Amaç: Literatüre göre bazı viral hastalıklarda, viral yük ile hastalık şiddeti arasında pozitif bir ilişki vardır. COVID-19’da ise SARS-CoV-2 viral yükünün hastalık şiddeti üzerine etkisini gösteren çalışmaların sonuçları çelişkili olup söz konusu bulguların, hastaların semptom süreleri ve örnekleme tekniği gibi nedenlerle tespit edilen viral yükün etkilenmesinden kaynaklaması olasıdır. Çalışmamız tespit edilen viral yük ile COVID-19 hastalarının klinik durumu arasındaki ilişkiyi değerlendirmeyi ve literatürde bulunan çelişkili sonuçları açıklamayı amaçladı. Yöntemler: COVID-19 ön tanısı ile 01 Mayıs – 31 Haziran 2020 tarihleri arasında merkezimize başvuran hastaların verileri geriye dönük olarak incelendi. Moleküler tanı için Bio-Speedy® SARS CoV-2 RT-qPCR kiti (Bioeksen AR-GE Teknolojiler, Türkiye) kullanıldı. Kombine burun ve boğaz sürüntüsünde polimeraz zincir reaksiyonu (“polymerase chain reaction – PCR”) ile SARS-CoV-2 saptanan hastalara COVID 19 tanısı koyuldu ve çalışmaya dahil edildi. Has- talar Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) sınıflandırmasına uygun olarak hafif-orta ve şiddetli klinik olarak iki gruba ayrıldı. Demografik verilerin yanı sıra laboratuvar, klinik ve radyolojik sonuçlar elektronik kayıtlardan alındı. Bulgular: Kohortun tamamı 285 hasta olup 254’ü hafif-orta klinik seyir gösterirken, 31’i şiddetli klinikle seyrediyor- du. İstatistiksel analizler, iki grup arasında tanı anına kadar geçen semptom süresinin ve viral yükün benzer olduğunu gösterdi (p>0.05). İki grubun tek değişkenli analizinde; yaş, hastanede kalış süresi, bilgisayarlı tomografi skorları, serum D-dimer, üre, kreatinin, ferritin, aspartat aminotransferaz (AST), laktat dehidrogenaz (LDH), gama-glutamil trans- feraz (GGT), troponin, C-reaktif protein (CRP) ve nötrofil değerleri açısından anlamlı düzeyde farklılık tespit edildi. Bununla birlikte çok değişkenli lojistik regresyon analizinde; yalnızca ferritin, CRP ve LDH’nin şiddetli klinik seyir ile pozitif korelasyon gösterdiği tespit edildi (p<0.05). Sonuç: COVID-19 hastalarında SARS-CoV-2 viral yükü ile klinik şiddet arasında pozitif bir ilişki bulunamadı. Bu nedenle, hastalık şiddetini öngörmede kullanılmasını önermiyoruz. Diğer yanda; ferritin, CRP ve LDH yüksekliğinin şiddetli klinik seyre eşlik ettiğini tespit ettik.