İsviçre’de 1 Ocak 2020 tarihinde yürürlüğe giren Zamanaşımı Hukuku Revizyonu ile birlikte “Zamanaşımı Def’inden Feragat”i düzenleyen (Obligationenrecht) OR m.141 hükmü de revize edilmiştir. Zamanaşımı def’inden feragat, İsviçre’de kanun yapma sürecinde çok tartışılan bir konu olmuş ve Federal Mahkeme’nin 2006 yılında hükmettiği ve öğretinin ağırlıklı çoğunluğu tarafından da desteklenen, konuya ilişkin ilke kararının, OR m.141 hükmüyle yasal düzenleme altına alınarak somutlaştırılması ve netleştirmesi amaçlanmıştır. Revize edilen OR m.141/I’e göre; borçlu “zamanaşımının başlangıcından itibaren en fazla on yıl süreyle zamanaşımı def’ini ileri sürme hakkından feragat edebilir”. Yeni düzenlemeye göre, zamanaşımı süresinin başlangıç anından önce feragat yasaktır ve bu husus; “önceden feragat yasağı” olarak nitelendirilmektedir. Böylece, zamanaşımı def’inden feragat; zamanaşımı süresinin sona ermesinden önce veya süre bittikten sonra yapılabilecektir. Revizyonla birlikte; artık borçlu, zamanaşımı süresinin başlangıcından itibaren azami on yıl süreyle zamanaşımı def’îni ileri sürme hakkından feragat edebilir. Kanun koyucu böylece, ilk defa “on yıllık üst sınır” öngörmüştür. OR m.141/Ibis hükmüyle feragat beyanı için “yazılı şekil” şartı yeni olarak öngörülmüştür. Adi yazılı şekil gerekli ve yeterlidir ve sadece borç altına girecek kişilerin imzası bulunmalıdır. Ayrıca; sadece Genel İşlem Koşullarını (GİK) kullanan taraf, zamanaşımı def’inden feragat edebilir, buna karşılık GİK’nı kullananın karşısındaki, sözleşmenin karşı tarafı açısından bu imkan sözkonusu değildir. OR m.141/II ve III’de öngörülen hükümler, değiştirilmeden yeni OR m.141’e alınmıştır. Dolayısıyla, kural olarak, müteselsil borçlulardan birinin feragati, diğer müteselsil borçlulara karşı ileri sürülemeyecektir. Asıl borçlunun feragati de kefalette kefile karşı ileri sürülemeyecektir. Buna karşılık, OR m.141’in yeni düzenlenen dördüncü fıkrasına bir ek hüküm eklenmiştir ve bu hüküm uyarınca; sigortacıya karşı doğrudan ileri sürülebilecek bir alacak hakkı bulunması halinde, borçlunun feragati, sigortacıya karşı -ve tam tersi de- ileri sürülebilecektir. OR m.141/IV, zamanaşımı def’inden feragatin, yalnızca feragat eden tarafın aleyhine etkili olduğuna dair kuralın bir istisnasıdır.