Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi

GUNDOGDU, REZZAN

Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi

Rezzan GÜNDOĞDU (Aksaray Üniversitesi, Aksaray, Türkiye)

Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri

33 0

Yıl: 2012 Cilt: 12 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 677 - 693 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi

Öz:

Bu yarı deneysel araştırmanın amacı, yaratıcı drama temelli atılganlık programının (YDTAP) Psikolojik Danışma ve Rehberlik (PDR) ana bilim dalı öğrencilerinin atılganlık becerisine etkilerini incelemektir. YDTAP'nı değerlendirme formu ile deney grubu öğrencilerinin programa ilişkin görüşleri alınmıştır. Bu araştırmanın örneklemi 2010-2011 eğitim-öğretim yılı Aksaray Üniversitesi Eğitim Fakültesi-PDR ana bilim dalına devam eden 1. sınıf öğrencileridir. Araştırmanın bağımlı değişkenlerini ölçmek için Rathus tarafından geliştirilen ve Türkçe'ye Voltan-Acar tarafından uyarlaması yapılan "Rathus Atılganlık Ölçeği (RAÖ)" kullanılmıştır. Deney grubu 12 ve kontrol grubu 11 olmak üzere toplam 23 öğrenci ile çalışmalar yürütülmüştür. 10 hafta boyunca sürdürülen YDTAP'nın sonunda deney grubunun atılganlık puanlarının ön testten son teste doğru yükseldiği ve kontrol grubunun atılganlık puanlarına göre anlamlı düzeyde arttığı bulunmuştur. YDTAP'na yönelik görüşler incelendiğinde ise programın etkili olduğu ve bu içerikteki programlara duyulan ihtiyacın bir kez daha ortaya çıktığı görülmüştür.

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Müzik Eğitim, Özel Psikoloji

Effect of the creative drama-based assertiveness program on the assertiveness skill of psychological counsellor candidates

Öz:

The purpose of this quasi-experimental research is to study the effects of the creative drama-based assertiveness program (CDBAP) on the assertiveness skill of Psychological Counselling and Guidance (PCG) department students. The opinions of experimental group students on the program were obtained through the CDBAP evaluation form. The sample of this research is the first year students attending in the PCG department of Aksaray University-Faculty of Education in the academic year 2010-2011. In this research "Rathus Assertiveness Schedule (RAS)" developed by Rathus and adopted into Turkish by Voltan-Acar was used in order to measure the dependant variables. The study was carried out with 23 students in total, including 12 in the experimental group and 11 in the control group. At the end of the CDBAP, which has been continued for 10 weeks, it was seen that the experimental group's assertiveness points raised from the pre-test towards the post-test and that it increased at a significant pace comparing to the control group's assertiveness points. On the other hand when the opinions regarding CDBAP were reviewed, it was seen that the program was effective and that the need for programs with such content comes into the picture.

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Müzik Eğitim, Özel Psikoloji

