Milton’ın Yitirilmiş Cennet adlı şiiri, kadını yani şiirdeki adıyla Havva’yı İnsanoğlu’nun düşüş nedeni olarak öne sürer. Havva, ayrıca Aden Bahçesi ve bu Bahçe ile ilişkili her şeyin kaybında da önemli bir rol oynar. Milton’a göre, Adem, Aden Bahçesi’nde yalnız yaşarken çok mutluydu; ancak bu mutluluk Havva’nın yaratılmasıyla sekteye uğradı. Demek ki, Aden Bahçesi, günah ve baştan çıkarma olaylarının ana kaynağı olarak görülen ve bunların sonucunda, insanoğlunun düşüşüne neden olan Havva’sız çok güzel bir mekan olacaktı. Çünkü tüm sıkıntı ve acıların onun var olması ile başladığına inanılmaktadır. Aden Bahçesi, Adem’e tahsis edilen ilk cennetti; ikinci cennet ise onun yalnız olmasıydı. Bu çalışmanın amacı, Yitirilmiş Cennet şiirinin IX. Kitabında, Havva’nın yalnız iken Şeytan tarafından kandırılmasını ve bunun sonucunda İnsanoğlunun Tanrı’ya karşı günah işleyip, O’nun gözündeki değerini kaybetmesini ele almaktır. Bu düşüşün yarattığı trajik durumun Adem ve Havva için hem cezası hem de ödülü vardır: Onların cezaları İncil’de açıkça belirtilmiştir. Ancak beni bu çalışmada ilgilendiren, ödül konusudur ve özellikle Havva’nın neden olduğu “ödül”. İnsanoğlu “mükemmel” bir durumdan insan gerçekliğine düşüp, sonucu ne kadar zor olsa da kötüden iyiyi öğrenmiştir. Ve bütün bu olay örgüsü ilginç bir şekilde, Adem ve Havva’nın, Tanrı Baba tarafından belirlenen sınırları ihlal etmeleri ile gerçekleşir.