TY  - JOUR
TI  - Geri Kazanılmış Pamuklu Kumaş Özelinde Tekstil Heykele Güncel Yaklaşımlar
AB  - Özet Günümüzde “plastik sanatlar” kavramı yerini çok daha geniş kapsamlı “görsel sanatlar” kavramına bırakmıştır.  Tekstil Sanatı ve sonrasında Lif Sanatı da 60’lı yıllardan itibaren içerdiği plastik olanaklar dahilinde görsel sanatlar alanına girmeyi başarmıştır. Tekstil malzemelerinin hacimli eserlerde kullanılmasıyla başlayan bu süreçte, tekstil sanatında resim sanatının temel estetik unsurlarının yanı sıra heykel sanatının temel sanat unsurlarından da yararlanılmıştır. Yüzeysel tekstillerden boyutlu tekstillere geçişte sanatçıların yeni malzeme, teknik ve biçim arayışlarının da etkisiyle, çalışma formlarında yenilikçi yaklaşımlar geliştirmeye başladıklarını ve bunu yaparken de heykelin fiziksel yönünü kullandıklarını söylemek mümkündür. 1960’da Claes Oldenburg’un “Yumuşak Heykel” olarak adlandırdığı ve heykelin malzeme dağarcığını geliştiren bu yeni form anlayışı da bu duruma örnek teşkil etmektedir. 60’lı yıllar ve sonrasında sanatçılar,  üretimlerinde malzemelerin fiziksel özelliklerini sorgulamış ve disiplinler arası etkileşimlerde kullanmışlardır. 20. ve 21. yüzyılda sanat dallarında meydana gelen değişiklikler, sanat formlarının melezleşmesine ve farklı nesnelerle üretilen yeni sanatsal yorumlara açık hale gelmiştir. Tekstil bugün geleneksel kullanım ve uzmanlık alanlarının ötesinde yaratıcı yeni alanlar açmakta, geleneksel malzeme ve tekniklerle yapılan yaratıcı ve yenilikçi müdahaleler tekstillere güncel sanatsal kimlikleri kazandırmaktadır. Bu çalışmanın amacı gerekli literatür taraması yapıldıktan sonra, elde edilen bilgiler sentezinde heykel ve tekstil disiplinlerinin ilişkilerine yeni bir ışık tutmaktır. 21. yüzyılda tekstil malzeme ve tekniklerinin ifade edilme yöntemlerinin incelendiği çalışmada, kumaş ile oluşturulan tekstil heykellerde pamuklu kumaş özelinde araştırma yapılmıştır. Veri toplamanın ilk aşaması, tekstil heykel eserlerinde pamuklu ve doğal renk kumaş kullanan sanatçıları belirlemek olmuştur. Belirlenen altı sanatçının tekstil heykelleri ile sınırlandırılan çalışmada, sanatçıların eserlerinde; kumaşın iki boyutlu yüzeyden üç boyutlu plastik yapıya dönüşüm süreci incelenmiştir. Pamuklu kumaşlar özelinde analiz edilen eserlerin eski ve artık malzemelerden oluşturulduğu tespit edilerek, sürdürülebilirlik kavramına da örnek teşkil ettiği saptanmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden biri olan eser analizi yöntemine başvurularak, literatür tarama yöntemiyle sanatçıların sanatsal söylem oluşturan eserlerinin birbiriyle ilişkili biçimsel yapıları, ortak kullanılan malzemeleri, teknik özellikleri ve anlamsal ilişkileri irdelenmiştir.
AU  - ARABALI KOSAR, SEVIM TUGBA
DO  - 10.48146/odusobiad.871306
PY  - 2021
JO  - Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi
VL  - 11
IS  - 1
SN  - 1309-9302
SP  - 287
EP  - 302
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/1130608
ER  -