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Bibliyografik

TRDizin Dışındaki Atıf Sayıları

OpenCitations: 0

OpenAlex: 0

Crossref: 0

Adıgüzel, Ö. (1994). Eğitimde yeni bir yöntem ve disiplin: yaratıcı drama. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi, I. Eğitim Bilimleri, Kongresi içinde (c. 2, s. 522-533). Adana.
Adıgüzel, Ö. (2005, Kasım). Aktif öğrenme yöntemlerinden yaratıcı drama. Aktif Öğrenme Ulusal Çalıştayı 3'te sunulan bildiri, Ankara.
Adıgüzel, Ö. (2010). Yaratıcı dramayı tanımlayabilmek: Tamer Levent'e Armağan 1999-2002 Yazılar. Ankara: Naturel Yayınevi.
Akın, M. (1993). Farklı sosyoekonomik düzeylerdeki ilkokul üçüncü sınıf öğrencilerinin sosyalleşme düzeylerine yaratıcı drama eğitiminin etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Albee, G. W., & Ryan, W. (1998). An overview of primary prevention. Journal of Mental Health, 5,441-450.
Alberti, R. E. ve Emmons, M. L. (1998). Atılganlık hakkınızı kullanın (çev. S. Kaplan). Ankara: HYB Yayınları.
Alberti, R. E. ve Emmons, M. L. (2002). Kendinize yatırım yapın! Atılganlık (çev. S. Kaplan). Ankara: HYB Yayınları.
Altun, E. (2006). Akılcı duygusal temelli güvengenlik eğitiminin ilköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin akılcı olmayan inanç ve güvengenlik düzeyine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Arı, R. (1989,). Üniversite öğrencilerinin baskın ben durumları ile bazı özlük niteliklerinin, ben durumlarında, atılganlık ve uyum düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Arora, C. M. J. (1991). The use of victim support groups. P. K. Smith, & D. Thompson (Eds), Practical approaches to bullying (pp. 37-47). London: David Fulton Publishers.
Bailey, S. (1997). Drama: A powerful tool for social skill development. Disability Solutions, 2 (1), 3-15.
Bayraktutan, E. (2006). Grupla psikolojik danışmanın lise öğrencilerinin atılganlık düzeyine etkisi (ticaret meslek lisesinde deneysel bir uygulama. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Bozdoğan, Z. {2003), Okullar da rehberlik etkinlikleri ve yaratıcı drama. Ankara: Nobel Yayınları.
Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. İstatistik, araştırma deseni ve spss uygulamaları ve yorumu (6. bs). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Deneysel desenler öntest-sontest kontrol grubu desen ve veri analizi (2. bs). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Caldarella, P., & Merrell, K. W. (1997). Common dimension of social skills of children and adolescent: A taxonomy of posiyti-ve behaviors.' Social Psychology Review, 26 (2), 264-278.
Chambless, D. L., Hunter, K., 8c Jackson, A. (1982). case histories and shorter communications-social anxiety and assertiveness: A comparison of the correlations in phobic and college students samples. Behavior Research Therapy, 20,403-404.
Çalıskan-Çoban, E. (2007). Sosyal beceri sorunu olan öğrenciler ve annelerine uygulanan yaratıcı drama etkinlikleri programının öğrencilerin sosyal beceri düzeylerinin gelişimi üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Çam, O. (1996). Hemşirelik yüksek okulu öğrencilerinde psi-kodrama grup çalışması ile girişkenlik düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ege Üniversitesi, Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 12 (2), 1-9.
Çeçen-Eroğlu, R., 8c Zengel, M. (2009). The effectiveness of an assertiveness training programme on adolescents' assertiveness level. Elementary Education Online, 8 (2), 485-492. http:// ilkogretim-online.org.tr adresinden 10.06.2011 tarihinde edinilmiştir.
Çulha, M. ve Dereli, A. A. (1987). Atılganlık eğitimi programı. Psikoloji Dergisi, 21 (6), 124-127.
De La Cruz, R. E. (1995). The effect of creative drama on the social and oral language skills of children with learning disabilities. Unpublished doctoral dissertation, Illinois State University, Illinois.
Deniz, M. E. (1997). Üniversite öğrencilerinin cinsiyet ve kültürel farklara dayalı atılganlıkları üzerinde bir atılganlık eğitimi denemesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Efe, M., Öztürk, F„ Koparan, Ş. ve Şenışık, Y. (2008). 14-16 yaş grubu erkeklerde voleybol çalışmalarının sosyal yetkinlik beklentisi ve atılganlık üzerine etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (1), 69-77.
Emunah, R. (1997). Drama therapy and psychodrama: An integrated model. International Journal Of Action Methods, 50 (3), 108- 135.
Ferreira, R. S. W. (1995). The devlopment and evaluation of a psycho-training programme for assertiveness in the teacher (af-ricaans text). UMI ProQest Digital Disirasertions-Full Citation & Abstract.
Freeman, G. D., Sullivan, K., & Fulton, C. R. (2003). Effects of creative drama on self-concept, social skills, and problem behavior. Journal of Educational Research, 96 (3), 1-7.
Fong, J. (2006). Psychodrama as a preventive measure: Teenage girls confronting violence. Journal Of Group Psychotherapy, Psychodrama & Sociometry, 59 (3), 99-108.
Fox, C. L., & Boulton, M. J. (2003). A social skills training (SST) programme for victims of bullying. Pastoral Care in Education, June, 19-26.
Galassi, M. D., & Galassi, J. P. (1977). Assert yourself: How to beyour own person. New York: Hunam Sciences.
