Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması

ÇETİNKAYA, Melek; ÖZUTKU, Hatice

Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması

Hatice ÖZUTKU, (Afyon Kocatepe Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, İşletme Bölümü, Afyonkarahisar, Türkiye)

Melek ÇETİNKAYA (Afyon Kocatepe Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, İşletme Bölümü, Afyonkarahisar, Türkiye)

Ege Akademik Bakış

8 1

Yıl: 2012 Cilt: 12 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 351 - 367 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması

Öz:

Bu çalışmada Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi ve firmaperformansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun mode ratör etkisi Türk Otomotiv Sektöründe incelenmiştir. Verilerinanalizinde tanımlayıcı istatistikler, kümeleme analizi, t testi,korelasyon analizi, hiyerarşik regresyon ve Manova analizi uy gulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre, stratejik insan kaynak ları yönetimi politikaları ve uygulamaları olan firmaların, gele neksel insan kaynakları yönetimi politikaları ve uygulamalarıolan firmalara göre daha yüksek performansa sahip olduklarısaptanmıştır. Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma per formansı arasındaki ilişkide dışsal uyum değişkeni olarak dik kate alınan işletme stratejilerinden yenilik stratejisinin firmaperformansı değişkenleri olan verimlilik, pazar payı ve ürünkalitesi üzerinde moderatör etkisinin olduğu, fiyat ve kalitestratejilerinin ise firma performansı üzerinde anlamlı bir etkisi nin olmadığı anlaşılmıştır. Söz konusu ilişkide içsel uyumun fir ma performansı değişkenlerinden sadece pazar payı üzerindemoderatör etkiye sahip olduğu ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelime:

Konular: İşletme İktisat İşletme Finans

The moderating effect of ınternal and external fit on relationship between strategic human resource management and firm performance: A study in Turkish automotive ındustry

Öz:

In this study, the moderating effect of internal and externalfit on the relationship between Strategic Human ResourceManagement and firm performance has been analyzed inTurkish automotive industry. In the analysis of the data,descriptive statistics, cluster analysis, t tests, correlationanalysis, hierarchical regression and Manova analysis havebeen applied. According to the findings obtained, it has beendetermined that the firms that have Strategic HRM policies andapplications have higher performances than firms that havetraditional HRM policies and applications. In the relationshipbetween strategic HRM and firm performance, it has beenunderstood that of the business strategies, innovationstrategy that has been considered as external fit variable has amoderating effect on productivity, market share and productquality, which are firm performance variables; price andquality strategies on the other hand do not have a significanteffect on firm performance. It has been revealed that of thefirm performance variables, internal fit has a moderating effectonly on market share.

Anahtar Kelime:

