TY  - JOUR
TI  - Tasavvuf Kaynaklarına Göre Bir Sûfî Olarak Süfyân-ı Sevrî
AB  - Hicri ikinci asırda yaşamış çok yönlü bir âlim olan Süfyân-ı Sevrî (ö. 161/778), muhaddis, fakih, müfessir ve zâhid kimliğiyle tanınmıştır. Sûfî kelimesinin kullanımının yaygınlaşmaya başladığı bir dönemde hayatının önemli bir kısmını Kûfe’de geçiren ve buradaki zühd halkasının önderlerinden kabul edilen Sevrî, tasavvufun temel eserlerinde zühd yaşantısı resmedilen, çağdaşı diğer sûfîlerle münasebetlerinden bahsedilen ve tasavvufun muhtelif konularına dair söz ve görüşleri nakledilen bir isimdir. Bu çalışmada Sevrî sûfî kimliğiyle ele alınmış, onun tasavvuf anlayışının temel unsurları incelenmiş, diğer sûfîlerle ilişkisinden hareketle döneminin tasavvuf çevrelerindeki yeri tespit edilmeye çalışılmış-tır. Çalışma Gazâlî öncesi dönemle sınırlandırıldığından Gazâlî öncesi kaynaklarda Sevrî’ye yapılan atıflar incelenmiştir. Niyetini düzeltmek, Allah korkusu, zühd ve mümkün olduğunca uzleti tercih etmek onun tasavvufi hayatının temellerini oluşturur. Öte yandan hayatında ve tasavvuf anlayışında havf hâlinin tezahürleri gözlemlenen bir sûfî olması hasebiyle Hasan-ı Basrî’nin korku ağırlıklı tasavvuf geleneğini devam ettirdiği, İbrâhim b. Edhem’den özellikle tevekkül ve melâmet, Râbia el-Adeviyye’den rızâ ve muhabbet gibi konularda etkilendiği, verâ hususunda da Fudayl b. İyâz’ı etkilediği söylenebilir.
AU  - Zümrüt Orhan, Kübra
DO  - 10.51447/uluifd.1176054
PY  - 2022
JO  - ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ İLAHİYAT FAKÜLTESİ DERGİSİ
VL  - 31
IS  - 2
SN  - 1301-3394
SP  - 697
EP  - 726
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/1148040
ER  -