Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği

BİRKAN, Bünyamin

Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği

Bünyamin BİRKAN (Anadolu Üniversitesi, Engelliler Araştırma Enstitüsü, Eskişehir, Türkiye)

Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

14 2

Yıl: 2002 Cilt: 2 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 169 - 186 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği

Öz:

Bu araştırmada, gelişim yetersizliği olan çocuklara renk öğretiminde eşzamanlı ipucuyla öğretimin etkililiği araştırılmıştır. Araştırmaya orta ve ileri derecede gelişim yetersizliği olan iki denek katılmıştır. Eşzamanlı İpucuyla öğretimin etkililiğini belirlemek için tek denekli araştırma modellerinden yoklama evreli davranışlar arası çoklu yoklama modeli kullanılmış; deneklerle replike edilmiştir. Araştırma bulguları eşzamanlı İpucuyla öğretimin her iki deneğe de hedef davranışları öğretmede etkili olduğunu göstermektedir. Öğrenciler hedef davranışları öğretim bittikten 7, 18 ve 25 gün sonra yüksek oranda sürdürmüşler ve araçlar arası %100 düzeyinde genellemişlerdir. Araştırmanın sonunda çalışmanın sınırlılıkları tartışılarak ileri araştırmalara yönelik önerilere yer verilmiştir.

Anahtar Kelime: eşzamanlı öğretim kavram öğretimi gelişim bozuklukları

The Effectiveness of Simultaneous Prompting Procedure on Teaching Colors to Children with Developmental Disabilities

Öz:

The effectiveness of simultaneous prompting procedure for teaching colors to students with developmental disabilities was evaluated. Participants included two students whose functioning levels ranged from typically developing to moderate and severe disabilities. The effectiveness of a simultaneous prompting procedures was evaluated through the use of a multiple probe design across behaviors and replicated across students. Results indicated that the procedure was successful in teaching the target behaviors to both students. These students maintained the target behaviors at high rates 7, 18, and 25 days after training. Furthermore, they generalized the responses across stimulus materials with 100 % accuracy. Limitations of the study and future research implications are discussed.

