Yıl: 2024 Cilt: 14 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 207 - 225 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.24315/tred.1340101 İndeks Tarihi: 23-02-2024

SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI

Öz:
Bu araştırmanın amacı ise çok önemli olan bu rehberlik uygulamalarının sınıf öğretmenleri tarafından ne düzeyde bilindiği ve uygulandığının araştırılmasıdır. Bu amaca uygun araştırma yapılabilmesi için karma araştırma yöntemi kullanılmıştır. Karma araştırma desenlerinden keşfedici desen kullanılmıştır. Nitel bölümde olgu bilim desen, nicel bölümde tarama modeli kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak “Sınıf Rehberliğine İlişkin Öğretmen Görüşme Formu” ve Terekeci (2010) tarafından geliştirilen “Öğretmen Rehberlik Uygulamaları Ölçeği” uygulanmıştır. Nitel bölüme 24 sınıf öğretmen, nicel bölüme ise 120 sınıf öğretmeni katılmıştır. Çalışmada sınıf öğretmenlerinin görüşleri yarı yapılandırılmış görüşme formu ile alınmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Samsun ili Bafra ilçesinde görev yapmakta olan sınıf öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırma grubunun belirlenmesinde amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir durum örneklemesi ve ölçüt örnekleme teknikleri kullanılmıştır. Çalışmada betimsel analiz ve SPSS programı ile bağımsız örneklemler t testi ve Mann Whitney U testi analizleri yapılmıştır. Elde edilen nicel verilere göre sınıf öğretmenlerinin rehberlik uygulamaları ölçeğinden aldıkları puanlar cinsiyet, mesleki kıdem, sınıf mevcudu ve yaş değişkenine göre anlamlı farklılık göstermemektedir. Elde edilen nitel verilere göre ise sınıf öğretmenlerinin rehberlik uygulamaları hakkında fikir sahibi oldukları ve bireyi tanıma, mesleki danışmanlık, verimli çalışma yöntemleri geliştirme gibi uygulamalara daha fazla önem verdikleri söylenebilir.
Anahtar Kelime:

CLASSROOM TEACHERS' PRACTICES ON CLASSROOM GUIDANCE: A MIXED METHOD RESEARCH

Öz:
The research aims to what extent these guidance practices, which are very important, are known and applied by classroom teachers. The mixed research method was used to carry out a research suitable for this purpose. The experimental design, one of the mixed research designs, was used. Phenomenology design was used in the qualitative part and the scanning model was used in the quantitative part. “Teacher Interview Form on Classroom Guidance” and “Teacher Guidance Practices Scale” developed by Terekeci (2010) were used as data collection tools. Twenty-four classroom teachers participated in the qualitative part and 120 classroom teachers participated in the quantitative part. In the study, the opinions of the classroom teachers were taken with a semi- structured interview form. The research study group consists of classroom teachers working in Bafra district of Samsun province. In determining of the research group, easily accessible case sampling and criterion sampling techniques, which are among the purposive sampling methods, were used. In the study, descriptive analysis and SPSS program, independent samples t test and Mann Whitney U test analyzes were performed. According to the quantitative data obtained, the scores of the classroom teachers from the guidance practices scale do not differ significantly according to gender, professional seniority, class size and age. According to the qualitative data obtained, it can be said that classroom teachers have an idea about guidance practices and give more importance to practices such as getting to know the individual, vocational counseling, and developing productive working methods.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Abaş, K. (1987). Okullarında rehber öğretmen bulunmayan sınıf rehber öğretmenlerinin rehberlik uygulamalarının değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
  • Akbulut, E. (2010). Sınıf öğretmenlerinin empatik eğilim düzeyleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
  • Akgün, E. (2010). Okul öncesi öğretmenlerinin bakış açısıyla anasınıflarındaki rehberlik hizmetleri değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 9(2), 474-483.
  • Akman, Y. (1992). İlköğretim düzeyindeki öğrencilerin rehberlik gereksinimleri. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 1(3), 4-6.
  • Aluede, O. & Egboghuku, E. (2009). Teachers’ opinions of school counseling programs in Nigerian secondary schools. Educational Research Quarterly, 33(1), 42-59.
