Türkiye Cumhuriyeti’nin eğitim sisteminin ve anlayışının anayasısı Tevhid-i Tedrisat Kanunu’dur. Tevhid-i Tedrisat Kanunu’yla birlikte okullarda verilecek olan eğitimin niteliği ve eğitim yönetimi anlayışının esasları belirlenmiştir. Yapılan düzenlemeler içerisinde Müfredat programlarının ve programlara uygun olarak hazırlanmış ders kitaplarının sağlanması ve eğitim-öğretimin bu kitaplarla yürütülmesi önemli bir sorun olmuştur. Tevhid-i Tedrisat Kanunu’na kadar bu konuda daha önce bir hazırlık yapılmadığı için, ilk aşamada eski öğretim programlarında yer alan dersler ve ders müfredatları gözden geçirilmiştir. Eski programlarda yer alan Osmanlı ideolojisini temsil eden bazı dersler ve konular ayıklanırken, yerlerine Cumhuriyet ideolojisini temsil eden yeni konular eklenerek tekrar düzenlenmiştir. Ancak kısa sürede programlarda yapılan yeni düzenlemelere uygun yeni ders kitaplarının yazılmasına imkân olmadığı için, aynı yöntem ders kitaplarında da benimsenmiş, kitaplarda da programa uygun ayıklamalar ve eklemeler yapılarak 1930’ların başlarında yenileri yazılıncaya kadar, var olan eski ders kitaplar ile eğitim-öğretime devam edilmiştir. Ancak eskiden okutulan ders kitaplarının tamamının kulllanımına izin verilmemiş, tüm kitaplar Maarif Vekâleti tarafından bir incelemeden geçirilerek aralarından bir seçim yapılmıştır. Seçilen ve kullanımına izin verilen ders kitapları Maarif Vekâleti müsteşarlığı tarafından bir liste halinde İl Milli Eğitim Müdürlükleri aracılığı ile okullara bildirilmiş ve bu listede bulunanlar dışında herhangi bir ders kitabının öğretmenler tarafından okutulması yasaklanmıştır. Ancak Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk ders kitapları olan bu kitapların tam bir listesi hiçbir yerde bulunamamıştır. Maarif Vekâleti Müsteşarlığı tarafından yazılan bir belgeye dayalı olarak, ilk kez gün ışığına çıkarılmış olması Cumhuriyet dönemi eğitim tarihi açısından son derece önemlidir.