TY  - JOUR
TI  - Eski Türkçe metinlerde /ŋ/ ~ /g/ değişkenliği üzerine
AB  - Türk dilinin bugün itibariyle bilinen ilk yazılı belgeleri olan Türk runik harfli yazıtlarda, belirli gramer birimlerinde bulunan /ŋ/ ünsüzünün zaman zaman /g/ ile değişkenlik gösterdiği öteden beri ifade edilen bir durumdur. Türk runik harfli yazıtlarda belirli eklerde görülen /ŋ/ ~ /g/ değişkenliğinin aynı zamanda Maniheist-Budist ve ilk İslamî çevrelere ait metinlerde de örneklerine rastlanmaktadır. Türk dilinin tarihsel Kıpçak sahasında, bilhassa Codex Cumanicus’ta örneklerine sıkça rastladığımız /ŋ/ > /g/ değişimi, eski Türk dili alanında ancak belirli eklerde tanıklanmaktadır. Ne var ki eski Türk dili alanlarında, belirli eklerdeki /ŋ/ ünsüzü, bazen aslî şeklini koruyarak bazen de /g/ ile yazılarak istikrarsız bir görünüm arz etmektedir. Bu yazıda, Türk runik harfli yazıtlarda, Maniheist ve Budist Türk çevresi metinlerinde ve ilk İslamî Türkçe metinlerde sadece belirli eklerde görülen /ŋ/ ~ /g/ değişkenliğine dair düzensiz örneklerin, yazıma ait bir özellik mi yoksa fonolojik bir özellik mi olduğu konusu ele alınmıştır.
AU  - AĞCA, Ferruh
PY  - 2012
JO  - Türkbilig
VL  - 0
IS  - 23
SN  - 1302-6011
SP  - 69
EP  - 82
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/139768
ER  -