Yıl: 2010 Cilt: 6 Sayı: 22 Sayfa Aralığı: 21 - 30 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?

Öz:
Bu çalışmanın amacı, ergen öznel iyi oluşu ile aileyapısı arasındaki ilişkilerin incelenmesidir. Çalışmaya15–16 yaşları arasında 223 (99 erkek ve 124 kız) liseöğrencisi ergen katılmıştır. Çalışmada Ergen Öznel İyiOluşu Ölçeği ve Aile Yapısını Değerlendirme Ölçeği(AYDA) kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkiler,basit regresyon analizi yöntemiyle incelenmiştir. Analizsonuçlarına göre, aile yapısındaki iletişim ile yönetimboyutlarının ergen öznel iyi oluşunu anlamlı ve önemlidüzeyde yordadığı bulunmuştur. Bulgular literatürçerçevesinde ele alınıp değerlendirilmiştir.
Anahtar Kelime: regresyon analizi aile yapısı ergenler öznel esenlik ergen öznel iyi oluş ölçeği

Konular: Sosyoloji Psikoloji Aile Çalışmaları Davranış Bilimleri

Can family structure of adolescents make happy adolescents?

Öz:
The aim of this study is to determine how familystructure related with adolescents’ subjective wellbeing. A total of 223 adolescents (99 male and 124female) completed the Adolescents Subjective WellBeing Scale and The Evaluation of Family StructureScale. In this study, basic regression analysis methodwas used. According to results, there are two importantstructural factors which are communication in familyand family management on adolescents’ subjectivewell being. Results are discussed with respect toliterature.
Anahtar Kelime: adolescent subjective well being scale regression analysis family structure adolescents subjective well-being