Göktürk, G. Ö. (2009). İlköğretim 5. Sınıf öğrencilerine uygulanan atılganlık eğitimi programının öğrencilerin atılganlık düzeyine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Gümüş, A. E. (2002). Sosyal kaygıyla başaçıkma grup programının üniversite öğrencilerinin sosyal kaygı düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Ankara.
Hodges, Z. R. (1984). The effect of assertion training on the retention rate gpa, locus of control and assertiveness of high-risk community college students. Dissertation Abstracts, 45, No:03, September 733-A.
Horan, J. J., & Williams, J. M. (1982). Longiditional study of assertion training as a drug abuse prevention strategy. American Educational Research, 19, 341-351.
Howing, P. T., Wodarski, J. S., Kurtz, J. S., & Gaudin, J. (1990). The empirical base for the implementation of social skills training with maltreated children. Social Work, 35 (5), 460-467.
Hudson, D. W. (1984). Asserti-care: an assertiveness training program for the elderly as measured by assertion, locus of control 8c self-esteeem. Dissertation Abstracts, 44 (10), 31-97.
Huey, W. C., & Rank, R. C. (1984). Effects of counselor and peer-led group assertive training on black adolescent aggression. Journal of Counseling Psychology, 31,95-98.
Hurt, V. K. (1986). The effect of assertivenesss training on aggressive behavior, self concept, locus of control and classroom behavior deli-quvent adolescent males. Dissertion Abstracts, 47 (02), 773-774.
Jackson, J. T., & Bynum, N. (1997). Drama: a teaching tool for culturally diverse children. Journal Of Instructional Psychology, 24 (3), 158-168.
Karaatlı, M. (2006). Verilerin düzenlenmesi ve gösterimi. Ş. Kalaycı (Ed.), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri içinde (2. bs., s. 3-47). Ankara: Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
Karahan, T. F. (2005). Bir iletişim ve çatışma çözme beceri eğitimi programının üniversite öğrencilerinin güvengenlik düzeylerine etkisi. Eğitim Fakültesi Dergisi, XVIII (2), 217-230.
Kaya, A. (2000). Okulöncesi eğitim kurumlarında uygulanan program ve farklı etkinliklerin çocukların özerklik (otonomi) ve atılganlık düzeylerine etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Kim, Y. (2003). The effects of assertiveness training on enhancing the social skills of adolescents with visual impairments. Journal of Visual Impairment & Blindness, May, 285-297.
Kipper, D. (2006). The effect of two kinds of role playing on self-evaluation of improved assertiveness. Journal of Clinical Psychology, 48 (2), 246-250.
Kocayörük, A. Y. (2000). İlköğretim öğrencilerinin sosyal becerilerini geliştirmede dramanın etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Korkut, F. (2003a). Etkili davranma becerileri eğitiminin banka çalışanlarının etkili davranma düzeylerine etkisi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 301,7-13.
Korkut, F. (2003b). Rehberlikte önleme hizmetleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9,441-452.
Lange, A. J., & Jakubowski, P. (1976). Responsible assertive behaviour: cognitive/behavioral procedures for trianers. Champaign, IL: Research Pres.
Mays, W.W. (1996). The efficacy of a brief classroom format assertiveness training program on assertive behavior, assertiveness knowledge, anxiety and locus of control in fifth-grade students. Humanities and Social Sciences, 57 (5-A), 19-71.
McKay, M. ve Fanning, P. (1998). Özgüven yaratılması ve korunması (çev. A. Tatlıer). İstanbul: Epsilom Yayınları.
McNeilly, R. A., & Yorke, C. (1990). Social skills training and the role of a cognitive component in developing school assertion in adolescents. Canadian Journal of Counseling, 24,217-228.
Mc Whirter, J. ve Voltan-Acar, N. (1998). Çocukla iletişim. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Morgan, W. G. (1974). Case histories and shorter communi-cations-the relationship between expressed social fears and assertiveness and its treatment implications. Behavior Research and Therapy, 12,255-257.
Morganet, R. S. (2005). Yaşam becerileri ergenler için grupla psikolojik danışma uygulamaları (çev. S. Güçray, A. Kaya, M. Saçkes). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Muslu-Köseoğlu, S. (1994). Psikolojik danışmanların empatik becerilerinin ve kişilik özelliklerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Nota, L., & Soresi, S. (2003). An assertivenness training program for indecisive students attending an Italian university. The Career Development Quarterly, 51, 322-334.
Okur, M. (2008). Çocuklar için felsefe eğitim programının altı yaş grubu çocuklarının, atılganlık, işbirliği ve kendini kontrol sosyal becerileri üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Öner, N. (1996). Türkiye'de kullanılan psikolojik testler: Bir başvuru kaynağı. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
Özdağ, Ş. (1999). Psikodrama gruplarının hemşirelik yüksekokulu öğrencilerinin benlik saygısı atılgan davranış empatik eğilim ve empatik beceri düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Pomerantz, A. M. (2003). Who plays client? Collaborating with theatre departments to enhance cinical psychology role-play training exercises. Journal of Clinical Psychology, 59,363-368.
Rotheram, M. J., & Armstrong, M. (1980). Assertiveness training with high school students. Adolescence, 58, 267-276.
San, İ. (1993). Sanatta yaratıcılık, oyun, drama. Yaratıcılık ve Eğitim Konulu TED XVII. Eğitim Toplantısı içinde (s. 69-99). Ankara: TED Yayınları.
