Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki

Yıl: 2011 Cilt: 7 Sayı: 24 Sayfa Aralığı: 93 - 101 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki

Öz:
Bu çalışmada ergenlerin öznel iyi oluşları ile aile ortamları arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya Ankara’da genel lise öğrenimine devam eden, 14–17 yaşları arasında 124 (% 49.2) kız ve 128 (%50.8) erkek olmak üzere toplam 252 lise öğrencisi katılmıştır. Çalışmada Ergen Öznel İyi Oluşu Ölçeği ve Aile Ortamı Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizi, çoklu regresyon tekniğiyle analiz edilmiştir. Çalışmada, aile ortamındaki birlik düzeyinin yükselmesine paralel olarak ergenlerin öznel iyi oluş düzeylerinin de yükseldiği bulunmuştur. Aile ortamındaki kontrolün, ergen öznel iyi oluşu ile ilişkili olmadığı sonucuna varılmıştır. Aile ortamının ergen öznel iyi oluşunu %26 oranında açıkladığı bulgusuna ulaşılmıştır. Bu çalışmanın sonuçları, öznel iyi oluş ve aile ortamı arasında istatistikî açıdan anlamlı ve önemli bir ilişkinin olduğunu göstermiştir. Bu çalışmanın bulguları, öznel iyi oluşu artırma programlarında kullanılabilir.
Anahtar Kelime: lise öğrencileri psikometrik ölçek aile ortamı psikolojik durum ergenler istatistiksel analiz öznel esenlik Türkiye ergen öznel esenlik ölçeği

Konular: Sosyoloji Aile Çalışmaları

The relationship between adolescents’ subjective well-being and family environment

Öz:
This study examines the association between family environment and subjective well-being among Turkish adolescents. The participants of the study include a total of 252 adolescents (128 male and 124 female). The ages of them range between 14 and 17. The data of the study were obtained through the use of the Adolescents’ Subjective Well-Being Scale and Family Environment Scale. The data were analyzed through using of multiple regression analysis method. The findings obtained indicate that the unity in the adolescents’ family was related with adolescents’ subjective well-being, and also control in the adolescents’ family was not related with adolescents’ subjective well-being. These variables explain 26 % variance of adolescents’ subjective well-being. The findings of the study suggest that there is a statistically significant relationship between adolescents’ subjective well-being and their family environment. Results of this study may be used for improving subjective well being program.
Anahtar Kelime: Turkey adolescents' subjective well-being scale high school students psychometric scale family environment psychological well-being adolescents statistical analysis subjective well-being