Konular: Sosyoloji Psikoloji Aile Çalışmaları Davranış Bilimleri
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Andrews F.M. & Withey, S,B. (1976). Social ındicators of well-being. New York: Plenu Press
  • Aycan, Z., Eskin, M. (2005). Relative contributions of childcare, spousal support, and organizational support in reducing work-family conflict for men and women: The case of Turkey. Sex Roles, 53 (7/8): 453-471.
  • Bjorklund, D.F. (2000). Children thinking. USA: Wads- worth Press.
  • Deiner, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95, 542-575.
  • Erikson, E. (1984). İnsanın sekiz çağı (Çev. T.B. Üstün ve V. Şar). Ankara: Birey ve Toplum Yayıncılık.
  • Eryılmaz, A. & Yorulmaz, A (2006). The way of being happy for adolescents. Paper presented at the Xth Conference of European Association for Re- search on Adolescence, Antalya, Turkey, May 2–6.
  • Eryılmaz, A. (2009). Başa çıkma stratejilerinin kişilik özellikleriyle ergen öznel iyi oluşu arasındaki aracı rolü. Yayınlanmamış Doktora Tezi. A.Ü. Eğitim Bil- imleri Enstitüsü. Ankara.
  • Eryılmaz, A. (2009). Ergen öznel iyi oluş ölçeğinin geliştirilmesi. Gazi Üniversitesi Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 7 (4), 975- 989.
  • Eryılmaz, A. (2010). Ergenler için öznel iyi oluşu artırma stratejileri ölçeğinin geliştirilmesi.
  • Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. IV, 33,81-88. Gülerce, Aydan. (1996). Türkiye’de ailelerin psikolojik örüntüleri. İstanbul: Bogaziçi Üniversitesi Yayınları. 1. Basım.
  • Gülerce, A. (2007). Dönüşümsel aile modeli ve türkiye’de ailelerin psikolojik örüntüleri. Genişletilmiş 2. Basım. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
  • Hoopes, Murray H. (1987). Multigenerational systems: Basic assumptions. American Journal of Family Therapy, 15, 195–205.
  • Heady, B., & Wearing, A. (1989). Personality, life events, and subjective well being: Toward a dynamic equilibrium model. Journal of Personality and Social Psychology, 57, 731-739.
  • Heubner, E.S (1991). Correlates of life satisfaction in children. School Psychology Quarterly, 6,103- 111.
  • İdig, M. (1990). Adolescents evalatuion of families’ psychological well-being and its relationship to parents’ marital satisfaction, adolescents’ self concept and depression. Yayınlanmamış Bilim Uzmanlığı Tezi. Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
  • Joronen, K.& Kurki, A.(2005). Familial contribution to adolescent subjective well being. International- Journal of Nursing Practice, 11,3,125-133.
  • Kagıtçıbası, Çigdem. (1996). Family and human devel- opment across cultures. Mahwah, Nj: Lawrence Earlbaum
  • Kagıtçıbası, Çigdem. (2000). Kültürel psikoloji ve kül- tür bağlamında insan ve aile. İstanbul: Evrim Yayınevi.2. Baskı.
  • Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
  • Nalbant, A.(1993). 15-22 yaşları arasında bulunan is- lahevindeki, gözetim altındaki ve suç işlememiş gençlerin benlik saygısı ve yaşam doyumu düzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. A.Ü. Sağlık Bilimleri En- stitüsü. Ankara.
  • Markus, H., & Kitayama, S. (1991). Culture and the self: Implications for cognition, emotion, and motiva- tion. Psychological Review, 98, 224-253.
  • McCullough, G., Huebner, S., & Laughlin, J.E. (2002). Life events, self concept, and adolescent’s posi- tive subjective well-being. Psychology in the School, Vol. 3: 281-290.
  • Mcknight C.G, Huebner E.S., & Suldo, S. (2002). Rela- tionships among stressful life events, tempera- ment, problem behaviour, and global life satisfac- tion in adolescents. Psychology in the Schools, Vol. 39 (6), 677-687
  • Minuchin, S., Fishman, C. H. (1981). Family therapy techniques. Cambridge,n Massachusetts, And London, England: Harvard University Press.
  • Myers, D. & Deiner, E. (1995). Who is happy. American Psychological Society, 6, 1,1-19.
  • Park, N.(2004). The role of subjective well-being in posi- tive youth development. The Annals of American Acedemy of Political and Social Science. 591,1, 25-39.
  • Pesseschkian, N. (1987). Positive psychoherapy: Theory and practise of new method. New York: Springer.
  • Rask, K. Kurki,P.A.,&Paavilainen, E.(2003). Adoles- cent subjective well-being and family dynamics. Scand J.Caring Sci,17,129-138.
  • TUİK, (2007). Demographic variables, Ankara. www. tuik.gov.tr
  • Uruk, A. C., & Demir, A. (2003). The role of peers and families in predicting the loneliness level of ado- lescents. The Journal of Psychology, 137(2), 179-193.
  • Yavuzer, H. (1993). Çocuk psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Yorulmaz, A. & Eryılmaz, A..(2006). Ergen öznel iyi oluşunun özsaygı ve iyimserlik eğilimi ile ilişkisinin incelenmesi. Ulusal 14. Psikoloji Kon- gresi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye, 6-8 Eylül.
  • Zınn, M.B. Ve D.S.Eıtzen. (1990). Diversity in families. New York: Harper Collins.
APA ERYILMAZ A (2010). Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?. , 21 - 30.
Chicago ERYILMAZ ALİ Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?. (2010): 21 - 30.
MLA ERYILMAZ ALİ Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?. , 2010, ss.21 - 30.
AMA ERYILMAZ A Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?. . 2010; 21 - 30.
Vancouver ERYILMAZ A Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?. . 2010; 21 - 30.
IEEE ERYILMAZ A "Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?." , ss.21 - 30, 2010.
ISNAD ERYILMAZ, ALİ. "Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?". (2010), 21-30.
APA ERYILMAZ A (2010). Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?. Aile ve Toplum, 6(22), 21 - 30.
Chicago ERYILMAZ ALİ Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?. Aile ve Toplum 6, no.22 (2010): 21 - 30.
MLA ERYILMAZ ALİ Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?. Aile ve Toplum, vol.6, no.22, 2010, ss.21 - 30.
AMA ERYILMAZ A Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?. Aile ve Toplum. 2010; 6(22): 21 - 30.
Vancouver ERYILMAZ A Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?. Aile ve Toplum. 2010; 6(22): 21 - 30.
IEEE ERYILMAZ A "Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?." Aile ve Toplum, 6, ss.21 - 30, 2010.
ISNAD ERYILMAZ, ALİ. "Aile yapısı ergeni mutlu eder mi?". Aile ve Toplum 6/22 (2010), 21-30.