Osmanlı Devleti’nin klasik dönemi olan 16. ve 17. yüzyıllarda Osmanlı sarayında yaşam,İslam dininin gerekleri ve saray gelenekleriyle dikkati çeker. Bu düzenin en çarpıcı örneklerin den biri Topkapı Sarayı’dır. Sarayın kamusal alanı olan dışı ile eve ait özel bölüm niteliğindekiiç bölüm (harem), sosyal statü yanında İslami kültürün bir uzantısı olarak mahremiyetin ge rektirdiği bir sistematiğin göstergesidir. Saray kültürünün yaşandığı iç çevre, dışarıdan kesinbir şekilde ayrılmış, bu ayrım, yapının iç mekân düzenlemelerinde de kendini hissettirmiştir.Topkapı Sarayı Haremi, imparatorluğun önemli bir yapısı olması ötesinde halkbilimine ışık tu tacak bir dönemi anlatmakta ve Osmanlı saray kültürünün mahremiyetine ait oluşumları bizeyansıtmaktadır. Haremin bu son derece çarpıcı ve ilgi çekici yönü ne yazık ki, hep geri planaitilmiş ve yeterince değerlendirilmemiştir. Buna karşılık harem hayatının gizliliği ve mahremi yeti özellikle batılı yazarlar tarafından basit ilişkiler üzerine kurulmuş, bazen de çarpıtılarak,çok geniş bir teşkilata sahip bulunan haremin asıl fonksiyonu göz ardı edilmiştir. Bu çalışmada,Osmanlı klasik dönemi saray kültüründeki mahremiyet olgusunun Topkapı Sarayı haremineyansımaları incelenmektedir. Amaç, harem yapısındaki mekânların anlamını, gündelik yaşam da izler bırakmış ritüellerle (doğum, sünnet, törenler vb.) birlikte analizini yaparak, bu gizemlidünyada hayat bulan Milli folklor değerlerinin işleyişini anlayabilmektir.