  • Atıcı, M. ve Çekici, F. (2009). Ortaöğretimdeki öğretmen ve öğrencilerin istenmeyen davranışlarla baş etme konusundaki görüşlerinin karşılaştırılması. Kuram ve Uygulama Yönetimi, 15(60), 495-522.
  • Avşar, A. (2010). İlköğretim birinci kademedeki sınıf öğretmenlerinin rehberlik hizmetlerindeki yeterlilikleri gerçekleştirme düzeylerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kahramanmaraş.
  • Aygün, G. (2016). İlkokul öğretmenlerinin rehberlik hizmetlerine yönelik tutumları ile okul iklimi algıları arasındaki ilişki incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Bailey, K. D. (1982). Methods of social research (2. Baskı). New York: The Free Press.
  • Bakırcıoğlu, R. (2000). İlköğretim, ortaöğretim ve yükseköğretimde rehberlik ve psikolojik danışma. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Bakioğlu, A. ve Asyalı, S. G. (2005). Rehber öğretmenlerinin bulundukları kariyer evrelerine göre okul yönetimini algılayışlarının niteliksel olarak incelenmesi. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 21, 89-110.
  • Bardakçı, A. (2011). İlköğretim okullarında çalışan sınıf öğretmeni, sınıf rehber öğretmeni ve psikolojik danışmanların kapsamlı/gelişimsel rehberlik programına ilişkin görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Başaran, M. (2008). İlköğretim okullarındaki yönetici ve Sınıf rehber öğretmenlerinin psikolojik danışma ve rehberlik faaliyetlerinden beklentileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Bayar, A. ve Ekim, R. (2021). Sınıf rehber öğretmenlerinin bakış açısına rehberlik hizmetleri. Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 6(2), 331-344.
  • Berkant, H. & Tuncay, A. (2012). İlköğretim birinci kademedeki sınıf öğretmenlerinin rehberlik hizmetlerindeki yeterlilikleri gerçekleştirme düzeylerinin değerlendirilmesi. Turkish Studies- International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(3), 617-635.
  • Boitt, M. L. J. (2016): Evaluation of the challenges in the implementation of the guidance and counselling programme in Baringo county secondary schools, Kenya. Journal of Education and Practise, 7(30), 27-34.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2019,2014,2022). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Camadan, F. ve Sezgin, F. (2012). İlköğretim okulu müdürlerinin okul rehberlik hizmetine ilişkin görüşleri. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(38), 199-211.
  • Creswell, J. W. (2009). Research design: qualitative, quantitative and mixed methods approaches. Third Edition, SAGE Publications, Inc.
  • Creswell, J. W.& Plano Clark, V. L. (2011). Designing and conducting mixed methods research (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage
  • Creswell, J.W. (2021). Karma yöntem araştırmalarına giriş. Ankara: Pegem Akademi.
  • Cropley, A. (2002). Qualitive research methods: An introduction for students of psychology and education. University of Latvia.: Zinatne.
  • Çalık, C. (2007). Okul-çevre ilişkisinin okul geliştirmedeki rolü: kavramsal bir çözümleme. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(3), 123-139.
  • Çalışoğlu, M., Aslan, A. & Tanışır, S. N. (2018). İlkokullarda görev yapan branş öğretmenlerinin gözünden sınıf öğretmenleri. EKEV Akademi Dergisi, 0(75), 39-54.
  • Çilekar, H. (2014). Müdürlerin okullardaki rehberlik uygulamalarına yönelik liderliği ile rehberlik uygulamaları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Darakçı, A.C. (2010). İlköğretim okullarında sınıf öğretmenlerinin etkili rehberlik hizmetlerinin gerçekleştirilmesinde okul yöneticilerinin etkililik düzeyi (Afyonkarahisar ili örneklemi). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
  • Demir, M. (2010). Sınıf rehber öğretmenlerinin rehberlik anlayışları ve rehberliğe yönelik tutumları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Demir, M. ve Can, G. (2015). Sınıf rehber öğretmenlerinin psikolojik danışma ve rehberlik anlayışları ile psikolojik danışma ve rehberliğe yönelik tutumları. Eğitim ve Bilim Dergisi, 40(179), 307-322.
