Askeri ve iktisadi gücü, kurumsal ve hukuksal alanlardaki sağlam yapısıyla, Hazar Kağanlığı,tarihteki en göze çarpan Türk devletlerinden biri olmuştur. Üç yüz yılı aşkın siyasi varlığı; Karadeniz’in Kuzey kuşağı, Güney Rusya, Kafkasya ve Hazar Denizi kıyıları üzerindeki jeo-stratejik konumu itibariyle Kağanlık, Bizans İmparatorluğu, İslam Halifeliği ve atlı-savaşçı Avrasya göçebeleri arasında uzun müddet bir nevi tambon devlet rolü oynamak durumunda kalmıştır. Söz konusu zaman diliminde, İç Asya kökenli bozkır göçebelerinin, “evrensel” dinleri benimsemesi meselesi sıradan bir durum olmakla beraber, İslam dininin hızla yayıldığı ve “Müslüman–Hristiyan” çatışmasının tohumlarının yoğun bir şekilde yeşerdiği bir dönemde, Hazar elitlerinin Yahudiğili benimsemesi (MS. 8.-9. yy.) onların tarihini daha da dikkat çekici bir hale getirmektedir. Bu makalede, Hazarlar’ın neden/nasıl/ne zaman Yahudiliği benimsediği sorularına cevap aramıyoruz, Amacım, Hazar siyasi yapısının en çarpıcı hususiyetlerinden biri olan ve araştırmacılar tarafından “İkili Krallık/İkili Yönetim ya da Kutsal Hükümranlık” adı verilen bu yönetim sisteminin (Kutsal-İkili Yönetim olarak tanımlamaktayım), kökenleri ve fonksiyonlarıyla ilgili meseleleri açıklığa kavuşturmaya çalışmak ya da en azından bu hususta araştırmacıların dikkatinden kaçan bazı önemli şifrelerin çözümüne yardımcı olmaktır. Eski Türk bozkır geleneğindeki Kağanlık müessesesinde rastlamadığımız bu hususi yapı, bilim çevrelerince bilhassa Gök Türkler’deki “äb/eb (ev) Kağan ve/veya Yabgu Kağan” modeliyle benzeştirilmiş; buna rağmen söz konusu İkili Krallık idare anlayışı geleneksel ve aynı zamanda nevi şahsına münhasır bir model olarak yorumlanmıştır. Bu çalışmada, yazılı kaynaklardaki ipuçlarından yola çıkılarak Hazarlar’ın bu benzersiz “Kutsal İkili-Yönetim” modeli, kadim Altay-Türk bozkır devlet motiflerinden yanlızca sembolik bazı öğeler barındıran, muhtemelen TaNaKh temelli bir yönetim formu olduğu hipotize edilmektedir.