Konular: Sosyoloji Aile Çalışmaları
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Barrera, M., & Li, S.A. (1996). Handbook of Social Support and the Family. New York: Plenum Press.
  • Bjorklund, D.F. (2000). Children thinking. USA: Wadsworth Press.
  • Buist, K. L., Dekovic´, M., Meeus, W., & Van Aken, M. A. G. (2004). Reciprocal relationships between early adolescent attachment and internalising and externalising problem behaviour. Journal of Adolescence, 27, 251–266.
  • Diener E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin 1984; 95:542-575.
  • Deiner E (2001). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national ındex. American Psychologist. 55 (1):34–43.
  • Dündar, D.( 1999). Duygu durum bozukluğu ve psikotik hastalarda aile ortamı ve bu ortamın hastaneye yatış sıklığına etkisi. İstanbul Üniversitesi Saglık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
  • Gilman, R. S., & Huebner, E. S. (1997). Children’s reports of their life satisfaction:Convergence across raters, time, and response formats. School Psychology International, 18, 229 – 243.
  • Gilman, R. S., & Huebner, E. S. (2006). Characteristics of adolescents who report very high life satisfaction. Journal of Youth and Adolescence, 35, 311 – 319.
  • Erikson, E. (1984). İnsanın sekiz çağı (Çev. T.B. Üstün ve V. Şar). Ankara: Birey ve Toplum Yayıncılık.
  • Eryılmaz A (2009). Ergen öznel iyi oluş ölçeğinin geliştirilmesi. Gazi Üniversitesi Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 7(4):975- 989.
  • Eryılmaz A., & Atak, H. (Baskıda). Ergen öznel iyi oluşunun özsaygı ve iyimserlik eğilimi ile ilişkisinin incelenmesi. ESOSDER.
  • Estevez, E. & Musitu, G. Herrero, J. (2005). The influence of violent behavior and victimization at school on psychological distress: the role of parents and teachers. Adolescence, 40,183-192
  • Fowler, P. C. (1980). Family environment and early behavioral development. A structural analysis of dependencies. Psychological Reports, 47, 61 l-6 17.
  • Fowler, P. C. (1982). Relationship of family environment and personality characteristics. Journal of Clinical Psychology, 38, 804-810.
  • Hoopes, Murray H. (1987). Multigenerational systems: Basic assumptions. American Journal of Family Therapy, 15, 195–205.
  • Huebner, E. S. (1991b). Correlates of life satisfaction in children. School Psychology Quarterly, 6, 103-111.
  • Huebner, E. S. (2004). Research on assessment of life satisfaction in children and adolescents. Social Indicators Research, 66, 3 – 33.
  • Huebner, E. S., Drane, J.W., & Valois, R.F. (2000). Levels and demographic correlates of adolescent life satisfaction reports. School Psychology International, 21, 281 –292.
  • Hybron D (2000). Two philosophical problems in the study of happiness. Journal of Happiness Studies. 1, 207–225.
  • Joronen, K.& Kurki, A.(2005). Familial contribution to adolescent subjective well being. International Journal of Nursing Practice, 11,3,125-133.
  • Kagıtçıbası, Çigdem. (1996). Family and human development across cultures. Mahwah, Nj: Lawrence Earlbaum
  • Kagıtçıbası, Çigdem. (2000). Kültürel psikoloji ve kültür bağlamında insan ve aile. İstanbul: Evrim Yayınevi. 2. Baskı.
  • Koker S (1991). Normal ve sorunlu ergenlerde yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması.
  • Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 1991
  • Lyubomirsky S, Sheldon KM, Schkade D (2005). .Pursuing happiness: The architecture of sustainable change. 9:111–131.
  • Markus, H., & Kitayama, S. (1991). Culture and the self: Implications for cognition, emotion, and motivation. Psychological Review, 98, 224-253.
  • McCullough, G., Huebner, E. S., & Laughlin, J. E. (2000). Life events, self-concept, and adolescents’ positive subjective well-being. Psychology in the Schools, 37, 281 – 290.
  • McKnight, C. G., Huebner, E. S., & Suldo, S. M. (2002). Relationships among stressful life events, temperament, problem behavior, and global life satisfaction in adolescents. Psychology in the Schools, 39, 677- 687.
  • McCullough, G. & Huebner, E.S. (2003). Life satisfaction of adolescents with learning disabilities. Manuscript submitted for publication.
  • Morris, E. W., & Winter, M. (1978). Housing, family, and society. New York: Wiley.Rey, J.
  • Moos, R. (1974). Family Environment Scale (Form R). Palo Alto, CA: Consulting Psychologists Press.
  • Minuchin, S., Fishman, C. H. (1981). Family therapy techniques. Cambridge,n
  • Massachusetts, And London, England: Harvard University Press.
  • Nahcivan, N.( 1993). Saglıklı Gençlerde Öz-Bakım Gücü ve Aile Ortamının Etkisi. İstanbul Üniversitesi Saglık Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi.
  • Nalbant A (1993). 15–22 yaşları arasında bulunan ıslahevindeki, gözetim altındaki ve suç işlememiş gençlerin benlik saygısı ve yaşam doyumu düzeylerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Nickerson, A., & Nagle, R. J. (2005). Parent and peer attachment in late childhood and early adolescence. Journal of Early Adolescence, 25, 223 – 249.
  • Özabacı, N. (2006). Duygusal zeka ve aile ortamı. Sosyal Bilimler Dergisi.16, 169-165.
  • Park, N.(2004). The role of subjective well-being in positive youth development. The Annals of American Acedemy of Political and Social Science. 591 (1): 25-39.
  • Rask, K. Kurki,P.A.,&Paavilainen, E.(2003). Adolescent subjective well-being and family dynamics. Scand J.Caring Sci,17,129-138.
  • Rey, J. M. ve Plapp, J. M. (1989). Quality of perceived parenting in oppositional and conduct disordered adolescents. Journal of the American Academy Child Adolescent Psiychiatry. 29: 382-385.
  • Saföz-Güven, İ.G. (2008). Fen ve genel lise öğrencilerinin cinsiyet ve sosyometrik Statülerine göre öznel iyi oluş düzeyleri, genel sağlık Örüntüleri ve psikolojik belirti türleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Yüksek Lisans Tezi.
  • Usluer, S.(1989). The Reliability and Validity of the Turkish Family Environment Questionnaire. Unpublished Master Thesis. Istanbul: Bosporus University, Faculty of Education, Educational Sciences Department.
  • Yavuzer, H. (1993): Resimleriyle Çocuk, _stanbul: Remzi Kitabevi, 4. baskı.
  • Zınn, M.B. Ve D.S.Eıtzen. (1990). Diversity in families. New York: Harper Collins.
APA ERYILMAZ A (2011). Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki. , 93 - 101.
Chicago ERYILMAZ ALİ Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki. (2011): 93 - 101.
MLA ERYILMAZ ALİ Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki. , 2011, ss.93 - 101.
AMA ERYILMAZ A Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki. . 2011; 93 - 101.
Vancouver ERYILMAZ A Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki. . 2011; 93 - 101.
IEEE ERYILMAZ A "Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki." , ss.93 - 101, 2011.
ISNAD ERYILMAZ, ALİ. "Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki". (2011), 93-101.
APA ERYILMAZ A (2011). Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki. Aile ve Toplum, 7(24), 93 - 101.
Chicago ERYILMAZ ALİ Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki. Aile ve Toplum 7, no.24 (2011): 93 - 101.
MLA ERYILMAZ ALİ Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki. Aile ve Toplum, vol.7, no.24, 2011, ss.93 - 101.
AMA ERYILMAZ A Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki. Aile ve Toplum. 2011; 7(24): 93 - 101.
Vancouver ERYILMAZ A Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki. Aile ve Toplum. 2011; 7(24): 93 - 101.
IEEE ERYILMAZ A "Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki." Aile ve Toplum, 7, ss.93 - 101, 2011.
ISNAD ERYILMAZ, ALİ. "Ergenlerin öznel iyi oluşlarıyla aile ortamları arasındaki ilişki". Aile ve Toplum 7/24 (2011), 93-101.