Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı

CONK, Zeynep; KARAYAĞIZ MUSLU, GONCA

Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı

GONCA KARAYAĞIZ MUSLU, (Ege Üniversitesi, Hemşirelik Yüksek Okulu, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir, Türkiye)

Zeynep CONK (Ege Üniversitesi, Hemşirelik Yüksek Okulu, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir, Türkiye)

Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi

8 2

Yıl: 2011 Cilt: 4 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 83 - 88 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı

Öz:

Bu derleme makalenin amacı, hayvan destekli tedavi modellerinin tanımı, tarihçesi, dayandığı teoriler, etki mekanizmaları, pediatride kullanıldığı alanlar ve kullanımı konusunda sağlık profesyonellerinin dikkat edeceği noktalar konusunda bilgi vermektir. Hayvan Destekli Tedavi belli kriterlere uygun bir hayvanın, sürecin bir parçası olarak tedaviye katıldığı hedefe yönelik girişimlerdir. Bu tedavilerin yararlı etkileri hem tarihsel hem de güncel araştırmalar ile belgelenmiştir. Araştırmalar çocukların hayvanlar ile etkileşimlerinin çocuklar için psikolojik, duygusal, sosyal ve fiziksel yararlarının olduğunu göstermiştir. Hayvan destekli tedaviler daima yapılandırılmış bir program izlenerek, önerilen rehberler eşliğinde ve programın hedefleri doğrultusunda multidisipliner bir ekip ile yapılmalıdır. Ekip içerisinde yer alan hemşire mevcut olan rehberler hakkında bilgi sahibi olmalı ve oluşabilecek potansiyel risklerin farkında olup gereken önlemleri almalıdır. Türkiye’de hayvan destekli tedavi bir uzmanlık alanı olarak uygulanmamakta, yalnızca insan ve hayvan etkileşiminin meydana getirdiği olumlu sonuçlara göre kısıtlı hizmetler sunulmaktadır. Ayrıca ülkemizde bilimsel kanıt sağlayacak bu alanda yapılmış bir çalışma da bulunmamaktadır. Hayvan destekli uygulamaların etki mekanizmasını, uygun hasta grubunu belirlemeye yönelik araştırmaların yapılması önerilmektedir.

Anahtar Kelime:

Konular: Tıbbi İnformatik

Animal-assisted interventions and their practice in children

Öz:

This review aims to survey the various aspects of animal assisted therapies, such as basic definitions, historical background, theoretical bases, mechanisms of action, pediatric uses and key issues for the health professionals. Animal Assisted Therapies are treatment oriented interventions in which an animal that meets certain criteria is included in the treatment procedures. Historical records as well as recent studies have extensively documented the benefits of these treatments. Relevant studies have further illustrated the psychological, emotional, social and physical benefits of the children's interaction with animals. Animal Assisted Therapies should be structured by following a wellconstructed plan with a multidisciplinary team in accordance with the guidelines and the incentives of the program. The nurses in the team are recommended to be acquainted with the guidelines. Moreover, they are expected to take necessary measures against the potential risks. Animal Assisted Therapies aren't practised in Turkey as a field of expertise but limited services are provided on the basis of positive outcomes of human-animal interaction. Besides, no research has been reported in Turkey to provide scientific data in the field so far. It is strongly suggested to conduct researches to analyze the mechanisms of action and appropriate patient groups for the future studies.

Anahtar Kelime:

