Yıl: 2012 Cilt: 23 Sayı: 23 Sayfa Aralığı: 227 - 242 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması

Öz:
Bir opera şarkıcısının repertuarının önemli bir bölümünü opera aryaları ve düet, terzet1, kuartet gibi birlikte söylenen parçalar oluşturur ve bu parçalara, opera türünün doğası gereği hemen hemen her zaman orkestra tarafından eşlik edilir. Bu eşliklerin orkestra tarafından yapılamadığı; ders, atölye çalışması, sınav, yarışma ya da resital gibi ortamlarda söz konusu eşlikler piyano ile yapılmaktadır. Bu makalede, söz konusu ortamlarda yapılan piyano eşliğinin, eğitim sürecindeki ya da profesyonel yaşamdaki bir opera sanatçısına orkestra atmosferini hissettirebilmesi için ortaya konulması gereken yorum konusunda öneriler, çalış teknikleri ve bilgilendirmelere değinilecektir.
Anahtar Kelime:

Konular: Müzik

Interpretation of the piano reductions of the operas

Öz:
A considerable part of an opera singer’s repertoire consists of operatic arias and ensemble pieces. By reason of the form of the genre, the arias and the ensemble pieces in the operas are nearly always accompanied by an orchestra. In the occasions which the accompaniments are not possible to be made by the orchestra, like courses, workshops, examinations, competitions or recitals, the accompaniments are made with the piano. In this article, it will be touched on some suggestions, playing techniques and informations about the interpretation that should be made by the accompanist, to make an opera singer -who is a student or in his/her professional life- felt the orchestral atmosphere.
Anahtar Kelime:

Konular: Müzik
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Fuller, David. (2002). Accompaniment maddesi, New Grove Dictionary of Music, London: Mcmillian Publishers Limited, 1. cilt. ss.55-56
  • Reichwald, Siegwart. (2008). Mendelssohn in Performance, Indiana-USA: Indiana University Press. http://books.google.com.tr, (Erişim tarihi: 12-12-2011)
  • Roberge, Marc-André. (1993). From Orchestra to Piano, Major Composers as Authors of Piano Reductions of Other Composers’ Works, Notes, 67(1) ss.925-936 http://www.jstor.org, (Erişim tarihi:01-12-2011)
  • Say, Ahmet. (2002). Müzik Sözlüğü, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • http://www.canada.com/calgaryherald/news/entertainment/story, (Erişim tarihi:10-12-2011)
  • http://www.hyperion-records.co.uk, (Erişim tarihi: 14-09-2011)
APA ARTAÇ A (2012). Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması. , 227 - 242.
Chicago ARTAÇ ARMAN Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması. (2012): 227 - 242.
MLA ARTAÇ ARMAN Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması. , 2012, ss.227 - 242.
AMA ARTAÇ A Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması. . 2012; 227 - 242.
Vancouver ARTAÇ A Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması. . 2012; 227 - 242.
IEEE ARTAÇ A "Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması." , ss.227 - 242, 2012.
ISNAD ARTAÇ, ARMAN. "Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması". (2012), 227-242.
APA ARTAÇ A (2012). Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23(23), 227 - 242.
Chicago ARTAÇ ARMAN Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi 23, no.23 (2012): 227 - 242.
MLA ARTAÇ ARMAN Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, vol.23, no.23, 2012, ss.227 - 242.
AMA ARTAÇ A Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2012; 23(23): 227 - 242.
Vancouver ARTAÇ A Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2012; 23(23): 227 - 242.
IEEE ARTAÇ A "Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması." Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23, ss.227 - 242, 2012.
ISNAD ARTAÇ, ARMAN. "Operaların piyano eşliklerinin yorumlanması". Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi 23/23 (2012), 227-242.