Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi

ERYILMAZ, ALİ

Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi

ALİ ERYILMAZ (Osmangazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Psikiyatri Anabilim Dalı, Eskişehir, Türkiye)

Klinik Psikiyatri Dergisi

26 4

Yıl: 2011 Cilt: 14 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 17 - 28 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi

Öz:

Amaç: Psikolojide mutluluk, öznel iyi oluş kavramıyla ele alınmaktadır. Pozitif Psikoterapi, denge modeline dayanır. Bireylerin çatışmayla baş etme kaynaklarını güçlendirmeyi amaçlar. Pozitif Psikoterapide bireyin sahip olduğu yetenekleri önemlidir. Bütün psikoterapilerde amaç, bireylerin ruhsal bozukluklardan arınık, mutlu bir şekilde yaşamlarına devam etmelerine yardımcı olmaktır. Bu amaç doğrultusunda pek çok terapi tekniği ve ilkeleri uygulamaya konulmaktadır. Bu çalışmanın amacı, yetişkinlerin öznel iyi oluşları ile pozitif psikoterapi yapılarından olan birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesidir. Yöntem: Çalışmaya Ankara'da yaşayan 25-40 yaşları arasındaki 94 kadın ve 88 erkek olmak üzere toplam 182 kişi katılmıştır. Çalışmada Yaşam Doyumu Ölçeği, Pozitif-Negatif Duygu Ölçeği ve Wiesbaden Pozitif Psikoterapi ve Aile Terapisi Envanteri kullanılmıştır. Verilerin analizinde çoklu regresyon analizi tekniği kullanılmıştır. Bulgular: Analiz sonuçlarına göre, birincil yeteneklerden umudun ve zamanın; ikincil yeteneklerden başarının ve güvenirliliğin yetişkin öznel iyi oluşunu anlamlı düzeyde ve pozitif yönde açıkladığı bulunmuştur. Sonuç: Yetişkinlerin öznel iyi oluşları için başarı, güvenirlilik, zaman ve umut yetenekleri önemlidir. Sonuç olarak; bu çalışmanın bulguları, terapi sürecinde kullanılabilir.

Anahtar Kelime:

Konular: Psikiyatri

Investigating of the Relationships Between Adults' Subjective Well-being and Primary-Secondary Capabilities with Respect to Positive Psychotherapy

Öz:

In psychology, happiness is treated with the concept of subjective well-being, which means an individual's evaluation of and judgment about his life. Subjective well-being is not a single dimensional structure. It has three important elements: Positive affect, negative affect and life satisfaction. Positive Psychotherapy is based on balance model. Individuals cope with the conflictions they face by their bodies, their achievements, their social contact and fantasy. The aim of Positive Psychotherapy is to widen the opportunity with which he copes the conflictions. The goals of all therapy methods help individuals in order to get rid of pathologies and also live happily. So many therapy methods and assumptions put into practice with respect to these goals. This study examines the association between the positive psychotherapy constructs and subjective well being. Method: A total of 182 individualsbetween ages 25-40- (94 female and 88 male) completed Wiesbaden's Inventory of Positive Psychotherapy and Family Therapy, Positive-Negative Affect Scale, and also Life Satisfaction Scale. Multiple regression analysis method was conducted in order to investigate the relationship between variables. Results: Regression analysis shows that achievement and trustworthiness are important predictors of subjective well-being as secondary capabilities. Time and hope are important predictors of subjective well-being as primary capabilities. Conclusion: Achievement, trustworthiness, time and hope capabilities are important for adults' subjective well-being. So, it is concluded that the results of this study can be used in therapeutic process.