Konular: İşletme İktisat İşletme Finans

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Acquaah, M. (2004) “Human Factor Theory, Organizational Citizenship Behaviors and Human Resources Management Practices: An Integration of Theoretical Constructs and Suggestions for Measuring the Human Factor” Review of Human Factor Studies, 10(1): 118-151.
Alcázar, F.M., Fernández, P.M.R., Gardey, G.S. (2005) “Researching on SHRM: An Analysis of the Debate over the Role Played by Human Resources in Firm Success” Management Revue, 16(2): 213-241.
Baird, L ve Meshoulam, I. (1988) “Managing Two Fits of Strategic Human Resource Management” Academy of Management Review, 13(1):116-128.
Becker, B.E. ve Huselid, M.A. (2006) “Strategic Human Resources Management: Where Do We Go From Here?” Journal of Management, 32: 898-925.
Benligiray, S., Geylan, A. ve Duman, E. (2010) “İnsan Kaynakları Yönetiminin Stratejik Olarak Yönlendirilmesinin Finansal Performansı Etkileyip Etkilemediğinin Analizi” Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1):61-84.
Büyüköztürk, Ş. (2002) Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi Elkitabı, Ankara, Pegem Yayıncılık.
Chand, M. ve Katou, A.A. (2007) “The Impact of HRM Practices on Organisational Performance in the Indian Hotel Industry” Employee Relations, 29(6):576-594.
Chang, W.J.A. ve Huang, T.C. (2005) “Relationship Between Strategic Human Resource Management and Firm Performance: A Contingency Perspective” International Journal of Manpower, 26(5):434-449.
Costea, E.S. (2005) “The Challenges of Human Resource Management Towards Organizational Effectiveness A Comparative Study in Southern EU” Journal of European Industrial Training, 29(2):112-134.
Delenay, J.T. ve Huselid, M.A. (1996) “The Impact of Human Resource Management Practices on Perceptions of Organizational Performance” Academy of Management Journal, 39(4): 949-969.
Delery, J.E. (1998) “Issues of Fit in Strategic Human Resource Management: Implications for Research” Human Resource Management Review, 8(3):289-310.
Delery, J.E. ve Doty, H.D. (1996) “Modes of Theorizing in Strategic Human Resource Management: Test of Universalistic, Contingency and Configurational Performance Predictions” Academy of Management Journal, 39(4): 802-835.
Dess, G.G. ve Robinson, R.B. (1984) “Measuring Organizational Performance in The Absence of Objective Measures: The Case of Privately Held Firms and Conglomerate Business Units” Strategic Management Journal, 5:263-73.
Guest, D.E. (1997) “Human Resource Management and Performance: A review and Research Agenda”The International Journal of Human Resource Management, 8(3): 263-276.
Guest, D.E., Michie, J., Conway, N. ve Sheehan, M. ( 2003) “Human Resource Management and Corporate Performance in the UK” British Journal of Industrial Relations, 41(2):291-314.
Harel, H.G. ve Tzafrir, S.S. (1999) “The Effect of Human Resource Management Practices on The Perceptions of Organizational and Market Performance of the Firm” Human Resource Management, 38:185-200.
Huselid, M.A. (1995) “The Impact of Human Resource Management Practices on Turnover, Productivity, and Corporate Financial Performance” Academy of Management Journal, 38(3): 635-672.
Jain, P. (2005) “A Comparative Analysis Of Strategic Human Resource Management İIssues in An Organisational Context” Library Review, 54(3):166-179.
Kalaycı, Ş, (2006) SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Ankara, Asil Yayın Dağıtım.
Marangoz, M. ve Biber, L. (2007) “İşletmelerin Pazar Performansı İle İnsan Kaynakları Uygulamaları Arasındaki İlişkinin Araştırılmasına Yönelik Bir Çalışma” Doğuş Üniversitesi Dergisi, 8(2): 202-217.
Miles, R. and Snow, C.C. (1984) “Designing Strategic Human Resource Systems” Organizational Dynamics, 13:36-52.
Ngo, H.Y., Lau, C.M. ve Foley, S. (2008) “Strategic Human Resource Management, Firm Performance, and Employee Relations Climate in China” Human Resource Management 47(1):73-90.
Özutku, H. (2010) Örgütsel Performans Boyutuyla İnsan Kaynakları Yönetimi, Ankara, Gazi Yayınevi.
Pfeffer, J. (1994) Competitive Advantage through People, Boston, M.A. Harvard Business Scholl Press.
Pfeffer, J. (1998) “Seven Practices of Successful Organizations” California Management Review, 40 (2): 96-124.
Porter, M.E. (1985) “Technology and Competitive Advantage” Journal of Business Strategy, 5: 60-79.
Schuler, R.S. ve Jackson, S.E. (1987) “Linking Competitive Strategies With Human Resource Management Practices” Academy of Management Executive, 1: 207-219.
Singh, K. (2004) “Impact of HR Practices on Perceived Firm Performance in India” Asia Pacific Journal of Human Resources, 42 (3):301-317.
Truss, C. (2001) “Complexities and Controversies in Linking HRM with Organizational Outcomes” Journal of Management Studies, 38(8):1121-1149.
Tzafrir, S.S. (2006) “A Universalistic Perspective for Explaining the Relationship between HRM Practices and Firm Performance at Different Points in Time” Journal of Managerial Psychology, 21(2): 109-130.
Wang, D.S. ve Shyu, C.L. (2008) “Will The Strategic Fit Between Business and HRM Strategy Influence HRM Effectiveness and Organizational Performance?” International Journal of Manpower, 29(2): 92-110.
Wright, P. M., ve McMahan, G. C. (1992). “Theoretical Perspectives for Strategic Human Resource Management” Journal of Management, 18: 295–320.

APA	ÖZUTKU H, ÇETİNKAYA M (2012). Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması. , 351 - 367.
Chicago	ÖZUTKU Hatice,ÇETİNKAYA Melek Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması. (2012): 351 - 367.
MLA	ÖZUTKU Hatice,ÇETİNKAYA Melek Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması. , 2012, ss.351 - 367.
AMA	ÖZUTKU H,ÇETİNKAYA M Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması. . 2012; 351 - 367.
Vancouver	ÖZUTKU H,ÇETİNKAYA M Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması. . 2012; 351 - 367.
IEEE	ÖZUTKU H,ÇETİNKAYA M "Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması." , ss.351 - 367, 2012.
ISNAD	ÖZUTKU, Hatice - ÇETİNKAYA, Melek. "Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması". (2012), 351-367.

APA	ÖZUTKU H, ÇETİNKAYA M (2012). Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması. Ege Akademik Bakış, 12(3), 351 - 367.
Chicago	ÖZUTKU Hatice,ÇETİNKAYA Melek Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması. Ege Akademik Bakış 12, no.3 (2012): 351 - 367.
MLA	ÖZUTKU Hatice,ÇETİNKAYA Melek Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması. Ege Akademik Bakış, vol.12, no.3, 2012, ss.351 - 367.
AMA	ÖZUTKU H,ÇETİNKAYA M Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması. Ege Akademik Bakış. 2012; 12(3): 351 - 367.
Vancouver	ÖZUTKU H,ÇETİNKAYA M Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması. Ege Akademik Bakış. 2012; 12(3): 351 - 367.
IEEE	ÖZUTKU H,ÇETİNKAYA M "Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması." Ege Akademik Bakış, 12, ss.351 - 367, 2012.
ISNAD	ÖZUTKU, Hatice - ÇETİNKAYA, Melek. "Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansı arasındaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması". Ege Akademik Bakış 12/3 (2012), 351-367.