Dijital medyanın hayatı renklendiren tavrı onun “sosyal medya” adıyla anılmasına vesile olsa da aslında bireyi sosyalleştiren bir unsur olarak değerlendirilememektedir. Bu durumda araştırmanın temel problemi, sosyal medya adıyla anılan bu mecraların kullanıcıları üzerinde gerçek bir sosyalleşme etkisi oluşturup oluşturmadığı üzerine odaklanmaktadır. Dijital medyadaki sosyalleşme kavramı Baudrillard’ın Simülasyon Kuramı üzerinden irdelenirken aynı zamandan Cengiz Anık’ın Birey, Toplum ve Bilgi Üçgenindeki Epistemik Modelle de bilginin bireylere sirayeti aktarılmaya çalışılmaktadır. Araştırmanın amacı, bu mecralardaki sosyalleşmenin gerçek bir sosyalleşme olmadığı yalnızca simülasyon olduğunu göstermektedir. Simülasyonun en bariz örneklerini içermesi sebebiyle çalışma alanı olarak Instagram seçilmiştir. Bireylerin bu mecralarda sosyalleşmemesi herhangi bir etki altında kalmadıkları anlamına gelmemektedir. Kullanıcıların bu alanda maruz kaldıkları etki “sihirli ayna” kavramı ile açıklığa kavuşturulmaya çalışılmaktadır. Bireylerin, Instagram gibi enformasyon paylaşım platformlarında sosyalleşmediği yalnızca kendilerine iyi gelen ve duymak istediklerini duymalarını sağlayan bir sihirli aynaya da vakit geçirdikleri yaklaşımı dijital etnografi yöntemi ile ortaya konmaktadır.