Bugün insanlık, geçen yüzyıl boyunca yaygınlaşan endüstriyel uygulamaların ve bilinçsizce kullanımın sebep olduğu plastik poşet atıklarıyla karşı karşıyadır. Küresel bir sorun haline gelen bu poşetler yapısındaki kimyasallarla, çevreyi ve insan sağlığını olumsuz yönde etkilemektedir. Ayrıca plastik poşetlerin geri kazanım zorunluluğu olmadığından ve çöp olarak düşünüldüğünden çoğunlukla geri kazanımı yapılmamaktadır. Oysa günümüz çevre koşulları sürdürülebilir yaşam için geri kazanımı zorunlu kılmıştır. Bu bağlamda, atık plastik poşetlerin dokuma tasarım yoluyla doğrudan kullanımı sağlanıp, elde edilen dokusal ürünün iç mekanlarda tekstil yüzeyi ve bölücü eleman olarak değerlendirilmesi hedeflenmiştir. Bu bakımdan yapılan literatür taramasından sonra uygulama sürecinde, geleneksel dikey dokuma tezgahında plastik poşetlerle deneysel yüzey araştırması yapılmış ve doku tesiri yüksek olanlar seçilip büyük boy dokunmuştur. Tasarımın temel öğelerinden biri olan doku kavramı, dokuma ile doğrudan ilişki içindedir. Doku vasıtasıyla göz kapalı dahi olsa dokunmayla nesneler ayırt edilebilmekte ve dolayısıyla kişiyi duyusal ve duygusal olarak etkilemektedir. Bu bakımdan yapılan uygulamada plastik poşet dokusunun ön planda olması için çözgü tel sayısı seyrek çekilmiş ve atkı atımında yoğun olarak şeritler halinde kesilmiş plastik poşetler kullanılmıştır. Plastik poşet, estetik bütünlüğü sağlayacak şekilde yer yer kağıt ve bakır tel gibi malzemelerle birleştirilerek dokusal yönden zenginleştirilmiştir. Plastik poşetlerin geri kazanımı için yapılan bu deneysel çalışmanın poşetlerin sebep olduğu kirliliği belirli oranda azaltabileceği düşünülürken, geri kazanıma ilişkin yeni fikirlerin ortaya çıkmasına ve toplumda farkındalık konusunda belirli bir bilinç oluşturacağı umulmaktadır.