TY  - JOUR
TI  - EKOLOJİK DÜŞÜNCELER VE İSLAM DİNİNİN ÇEVREYE BAKIŞININ KESİŞİMİNDE SEZAİ KARAKOÇ’UN TABİAT DOĞA  ALGISI
AB  - Sezai Karakoç 2021 yılında “Uzatma dünya sürgünümü benim” dediği sevgilisine kavuşmuştur. Ar- dında pek çok eser bırakan İkinci Yeni Akımının kıymetli şairi & yazarı & düşünürünün eserleri Türk Edebiyatı’nın güzide parçalarını oluşturmakla beraber çeşitli akademik alanlara da kaynaklık edebile- cek niteliktedirler. Bu alanlardan biri de ekolojidir. Ekolojik düşünce, batıda 17. Yüzyıldan sonra ortaya çıkan, insanın doğaya efendi olma durumu ve mekanik evren görüşlerinin post-modern düşüncelerle sarsılmasının sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Ekolojik düşünceler incelendiğinde, modernleşme eleş- tirisiyle ortaya çıkmış olmaları, özellikle derin ve tinsel ekolojik düşüncelerin modernleşmenin getir- diklerine zıtlıkları ve taşıdıkları manevi yanları açısından Sezai Karakoç’un doğa ve tabiat algısıyla örtüşmektedir. Derin ve tinsel ekolojik düşünceler insanı doğayla bütünleştiren önermeler sunmakta, bunları kadim kültürlere, geleneklere, ilahi olan ve olmayan dinlere dayandırmaktadırlar. Sezai Kara- koç’un eserleri incelendiğinde ciddi bir modernleşme eleştirisi, modernleşmenin insanı tabiattan kopar- dığı görülmektedir. Onun eserlerinin tabiat algısı da kültür, gelenek ve maneviyata dayanmaktadır. Ardında bıraktığı eserlerinde sıklıkla yağmur, deniz, güneş, gül, nehir, dağ, incir gibi tabiat unsurları manevi yönleriyle sıklıkla yer almaktadır. Ayrıca eserlerinde modernleşme sonucu ortaya çıkan doğadan kopuk kentler ve bu kentlerde betonlara hapsolmuş insanın krizi de eko-eleştiri şeklinde ifade edilmektedir. Bu krizdeki insanın maneviyata ve doğa dönmesi ile krizden kurtulacağı aksi takdirde betonlar arasında yok olup gideceği öğütlenmektedir.
AU  - Kara, Pelin Sultan
PY  - 2022
JO  - Muhafazakar Düşünce Dergisi
VL  - 18
IS  - 63
SN  - 1304-8864
SP  - 284
EP  - 308
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/1167170
ER  -