San, İ. (2002). Yaratıcı dramanın eğitsel boyutları, yaratıcı drama 1985-1995 yazılar (Ed. H. Ö Adıgüzel). Ankara: Naturel Yayınevi.
Smeijsters, H., & Cleven, G. (2006). The treatment of aggression using arts therapies in forensic psychiatry: Results of a qualitative inqury. The Arts In Psychotherapy, 33(1), 37-58.
Steward, C. G., & Lewis, W.A. (1986). Effects of assertiveness training on the self-esteem of black high school students. Journal Of Counseling And Development, 64,638-641.
Strauss, A., & Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research: Grownnded theory proceduren and techniques. London: Sage.
Şahin, R. (1999). İletişim becerileri eğitiminin çocukların yalnızlık ve atılganlık düzeyine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Tavşancıl, E. ve Aslan, A. E. (2001). İçerik analizi ve uygulama örnekleri. Istanbul: Epsilon Yayıncılık.
Taylor, K. (2000). Using drama as a tool for education young people about accessing health services- a comparison of two approaches. Health Education, 100 (4), 168-174.
Topukçu, H. (1982). Atılganlık eğitiminin ilkokul çocuklarının atılganlık düzeyine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Torucu, B. K. (1994). Eğitim sürecinde, gurupla danışma uygulamalarının gençlerin girişimcilik gelişimine etkisi yenişehir sağlık meslek lisesinde deneysel bir uygulama. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Trickey, S., & Topping, J. (2004). Philosophy for children: A systematic review. Research Papers in Education, 19 (3), 365-380.
Türkçapar, M. H. (2007). Bilişsel terapi temel ilke ve uygulama. Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
Ugürol, Y. (2010). Atılganlık becerilerini geliştirme eğitimi programının ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin zorbalığa uğrama düzeylerinin azaltılmasına etkisi: YİBO örneği. Yayımlanmamış doktora tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
Uşaklı, H. (2006). Drama temelli grup rehberliğinin ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin arkadaşlık ilişkileri, atılganlık düzeyi ve benlik saygısına etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Ünal, S. (2007). Atılganlık becerileri eğitimi programının ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin atılganlık düzeyi ve benlik saygısı üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Voltan-Acar, N. (1980a). Grupla atılganlık eğitiminin bireyin atılganlık düzeyine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Voltan-Acar, N. (1980b). Rathus atılganlık envanteri geçerlik, güvenirlik çalışması. Psikoloji Dergisi, 10,23-25.
Voltan-Acar, N. (1980c). Grupla atılganlık eğitiminin bireyin atılganlık düzeyine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3,62-66.
Walksman, S. A. (1984). A controlled evaluation of assertion training with adolescents. Adolescence, 19 (74), 277-282.
Walsh-Bower, R., & Basso, R. (1999). Improving early adolescents' peer relations through classroom creative drama: An integrated approach. Social Work In Education, 21 (1), 23-33.
Wehr, S.)., & Kaufman, M. E. (1987). The effects of assertive training on performance in higgly anxious adolescents. Adolescence. 22,195-205. Wise, K., Bundy, A. K„ Bundy, A. E., & Wise, A. L. (1991). Social skills training for young. Adolescents, 26 (101), 233-241
Yassa, N. A. (1999). High school involvement in creative drama. Research In Drama Education, 4 (1), 37- 49.
Yatağan, T. (2005). Atılganlık eğitimi programının ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin atılganlık düzeyine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. •
Yeşilyaprak, B. ve Kısaç, İ. (1999). Öğretmen adaylarına uygulanan atılganlık eğitimi ve sonuçlan. Mesleki Eğitim Dergisi, 1 (1), 12-18.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (göz. geç. 5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.

APA	GUNDOGDU R (2012). Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi. , 677 - 693.
Chicago	GUNDOGDU REZZAN Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi. (2012): 677 - 693.
MLA	GUNDOGDU REZZAN Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi. , 2012, ss.677 - 693.
AMA	GUNDOGDU R Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi. . 2012; 677 - 693.
Vancouver	GUNDOGDU R Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi. . 2012; 677 - 693.
IEEE	GUNDOGDU R "Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi." , ss.677 - 693, 2012.
ISNAD	GUNDOGDU, REZZAN. "Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi". (2012), 677-693.

APA	GUNDOGDU R (2012). Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 677 - 693.
Chicago	GUNDOGDU REZZAN Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 12, no.2 (2012): 677 - 693.
MLA	GUNDOGDU REZZAN Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, vol.12, no.2, 2012, ss.677 - 693.
AMA	GUNDOGDU R Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 2012; 12(2): 677 - 693.
Vancouver	GUNDOGDU R Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 2012; 12(2): 677 - 693.
IEEE	GUNDOGDU R "Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi." Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12, ss.677 - 693, 2012.
ISNAD	GUNDOGDU, REZZAN. "Yaratıcı drama temelli atılganlık programının psikolojik danışman adaylarının atılganlık becerisine etkisi". Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 12/2 (2012), 677-693.