Anahtar Kelime:

Konular: Psikiyatri

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Argyle M (2001) The psychology of happiness. East Sussex, Routledge. s.45.
Bok S (1995) Common values. Columbia, MO University of Missouri Press, s.123.
Bray I, Gunnell D (2006) Suicide rates, life satisfaction and happiness as markers for population mental health. Soc Psychiatr, 41:333-337.
Büyüköztürk Ş, Kılıç-Çakmak E, Akgün ve ark. (2008) Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Pegem, s.45-128.
Costa PT, McCrae RR (1980) Influence of extraversion and neuroticism on subjective well-being: Happy and unhappy people. J Pers Soc Psychol, 38:668-678.
Deiner E (1984) Subjective well-being. Psychol Bull, 95:542-575.
Diener E, Emmons RA, Larsen RJ ve ark. (1985) The satisfaction with life scale. J Per Assess, 49:71-75.
Deiner E (2001) Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national index. Am Psychol, 55:34-43.
Diener E, Nickerson C, Lucas RE ve ark. (2002) Dispositional affect and job outcomes. Soc Ind Res, 59: 229-259.
Diener E, Seligman MEP (2002) Very happy people. Psychol Scien, 13:81-84.
Diener E, Seligman MEP (2004) Beyond money: Toward an economy of wellbeing. Psychological Science in the Public Interest, 5:1-31.
Fraenkel JR, Wallen NE (1993) How to Design and Evaluate Research in Education. New York, Mcgraw-Hill, s.136-150.
Gençöz T (2000) Pozitif ve negatif duygu ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 15:19-26.
Gültekin BK (2010) Ruhsal bozuklukların önlenmesi: kavramsal çerçeve ve sınıflandırma. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar (Current Approaches In Psychiatry), 2:583-594.
Hybron D (2000) Two philosophical problems in the study of happiness. J Happiness, 1:207-225.
Kohut H (1971) Kendiliğin çözümlenmesi (Çev. C Atbabaşoğlu, B Büyükkal, C Işcan). Istanbul, Metis Yayınları, s.25-125.
Kohut H (1977) Kendiliğin yeniden yapılanması. (Çev. O Cebeci). Istanbul, MetisYayınları, s.45-150.
Koivumaa-Honkanen H, Kaprio J, Honkanen ve ark. (2005). The stability of life satisfaction in a 15-year follow-up adult Finns healthy at baseline. BMC Psychiatr, 59:794-798.
Loveless T (2006) How well are American students learning? 2006 Brown Center Report on American Education. Washington DC, The Brookings Institute, s.132.
Lucas RE, Clark AE, Georgellis ve ark. (2004) Unemployment alters the set point for life satisfaction. Psychol Sci, 15:8-13.
Lyubommirsky S (2001) Why are some people happier than others: The role of cognitive and motivational processes in wellbeing. Ame Psychol, 56:239-249.
Lyubomirsky S, Sheldon KM, Schkade D (2005) Pursuing happiness: The architecture of sustainable change. Rev Gen Psychol, 9: 111-131.
Lyubomirsky S, King L, Diener E (2005) The benefits of frequent positive affect: Does happiness lead to success? Psychol Bull, 131: 803-855.
McCullough M E, Snyder CR (2000) Classical sources of human strength: Revisiting an old home and building a new one. J Soc Clin Psychol, 19:1-10.
Myers D, Deiner E (1995) Who is happy. Am Psychol Soc, 6: 1- 19.
Myers D, Hayes JA (2006) Effects of therapist general self-disclosure and countertransference disclosure on ratings of the therapist and session. Psycho, 43:173-185.
Park N, Peterson C, Seligman MEP (2004) Reply: Strengths of character and well being: A closer look at hope and modesty. J Soc & Clin Psychol, 23:628-634.
Peterson C (2000) The future of optimism. Am Psychol, 55: 44- 55.
Peterson C, Park N, Seligman MEP (2006) Greater strengths of character and recovery from illness. J Positive Psychol, 1:17-26.
Peseschkian N (1970) Psychotherapy of everyday life: Training in partnership and self help with 250 case histories. New Delhi, Springer, s.5-35.
Peseschkian N (1980) Positive family therapy. NY, Springer, s.185-225.
Pesseschkian N (1982) Oriental stories as tools in psychotherapy: The merchant and the parrot. New York, Springer, s.12-38.
Peseschkian N (1986) Oriental stories as tools in psychotherapy: The merchant and the parrot/ with 100 case examples for education and self-help. NY, Springer, s.8-42.
Peseschkian N, Walker RR (1987) Positive psychotherapy theory and practice of a new method. Berlin, Springer-verlag, s.156- 257.
Peseschkian N, Deidenbach H (1988) Wiesbadener inventar zur positiven psychtherapie und familien therapie (WIPPF). New- York, Springer-Verlag, s.128-276.
Peseschkian N (1996) Positive family therapy. The family as therapist. New Delhi, Sterling Paperbacks. s.337.
Peseschkian, N. (2002) Günlük yaşamın psikoterapisi, (Çev: K. Toksöz), İstanbul, Beyaz Yayınları, s.86-127.
Prager KJ (1995) The psychology of intimacy. New York, The Guilford Press, s.87-136.
Rashid T (2009) Positive interventions in clinical practice. J Clin Psychol, 65:461-466.
Sarı T, Eryılmaz A, Varlıklı-Öztürk G (2010) Adaption of wıppf to Turkish culture. This Study Presented 5th World Congress on Positive Psychotherapy, 9-12 Oct, İstanbul/Turkey.
Schwartz SH (1994) Are there universal aspects in the structure and contents of human values? Journal of Social Issues, 50(4): 19-45.
Seligman MEP (2002) Authentic happiness. New York, Free Press, s.67-187.
Sencer M (1989) Toplum bilimlerinde yöntem. Istanbul, Beta Basım Yayım Dağıtım, s.22-78.
Sheldon KM, Bettencourt BA (2002) Psychological need-satisfaction and subjective well-being within social groups. Br J Soc Psychol, 41:25-38.
Snyder CR (2000) Genesis: The birth and growth of hope. Handbook of hope: Theory, measures, and applications. CR Snyder (Ed), San Diego CA, Academic. s.25-38.
Tkach C, Lyubomirsky S (2006) How do people pursue happiness? Relating personality, happiness-increasing srategies, and well-being. J Happiness Studies, 7: 183-225.
Watson D, Tellegen A, Clark L (1988). Developmnet and validation of brief measures of positive and negative affect: The PANAS scales. J Pers Soc Psychol, 54: 1063-1070.
Wright R (1994) The moral animal: The new science of evolutionary psychology. New York, Random House, s.125-226.
Vaillant GE (2003) Mental health. Am J Psychiatry, 160:1373- 1384.

