke’nin fethi esnasında babası Ebû Süfyân (öl. 31/651-52) ile birlikte Müslüman olan Hz. Muâviye, Hz. Peygamber’e (sav) iki yıl sahâbîlik etmiştir. Zekâsı, kabiliyeti, özel eğitimi ve aileden tevarüs ettiği yöneticilik yeteneği ile temayüz eden Hz. Muâviye, Hz. Ömer döneminde Şam bölgesinde bir yerleşim birimine vali olarak atanmış, Hz. Osman döneminde ise bölgenin umumi valisi olmuştur. Hz. Ali ile girdiği iktidar mü- cadelesinden galibiyetle çıkan Hz. Muâviye yirmi yıl süren valilik görevinden sonra yirmi yıl da halifelik yapmıştır. Onun döneminde fütuhat hareketleri ile birlikte İslâm coğrafyasında önemli gelişmeler olmuştur. O, bütün bu çabaları ve başarıları neticesin- de dostlar kazandığı gibi düşmanlar da kazanmıştır. Özellikle Hz. Ali ile olan siyasi çe- kişmeleri belli çevrelerde Hz. Muâviye’ye olan düşmanlığın artmasına neden olmuştur. Hz. Ali-Muâviye kutuplaşması neticesinde sevenleri Hz. Muâviye lehine, sevmeyenleri de aleyhine hadisler uydurmuşlardır. Bu çalışmada Hz. Muâviye’nin lehinde ve aley- hinde kayıtlı bazı meşhur hadisler sened ve metin yönüyle incelenmiştir. Onu öven ve yeren bu hadislerin önemi, kaynağı, ortaya çıkış zamanı, sahih ve sabit olup olmadıkları üzerinde durulmuştur.
AU  - YILMAZ, ORHAN
PY  - 2020
JO  - Bozok Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
VL  - 18
IS  - 18
SN  - 2146-7846
SP  - 91
EP  - 117
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/1122357
ER  -