  • Demirel, M. (2010). İlköğretim ve ortaöğretim kurumları sınıf rehberlik programının değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim, 35(156), 45-60.
  • Deniz, E ve Erözkan, A. (2022). Psikolojik danışma ve rehberlik. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Dınkmeyer, D. (1970). Elementary school guidance: conceptual beginnings and initial approaches. ın harold f. cottingham (ed.), elementary school guidance and the classroom teacher (30-69). Washington DC: APGA.
  • Dollarhide, C.T. & Saginak, K.A. (2003). School counseling in secondary school: a comperehnsive process and program. Pearson Education Inc.
  • Doğan, S. (2000). Okul rehberliği ve danışmanlığı alanında çağdaş bir yaklaşım: Kapsamlı Rehberlik Programı Modeli. Türk Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Dergisi, 2(13), 56-64.
  • Erkan, S. (1997). İlköğretim öğrencilerinin rehberlik ihtiyaçlarının belirlenmesi üzerine bir araştırma. Eğitim Yönetimi Dergisi, 3, 333-406.
  • Fraenkel, J.R.& Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw-Hill İnternational Edition.
  • Glesne, C. & Peshkin, A. (1992). Becoming qualitative researchers: an introduction. White Plains: Longman.
  • Güven, M. (2007). ‘Okullarda rehberlik servisleri hizmetleri’ Psikolojik danışma ve rehberlik. (Ed. Alim Kaya). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Güven, M. ve diğerleri (2019). Psikolojik danışma ve rehberlik. Ankara: Anı yayıncılık.
  • Hatunoğlu, A. ve Hatunoğlu, Y. (2006). Okullarda verilen rehberlik hizmetlerinin problem alanları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(1), 333-338.
  • Kaczkowski, H., & Patterson, C. H. (1975). Counseling and psychology in school. Springfield, IL
  • Karabacak, N. (2016). Sınıf öğretmenlerinin mesleki değerleri üzerine nitel bir çalışma. Yayımlanmamış doktora tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Karakuş, S. (2008). İlköğretim okullarında çalışan psikolojik danışmanların sınıf öğretmenleri ve sınıf rehber öğretmenleriyle yaptıkları konsültasyon çalışmalarının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Karataş, Z. ve Baltacı, H. Ş. (2013). Ortaöğretim kurumlarında yürütülen psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerine yönelik okul müdürü, sınıf rehber öğretmeni, öğrenci ve okul rehber öğretmeninin görüşlerinin incelenmesi. Kırşehir Eğitim Fakültesi dergisi, 14(2), 427-460.
  • Kaya, A. (1994). Millî Eğitim Bakanlığı üst düzey yöneticilerinin ve uzmanlarının bazı değişkenlere göre psikolojik danışma ve rehberlik anlayışları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
  • Kepçeoğlu, M. (1987). Eğitimde Psikolojik Danışma ve Rehberlik Uygulamalarının Gelişimi ve Belli Başlı Sorunları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 264-272.
  • Kepçeoğlu, M. (1999). Psikolojik danışma ve rehberlik. İstanbul: Alkım Yayınevi.
  • Kılıç, F. (2010). İlköğretim birinci kademe yönetici, sınıf rehber öğretmeni ve rehber öğretmenin rehberlik görevleri ile ilgili bilgi düzeyi ve okul rehberlik hizmetleri hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Kılıç Özmen, Z. ve Kabapınar, Y. (2019). Sınıf öğretmenleri ve okul psikolojik danışmanları birbirlerini nasıl algılamaktadır? Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal, 9(53), 482-521.
  • Kılıççı, Y. (2006). Okulda ruh sağlığı. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Khandas, S. (2018). Challenges faced by teacher counselleros of secondary schools in the smart city Bhubaneswar, Odisha. International Journal of Research in Social Sciences, 8(1), 327- 340.
  • Koç, E.S. (2014). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretmen ve öğretmenlik mesleği kavramlarına ilişkin metaforik algıları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 47-72.
  • Korkmaz, Z. (2011). Okul psikolojik danışmanları ile sınıf rehber öğretmenlerinin karşılıklı algılarının incelenmesi. Yayımlanmış yüksek lisans tezi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.
  • Korkut, F. (2003). Rehberlikte önleme hizmetleri. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 441-452.
