TY  - JOUR
TI  - Türkiye’nin isim haritasının temeli olarak Ehl-i Beyt sevgisi
AB  - Bir toplumdaki kültürel olgular ve görünümler, ilk bakışta büyük bir çeşitlilik sergilemektedir. Ancak görünürdeki bu çeşitlilik ve kaotik durum derinlikli bir analize tabi tutulduğunda, geri planda belirli kalıpların var olduğu ve toplumsal yaşama çekidüzen getirdikleri anlaşılmaktadır. Bu önerme, yapısalcı ve semiyotik kuramın özünü teşkil etmektedir. Kültür sosyolojisinde yapısalcı ve semiyotik yaklaşım, deterministik güçlü kuramlar ile zayıf kuramlar arasında bir yerde durmakta ve kültürel olguları, topluma dolaylı olarak etki eden “derin yapılar” olarak çözümlemektedir. Bu makale, Türkiye’nin “isim haritası”nı yapısalcı ve semiyotik bir çözümlemeye tabi tutmakta ve ne tür derin yapıların isimlerde görülen çeşitliliğe çekidüzen getirdiğini araştırmaktadır. Türkiye’nin isim haritasının “merkezî eğilimleri” üzerinden yapılan çözümlemeler, bizi oldukça ilginç bir sonuca götürmekte ve gerçekten de şahıs isimlerinde görülen kaotik yapının derinden işleyen bir mekanizma tarafından yönlendirildiğini ortaya koymaktadır. Gerek isimlerin kökenleri, gerekse yan yana dizildiklerinde verdikleri toplu izlenim, bu mekanizmanın Ehl-i Beyt kavramıyla çok yakından alakalı olduğunu göstermektedir. Başka bir deyişle Türkiye’de çok sık kullanılan şahıs isimleri gerçekte Ehl-i Beyt isimlerden başkası değildir. Bu gerçek Türkiye toplumunun ortak paydası hakkında da bize bir fikir vermektedir. Diyebiliriz ki Ehl-i Beyt sevgisi Sünni olsun, Alevi olsun Türkiye toplumunun ortak paydasını oluşturmaktadır.
AU  - Canatan, Kadir
PY  - 2012
JO  - Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi
VL  - 19
IS  - 62
SN  - 1306-8253
SP  - 213
EP  - 236
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/133159
ER  -