Mimarlık ve tasarım toplulukları, Covid-19 ̓un ardından hayatın hiçbir unsurunun bir daha aynı olamayacağı fikrini savunmuşlardır. Bu durumun, mimari mekânların oluşumu ve gelişimi üzerinde de etkileyici olduğunu öne sürmüşlerdir. Covid-19 gibi salgınların yaşanması durumunda, mimari mekânlarda biçimlenme olgusunun yeniden kurgulanması, kamusal binaların tasarım kriterlerinin oluşumu ve insan davranışlarının bu süreçlerde değişime uğraması göz önünde bulundurulması gereken konulardandır. Konunun yeni olması, sosyal fiziki mesafe gibi ortaya çıkan yeni kavramların etkinliğini de beraberinde getirmiştir. Bu duruma bağlı olarak iki farklı yaklaşım ortaya çıkmış ve üzerinde değerlendirmeler yapılmıştır. Birinci yaklaşım, mevcut yapıların mekânsal standartlara uygun olarak düzeltilmesi veya yeniden organize edilmesidir. İkinci yaklaşım ise pandemi koşullarına bağlı olarak özel mekânların tasarım sürecinde kavramsal, pratik kriterlerin oluşumunu ele almıştır. Covid-19 pandemi süreci, turizm sektöründe ve turistik etkinliklerde birçok değişimin yaşanmasına sebep olmuştur. Mekânsal değişimler tüm alanlarda olduğu gibi turistik tesislerde de birtakım dönüşümlere yol açmıştır. Alınan önlemler doğrultusunda kısa vadede sadece fiziksel düzenleme yapan konaklama mekânları, uzun vadede alternatif çözümler üretmeye başlamıştır. Meydana gelen bu değişimlerden dolayı insanların turizm davranışları kitle turizminden, bireysel ve çevreci turizm türlerine yönelmiştir. Bu araştırmada, mevcut olan ve yeniden düzenlenen bazı konaklama ve turistik mekânlar analiz edilerek tasarlanan turistik binalarda veya düzenlenecek bu tarz mekânlarda mimari kriterlerin değerlendirilmesi ve irdelenmesi ele alınmıştır. Ayrıca bu davranış değişikliği farklı mekân tasarım anlayışları doğrultusunda ele alınarak bazı öneriler değerlendirildi. Sonuç olarak pandemiye bağlı mekânsal arayışların sınıflandırılması yapılmış, özellikle turistik mekân düzenlemelerinde tasarım kriterlerinin nasıl olması gerektiği üzerine tartışılmıştır.