  • Kurt, E. (2020). Okul müdürlerinin öğretimsel liderlik davranışları ile sınıf rehber öğretmenlerinin rehberlik uygulamaları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
  • Kuzgun, Y. (2000). Rehberlik ve psikolojik danışma. Ankara: ÖSYM Yayınları.
  • Kuzgun, Y. (2021). İlköğretimde rehberlik. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • MEB, (2007). İlköğretim ve ortaöğretim kurumları sınıf rehberlik programı. MEB: Ankara.
  • MEB, (2020). Rehberlik ve psikolojik danışma hizmetleri yönetmeliği. Resmî Gazete. Tarih: 14 Ağustos 2020, Sayı: 31213.
  • Merriam, S.B. (2018). Nitel araştırma. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Nazlı, S. (2003). Öğretmenlerin kapsamlı/gelişimsel rehberlik ve psikolojik danışma programını algılamaları ve değerlendirmeleri. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(10), 131-145.
  • Nazlı, S. (2005). Sınıf rehberliği öğrenme etkinliklerinin düzenlenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 25, 81-90.
  • Nazlı, S. (2008). Öğretmenlerin değişen rehberlik hizmetlerini ve kendi rollerini algılamaları. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,11(20), 11- 25.
  • Osborn, P. S. & Baggerly, J. N. (2004). School counselors’ perceptions of career counseling and career testing: preferences, priorities and predictors. Journal of Career Development, 31(1), 45-59.
  • Ostling, K. F. (1973). Elemantary teacher attidues toward elemantary counseling and guidance programs (Yayımlanmamış Doktora Tezi). The University of New Mexico, U.S.A.
  • Özaydın, A. (2002). Resmi ilköğretim okullarında yönetici, rehber öğretmen, sınıf öğretmenlerinin görüşlerine göre rehberlik uygulamaları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Özbay, M. ve Melanlıoğlu, D. (2012). Türkçe Öğretim Programlarının Dinleme Becerisi Bakımından Değerlendirilmesi. Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(1), 87-97.
  • Özçetin, M. K. (1986). Ortaokullarda sınıf öğretmenliğinin önemi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Özoğlu, S. Ç. (1997). Eğitimde rehberlik ve psikolojik danışma. Ankara: Anakara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
  • Öztemel, K. (2000). Kendini ayarlama becerilerini algılamaları farklı öğretmenlerin rehberlik anlayışlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Patton, M. Q. (1987). How to use qualitative methods in evalution. Newbury Park, CA: Sage.
  • Penbegül, T. (2014). Psikolojik danışma ve sınıf rehber öğretmenlerinin ilköğretim okullarındaki PDR servislerine ilişkin etkililik algılamalarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Pershing, J. A. & Demetropoulus, E. G. (1981). Guidance and guidance systems in secondary schools: The teacher’s view. The Personel and Guidance Journal, 59(7), 455-459.
  • Poyraz, A. (1993). Ankara ortaöğretim kurumlarında personelin rehberlik hizmetleri ile ilgili görevleri kabullenme durumu. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Poyraz, C. (2006). Türkiye’deki rehberlik hizmetlerinin tarihsel gelişimi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 187-209.
  • Remley, T. P. & Albright, P. (1988). Expectations for middle school counselors: views of students, teachers, principals and parents. School counselor, 35(4), 290-296.
  • Sackman, S. (1989). The role of metaphors in organization transformation. Human Relation, 42, 463-485.
  • Saltan, E. (2014). İlk ve ortaokullarda sınıf rehber öğretmenlerinin rehberlik faaliyetlerinde karşılaştığı zorluklar. Yüksek lisans tezi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Sezer, F. (2021). Rehberlik ve psikolojik danışma. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Shertzer, B. & S. C. Stone. (1971). Fundamentals of Guidance. Fourth Edition. Boston: Houghton Mifflin Company.
