Günümüzde yoksullukla mücadele ve sürdürülebilir kalkınma konuları çözülmesi gereken en önemli sorunların başında gelmektedir. Başta devletler olmak üzere, yerel kurum ve kuruluşlar, sivil toplum kuruluşları, akademi ve şirketler yoksulluğun azaltılması ve sürdürülebilir kalkınmanın sağlanmasında çaba göstermektedirler. Her anlamda değişen ve gelişen dünyada, tüm bu çabaların istenilen seviyeye çıkamadığı görülmektedir. Dolayısıyla geleneksel yollarla çözülmeye çalışılan bu meselenin “yenilikçi bakış açıları ile” değerlendirilmesi ve çözüme kavuşturulması gerekliliği ortaya çıkmıştır. Bu kapsamda ülkeler, en geniş manada “toplumsal sorunların çözümünde yeni yollar” şeklinde tanımlanan sosyal inovasyonu yoksulluğun azaltılması ve sürdürülebilir kalkınma hedeflerine ulaşmada bir araç olarak kullanmaya başlamıştır. Bu çalışmanın amacı, genelde toplumsal sorunlara çözüm üreten bir bakış açısı, özelde ise yoksullukla mücadele ve bölgesel kalkınmada bir araç olarak kullanılabilecek sosyal inovasyon konseptini başarılı uygulama örnekleri ile ele almaktadır. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı bu araştırmada, öncelikle sosyal inovasyonun yoksulluk ve kalkınmada alanında ne anlama geldiği, özellikleri ve süreçleri değerlendirilmiştir. Bu çalışma ayrıca sosyal inovasyon uygulama ve çözümlerinin yoksulluğun azaltılması ve sürdürülebilir kırsal kalkınmadaki rolünü iki iyi uygulama vakası analiz ederek değerlendirmektedir. Bu kapsamda yoksul veya düşük gelirli kişilere küçük ölçekli kredi sağlayan “KİVA Mikrokredi” sistemi ve çiftçilere ürettiklerini önceden alım garantisi imkânı sunan “Toplum Destekli Tarım” uygulamaları ayrıntılı olarak ele alınmıştır. Bu iki iyi uygulama örneği yenilikçilik, sürdürülebilirlik, sosyal etki, hedef kitle ve kurumsal yapı açısından incelenmiş ve analiz edilmiştir. Sonuç olarak bahsekonu vaka örneklerinin hem yenilikçilik ve hedef kitle hem de sürdürülebilirlik ve sosyal etki açısından yoksulluğun azaltılmasına ve bölgesel gelişime katkı sundukları söylenebilir.