TY  - JOUR
TI  - Eski Oğuz Türkçesinden günümüz Türkiye Türkçesine kadar özelleşme yoluyla anlam daralmasına uğrayan kelimeler
AB  - Eski Oğuz Türkçesi, XI. yüzyılda teşekkül etmeye başlayan, genel kabule göre XV. yüzyılda gelişimini tamamlayan Orta Türkçe devresinin tarihî şiveleri arasında apayrı bir yeri olan şivedir. Bu şive, bugün kullanmakta olduğumuz Standart Türkiye Türkçesine her yönüyle kaynaklık teşkil eder. Bu sebeptendir ki, bugün Standart Türkiye Türkçesinde fonetik, morfolojik, sentaktik ve semantik alanda karşılaştığımız pek çok soru ve sorunların aydınlatılmasında, hareket noktamız ilkin Eski Oğuz Türkçesi dönemine ait eserler olmalıdır. Bu makalede, ilkin anlamlı bir birimin içeriğinin daha dar bir kapsama geçmesi diye bilinen ve anlam daralmasının bir alt başlığı olarak kabul edilen özelleşme (~Alm. Spezialisierung, Pezialisierung, Fr. Spécialisation, İng. Specialisation, Rus. СПЕЦИАЛИЗАЦИЯ) teriminin anlam bilimi eksenindeki yeri teorik olarak ele alınmıştır. Sonra, özelleşme yoluyla anlam boyutu daralan kelimeler, Eski Oğuz Türkçesinden günümüz Türkiye Türkçesine kadar taranılan eserlerdeki tanıklamalarından hareketle verilmiştir.
AU  - ATMACA, EMİNE
PY  - 2012
JO  - Turkish Studies (Elektronik)
VL  - 7
IS  - 2
SN  - 1308-2140
SP  - 129
EP  - 143
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/135270
ER  -