APA	ERYILMAZ A (2011). Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi. , 17 - 28.
Chicago	ERYILMAZ ALİ Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi. (2011): 17 - 28.
MLA	ERYILMAZ ALİ Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi. , 2011, ss.17 - 28.
AMA	ERYILMAZ A Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi. . 2011; 17 - 28.
Vancouver	ERYILMAZ A Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi. . 2011; 17 - 28.
IEEE	ERYILMAZ A "Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi." , ss.17 - 28, 2011.
ISNAD	ERYILMAZ, ALİ. "Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi". (2011), 17-28.

APA	ERYILMAZ A (2011). Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Klinik Psikiyatri Dergisi, 14(1), 17 - 28.
Chicago	ERYILMAZ ALİ Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Klinik Psikiyatri Dergisi 14, no.1 (2011): 17 - 28.
MLA	ERYILMAZ ALİ Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Klinik Psikiyatri Dergisi, vol.14, no.1, 2011, ss.17 - 28.
AMA	ERYILMAZ A Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Klinik Psikiyatri Dergisi. 2011; 14(1): 17 - 28.
Vancouver	ERYILMAZ A Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Klinik Psikiyatri Dergisi. 2011; 14(1): 17 - 28.
IEEE	ERYILMAZ A "Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi." Klinik Psikiyatri Dergisi, 14, ss.17 - 28, 2011.
ISNAD	ERYILMAZ, ALİ. "Yetişkin öznel iyi oluşu ile pozitif psikoterapi bağlamında birincil ve ikincil yetenekler arasındaki ilişkilerin incelenmesi". Klinik Psikiyatri Dergisi 14/1 (2011), 17-28.