Konular: Tıbbi İnformatik

Belge Türü: Makale Makale Türü: Derleme Erişim Türü: Erişime Açık

All, A. C., Loving, G. L., & Crane, L. L. (1999). Animals, horseback riding, and implications for rehabilitation therapy. Journal of Rehabilitation, 65, 49–57.
American Hippotherapy Association [AHA]. (2010). http://www.americanhippotherapyassociation.org. Erişim: 02.02.2011
Americans with Disabilities Act of 1990 (ADA), Pub. L. No. 101-336, x 2, 104 Stat. 327, 1990. http://www.ada.gov/svcabrs3.pdf. Erişim: 02.02.2011
Anderson, K. L., & Olson, M. R. (2006). The value of a dog in a classroom of children with severe emotional disorders. Anthrozoos, 19(1), 35–49.
Arkow, P. (2004). Animal-assisted therapy and activities: A study, resource guide and bibliography for the use of companion animals in selected therapies (9th ed.). Stratford, NJ: Phil Arkow.
Ballarini, G. (2003). Pet therapy animals in human therapy. Conference Report Acta Bio Medica, 74: 97-100.
Bardill, N. & Hutchinson, S. (1997). Animal-assisted therapy with hospitalized adolescents. Journal of Child and Adolescent Psychiatric Nursing, 10(1), 17–26.
Barker S.B., Pandurangi A. K., Best A. M. (2003). Effects of animal-assisted therapy on patients' anxiety, fear, and depression before ECT. Journal of Electroconvulsive Therapy, 19, 38-44.
Bass, M. M., Duchowny, C. A., & Llabre, M. M. (2009). The effect of therapeutic horseback riding on social functioning in children with autism. Journal of Autism and Developmental Disorders, 39, 1261–1267.
Benda, W., McGibbon, N. H., & Grant, K. L. (2003). Improvements in muscle symmetry in children with cerebral palsy after equine-assisted therapy (hippotherapy). The Journal of Alternative and Complementary Medicine, 9, 817– 825.
Bertoti, D. B. (1988). Effects of therapeutic horseback riding on posture in children with cerebral palsy. Journal of the American Physical Therapy Association, 68, 1505–1512.
Bizub, A. L., Joy, A., & Davidson, L. (2003). ‘‘It’s like being in another world’’: Demonstrating the benefits of therapeutic horseback riding for individuals with psychiatric disability. Psychiatric Rehabilitation Journal, 26, 377–384.
Braastad B. O. ve Berget B. Theoretical Frameworks for. Animal-Assisted Interventions. Department of Animal and Aquacultural Sciences, www.umb.no/statisk/greencare/meetings.
Braun C. , Stangler T. , Narveson J. ve Pettingell S . (2009). Animal-assisted therapy as a pain relief intervention for children.Complement. Ther Clin Pract, 15(2), 105-9.
Bustad, L. (1980). Animals, aging and the aged. (pp: 4-6). Minneapolis: University of Minnesota Press.
Cevizci S., Erginöz E. ve Batlaş Z. (2009). İnsan sağlığının iyileştirilmesine yönelik hayvan destekli tedaviler. Türk Silahlı Kuvvetleri Koruyucu Hekimlik Bülteni, 8(3), 263–272
Charnetski, J. C., Riggers, S. (2004). Effects of petting a dog on immune system function. Psychological Reports, 95, 1087– 1091 (abstract).
Cherng, R., Liao, H., Leung, H., & Hwang, A. (2004). The effectiveness of therapeutic horseback riding in children with spastic cerebral palsy. Adapted Physical Activity Quarterly, 21, 103–121.
Delta Society. (2009). What is animal-assisted activities and animal-assisted therapy. Erişim: 02.02.2011. http://www.deltasociety.org/Page.aspx?pid=319
Edwards, N.E., Beck A.M. (2002). Animal-assisted therapy and nutrition in Alzheimer's disease. Western Journal of Nursing. Research, 24 (6), 697-712.
Equine Facilitated Mental Health Association [EFMHA]. (2011). What is equine facilitated psychotherapy. Erişim: 02.02.2011.http://www.narha.org/resourceseducation/ resources/eaat/201-what-is-efpl
Gagnon J. , Bouchard F. , Landry M. , Belles-Isles M. , Fortier M. ve Fillion L. (2004). Implementing a hospital-based animal therapy program for children with cancer: a descriptive study. Can Oncol Nurs J. , 14(4), 217–22.
Gee, N. R., Harris, S. L., & Johnson, K. L. (2007). The role of therapy dogs in speed and accuracy to complete motor skills tasks for preschool children. Anthrozoos, 20 (4), 375–386.
Haehl V. , Giuliani C. , Lewis C. (1999). Influence of Hippotherapy on the Kinematics and Functional Performance of Two Children with Cerebral Palsy. Pediatric Physical Therapy, 11: 89-101 (abstract).
Katcher, A.H., Wilkins, G.G., 2000. The centaur’s lessons: therapeutic education through care of animals and nature study. In: Fine, A.H. (Ed.), Handbook on Animal-assisted Therapy: Theoretical Foundations and Guidelines for Practice.(pp 153-178) Academic Press, San Diego.
Kruger KA Serpell, J. A. (2010). Animal-assisted interventions in mental health: definitions and theoretical foundations. In A. H. Fine (Ed.), Handbook on animal-assisted therapy: Theoretical foundations and guidelines for practice (pp 33- 48). New York: Academic Press.
Lefebvre S. L., Golab G. C. , Christensen E. , Castrodale L. , Aureden K. , Bialachowski A. , et al. (2008). Guidelines for animal-assisted interventions in health care facilities. American Journal of Infection Control, 36 (2), 78–85.
Levinson, B. (1962). The dog as co-therapist. Mental Hygiene, 46, 59–65.
Macauley B. L. ve Guiterrez K. M. (2004). The Effectiveness of Hippotherapy for Children With Language-Learning Disabilities. Communication Disorders Quarterly, 25 (4), 205–217.
Martin, F., & Farnum, J. (2002). Animal-assisted therapy for children with pervasive developmental disorders. Western Journal of Nursing Research, 24 (6), 657–670.
McGibbon, N. H. , Andrade, C. K. , Widener, G. , & Cintas, H. L. (1998). Effect of an equine-movement therapy program on gait, energy expenditure, and motor function in children with spastic cerebral palsy. Developmental Medicine & Child Neurology, 40(11), 754–762.
Morrison, M. L. (2007). Health benefits of animal-assisted interventions. Complementary Health Practice Review, 12 (1), 51–62
Odendaal, J. S. J. (2000). Animal-assisted therapy–magic or medicine? Journal of Psychosomatic Research, 49(4), 275– 280.
Osborne A. S. , Selby A. (2010). Implications of the literature on equine-assisted activities for use as a complementary intervention in social work practice with children and adolescents, Child Adolesc Soc Work J, 27, 291–307.
Reichert E. (1998). Individual counseling for sexually abused children: A role for animals and storytelling. Child and Adolescent Social Work Journal, 15 (3), 177–185.
Salotto, P. (2001). Pet assisted therapy: A loving intervention and an emerging profession: Leading to a friendlier, healthier, and more peaceful world. Norton, MA: D. J. Publications.
Sams, M. J., Fortney, E. V., & Willenbring, S. (2006). Occupational therapy incorporating animals for children with autism: A pilot investigation. American Occupational Therapy Association, 60 (3), 268–274 (abstract).
Serpell, J. A. (2010). Animal-assisted interventions in historical perspective. In A. H. Fine (Ed.), Handbook on animalassisted therapy: Theoretical foundations and guidelines for practice (pp. 17–32). New York: Academic Press.
Snider, L., Korner-Bitensky, N., Kammann, C., Warner, S., & Saleh, M. (2007). Horseback riding as therapy for children with cerebral palsy: Is there evidence of its effectiveness? Physical Occupational Therapy Pediatric, 27, 5–23.
Sobo E. , Eng B. , Kassidy- Krich N. (2006). Canine visitation (pet) therapy. Pilot data on decreases in child pain perception. Journal of Hollistic Nursing, 24 (1), 51–57.
Stasi, M. F., Amati, D., Costa, C., Resta, D., Senepa, G., Scarafioiti, C., et al. (2004). Pet therapy: A trial for institutionalized frail elderly patients. Archives of Gerontology and Geriatrics, 9, 407–412.
Sterba J. A. , Rogers B. T. , France A. P. , Vokes D. A. (2002). Horseback riding in children with cerebral palsy: effect on gross motor function. Developmental Medicine & Child Neurology, 44, 301–308.
Walters Esteves, S., & Stokes, T. (2008). Social effects of a dog’s presence on children with disabilities. Anthrozoos, 21(1), 5–15.
Wu A. S., Niedra R, Pendergast L, McCrindle S. (2002). Acceptability and impact of pet visitation on a pediatric cardiology inpatient unit. J Pediatr Nurs, 17(5), 354–62.
Yamauchi T, Pipkin T. Y. (2008). Six years experience with animal-assisted Therapy in a children’s hospital: Is there patient risk? American Journal of Infection Control, 36 (5), 11–113.
Zasloff, R. L., & Hart, L. A. (1999). Animals in elementary school education in California. Journal of Applied Animal Welfare Science, 2 (4), 347.