  • Söker, V. (2007). İlköğretim öğretmenlerinin sınıf yönetimi konusunda okullardaki rehberlik servisinden beklentileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Tagay, Ö. & Çakar, F. S. (2017). Okullarda yürütülen psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerine ilişkin okul psikolojik danışmanlarının görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 1168- 1186
  • Teker, A. (2007). İlköğretim I. kademede görev yapan sınıf öğretmenlerinin rehberlik görevleri ile ilgili görüşleri ve uygulamaları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Terekeci, P. (2010). İlköğretim birinci kademe sınıf öğretmenlerinin rehberlik uygulamaları ve öğretmen yeterlilikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
  • Terzi, Ş., Tekinalp B. E.& Leuwerke W. (2011). Psikolojik danışmanların okul psikolojik danışma ve rehberlik hizmetleri modeline dayalı olarak geliştirilen kapsamlı psikolojik danışma ve rehberlik programını değerlendirmeleri. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1(1), 51-60
  • Tuzgöl Dost, M. (2020). Okul psikolojik danışmanlarına göre ilkokullardaki rehberlik ve psikolojik danışma hizmetlerinin durumu ve sorunları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 19(76), 1673-1690.
  • Uğur, H. (2013). Sınıf rehberliği. Ankara: Aktif Eğitim-sen yayınları.
  • Ültanır, E. (2003). İlköğretim birinci kademede rehberlik ve danışma. Ankara: Nobel Yayın.
  • Yazgünoğlu, S. ve Demirel, M. (2012). Okul ve sınıf rehber öğretmenlerinin ilköğretim ve ortaöğretim kurumları sınıf rehberlik programına ilişkin görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(Özel Sayı), 244.
  • Yeşilyaprak, B. (2016). 21.yüzyılda eğitimde rehberlik hizmetleri. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Yıldırım, A ve Şimşek, H. (2006,2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, K. (2008). The relationship between organizational trust and organizational commitment in turkish primary schools. Journal of Applied Sciences, 8 (12), 2293 2299.
  • Yüksel-Şahin, F. (2016). Okul psikolojik danışmanlarının okullarında verdikleri psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerini değerlendirmeleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(1), 281-298.
APA TÜRK N, ÇEVİK KANSU C (2024). SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI. , 207 - 225. 10.24315/tred.1340101
Chicago TÜRK NURTEN,ÇEVİK KANSU Ceren SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI. (2024): 207 - 225. 10.24315/tred.1340101
MLA TÜRK NURTEN,ÇEVİK KANSU Ceren SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI. , 2024, ss.207 - 225. 10.24315/tred.1340101
AMA TÜRK N,ÇEVİK KANSU C SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI. . 2024; 207 - 225. 10.24315/tred.1340101
Vancouver TÜRK N,ÇEVİK KANSU C SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI. . 2024; 207 - 225. 10.24315/tred.1340101
IEEE TÜRK N,ÇEVİK KANSU C "SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI." , ss.207 - 225, 2024. 10.24315/tred.1340101
ISNAD TÜRK, NURTEN - ÇEVİK KANSU, Ceren. "SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI". (2024), 207-225. https://doi.org/10.24315/tred.1340101
APA TÜRK N, ÇEVİK KANSU C (2024). SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI. Trakya Eğitim Dergisi, 14(1), 207 - 225. 10.24315/tred.1340101
Chicago TÜRK NURTEN,ÇEVİK KANSU Ceren SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI. Trakya Eğitim Dergisi 14, no.1 (2024): 207 - 225. 10.24315/tred.1340101
MLA TÜRK NURTEN,ÇEVİK KANSU Ceren SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI. Trakya Eğitim Dergisi, vol.14, no.1, 2024, ss.207 - 225. 10.24315/tred.1340101
AMA TÜRK N,ÇEVİK KANSU C SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI. Trakya Eğitim Dergisi. 2024; 14(1): 207 - 225. 10.24315/tred.1340101
Vancouver TÜRK N,ÇEVİK KANSU C SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI. Trakya Eğitim Dergisi. 2024; 14(1): 207 - 225. 10.24315/tred.1340101
IEEE TÜRK N,ÇEVİK KANSU C "SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI." Trakya Eğitim Dergisi, 14, ss.207 - 225, 2024. 10.24315/tred.1340101
ISNAD TÜRK, NURTEN - ÇEVİK KANSU, Ceren. "SINIF REHBERLİĞİ UYGULAMALARI: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI". Trakya Eğitim Dergisi 14/1 (2024), 207-225. https://doi.org/10.24315/tred.1340101