Türkiye’de tarım arazilerinin küçük ölçekli, hisseli, parçalı ve dağınık yapıda olması, tarım işletmelerinin etkin ve verimli yönetimini olumsuz etkilemektedir. Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler, kurulduklarından bu yana yeni teknik ve teorileri de içine alan yasal ve kurumsal birçok yapısal oluşum içinde olmuş, ancak yönetimsel olarak tarım arazilerinin piyasasının kontrol altına alınmasında zorluklar yaşamışlardır. Türkiye tarımında da yaşanan bu sorunları çözebilmek ve sürdürülebilir bir arazi piyasasını oluşturabilmek için 2005 yılında 5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu çıkarılmıştır. 2014 yılında yapılan düzenleme ile farklı etkiler yaratabilecek yeni bir yasa haline gelmiştir. Bu çalışmada, Karaman ilinde 2019 yılı Eylül, Ekim ve Kasım aylarında tarım arazisi alım-satımı gerçekleştiren üreticilerin sosyo-ekonomik özellikleri ile arazi piyasasına ilişkin görüşleri ve yeni arazi yasası sonrası oluşan yapısal gelişmeler incelenmiştir. Örneklem büyüklüğü belirlenirken, belirlenen bölge ve tarihte alım satım yapan tüm üreticilerle görüşülmüştür. Üreticilerin %27,52’si arazi büyüklüğünün fiyata etki ettiğini belirtirken, %23,85’i verimin fiyat üzerinde en önemli ikinci faktör olduğunu belirtmişlerdir. Satıcıların %45,83’ünün arazisini borçları için sattığı ve satışı yapılan arazilerin de %66,67’sinin bedelinin peşin olarak ödendiği tespit edilmiştir. Verilerin analizinde ki-kare bağımsızlık testi uygulanmıştır. Analiz sonucunda işletmelerin tarımsal faaliyetlerle bizzat ilgilenme durumları, eğitim durumları, tarım dışı gelirlerinin durumu ile arazilerin satıcısı veya alıcısı olma durumları arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Bu ilişki, tarımsal üretimde aktif olarak yer alan üreticilerin arazi alım-satım piyasasının önemli aktörleri olmasını desteklemektedir.