APA	KARAYAĞIZ MUSLU G, CONK Z (2011). Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı. , 83 - 88.
Chicago	KARAYAĞIZ MUSLU GONCA,CONK Zeynep Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı. (2011): 83 - 88.
MLA	KARAYAĞIZ MUSLU GONCA,CONK Zeynep Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı. , 2011, ss.83 - 88.
AMA	KARAYAĞIZ MUSLU G,CONK Z Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı. . 2011; 83 - 88.
Vancouver	KARAYAĞIZ MUSLU G,CONK Z Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı. . 2011; 83 - 88.
IEEE	KARAYAĞIZ MUSLU G,CONK Z "Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı." , ss.83 - 88, 2011.
ISNAD	KARAYAĞIZ MUSLU, GONCA - CONK, Zeynep. "Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı". (2011), 83-88.

APA	KARAYAĞIZ MUSLU G, CONK Z (2011). Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 4(2), 83 - 88.
Chicago	KARAYAĞIZ MUSLU GONCA,CONK Zeynep Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi 4, no.2 (2011): 83 - 88.
MLA	KARAYAĞIZ MUSLU GONCA,CONK Zeynep Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, vol.4, no.2, 2011, ss.83 - 88.
AMA	KARAYAĞIZ MUSLU G,CONK Z Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi. 2011; 4(2): 83 - 88.
Vancouver	KARAYAĞIZ MUSLU G,CONK Z Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi. 2011; 4(2): 83 - 88.
IEEE	KARAYAĞIZ MUSLU G,CONK Z "Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı." Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 4, ss.83 - 88, 2011.
ISNAD	KARAYAĞIZ MUSLU, GONCA - CONK, Zeynep. "Hayvan destekli uygulamalar ve çocuklarda kullanımı". Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi 4/2 (2011), 83-88.