Anahtar Kelime: concept teaching developmental disorders simultaneous teaching

Belge Türü: Makale Makale Türü: Diğer Erişim Türü: Erişime Açık

Akmanoğlu, N. (2002). Ofistik bireylere adı söylenen rakamın gösterilmesi becerisinin öğretiminde eşzamanlı ipucuyla öğretim etkinliği Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Billingsley, F. F., White, O. R. ve Munson, R. (1980). Procedural reliability: A rationale and an example. Behavioral Assessment, 2, 229-241.
Doğan, O. S. ve Tekin-İftar, E. (2002). The effects of simultaneous prompting on teaching receptively indentifying occupations from picture card's. Research in Developmental Disabilities, 23, 237-252.
Fetko, K. S., Schuster, J. W., Harley, D. A. ve Collins, B. C. (1999). Using of simultaneous prompting to teach a chained vocational task to young adults with severe intellectual disabilities. Education and Training in Mental Retardation and Developmental Disabilities, 34(3), 318-329.
Fickel, K. M., Schuster, J. W. ve Collins, B. C. (1998). Teaching different tasks using different stimuli in a heterogeneous small group. Journal of Behavioral Education, 8(2), 219-244.
Gibson, A. N. ve Schuster, J. W. (1992). The use of simultaneous prompting for teaching expressive word recognition to preschool children. Topics in Early Childhood Special Education, 12(2), 247-267.
Griffen, A. K. Schuster, J. W. ve Morse, T. E. (1998). The acquisition of instructive feedback: A comparison versus intermittent presentation schedules. Education and Training in Mental Retardation and Developmental Disabilities, 33(1), 42-61.
Johnson, P., Schuster, J. W. ve Bell, J. K. (1996). Comparison of simultaneous prompting with and without error correction in teaching science vocabulary words to high school students with mild disabilities. Journal of Behavioral Education, 6(4), 437-458.
Kırcaali-İftar, G., Birkan, B. ve Uysal, A. (1998). Comparing the effects of structural and natural language use during direct instruction with children with mental retardation. Education and Training in Mental Retardation and Developmental Disabilities, 33(4), 375-385.
MacFarland-Smith, J., Schuster J. W. ve Stevens, K. B. (1993). Using simultaneous prompting to teach expressive object indentification to preschoolers with developmental delays. Journal of Early Intervention, 17, 50-60.
Maciag, K. G., Schuster, J. W., Collins, B. C. ve Cooper, J. T. (2000). Training adults with moderate and severe mental retardation in a vocational skill using a simultaneous prompting procedures. Education and Training in Mental Retardation and Developmental Disabilities, 35(3), 306-316.
Parrot,K. A., Schuster, J. W., Collins, B. C. ve Gassaway, L. J. (2000). Simultaneous prompting and instructive feedback when teaching tasks. Journal of Behavioural Education, 10,3-19.
Schuster, J. W. ve Griffen, A. K. (1993). Teaching a chained task with a simultaneous prompting procedure. Journal of Behavioural Education, 3, 299-315.
Schuster, J. W., Griffen, A. K. ve Wolery, M. (1992). Comparison of simultaneous prompting and constant time delay procedures in teaching sight words to elementary students with moderate mental retardation. Journal of Behavioural Education, 2, 305-326.
Swell, T. J, Collins, B. C., Hemmeter, M. L. ve Schuster, J. W. (1998). Using simultaneous prompting within an activity-based format to teach dressing skills to preschoolers with developmental delays. Journal of Early Intervention, 21(2), 132-145.
Singleton, K. C., Schuster J. W. ve Ault, M. J. (1995). Simultaneous prompting in a small group instructional arrangement. Education and Training in Mental Retardation and Developmental Disabilities, 30 (3), 218-230.
Tawney, J. W. ve Gast, D. L. (1984). Single subject research design in special education. Columbus, OH: Merill.
Tekin, E. ve Kırcaali-İftar (2002). Comparison of effectiveness and efficiency of two response prompting procedures delivered by sibling tutors. Education and Training in Mental Retardation and Developmental Disabilities, 37(3), 283-299.
Tekin, E. ve Kırcaali-İftar, G. (2001). Özel Eğitimde Yanhşsız Öğretim Yöntemleri. Birinci Basım. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Varol, N. (1992). Zihinsel engelli çocuklara kırmızı, sarı, büyük, daire, üçgen, uzun, bir tane, iki tane, ve kalın kavramlarını kazandırmada açık anlatım yöntemiyle sunulan bireyselleştirilmiş kavram öğretim materyalinin etkililiği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
Wolery, M., Ault, M. J. ve Doyle, P. M. (1992). Teaching students with moderate and severe handicaps; Use of response prompting strategies. NY: Longman.
Yücesoy, Ş. (2002). Zihin özürlü öğrencilere fotokopi çekme becerilerinin öğretiminde eşzamanlı ipucuyla öğretimin etkililiği. Yayımlanmamış yüksek lisan tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Wolery, M., Holcombe, A., Werst, M. G. ve Cipolloni, R. M. (1993). Effects of simultaneous prompting and instructive feedback. Early Education and Development, 4, 20-31.

APA	BİRKAN B (2002). Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği. , 169 - 186.
Chicago	BİRKAN Bünyamin Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği. (2002): 169 - 186.
MLA	BİRKAN Bünyamin Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği. , 2002, ss.169 - 186.
AMA	BİRKAN B Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği. . 2002; 169 - 186.
Vancouver	BİRKAN B Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği. . 2002; 169 - 186.
IEEE	BİRKAN B "Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği." , ss.169 - 186, 2002.
ISNAD	BİRKAN, Bünyamin. "Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği". (2002), 169-186.

APA	BİRKAN B (2002). Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 169 - 186.
Chicago	BİRKAN Bünyamin Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 2, no.2 (2002): 169 - 186.
MLA	BİRKAN Bünyamin Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, vol.2, no.2, 2002, ss.169 - 186.
AMA	BİRKAN B Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2002; 2(2): 169 - 186.
Vancouver	BİRKAN B Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2002; 2(2): 169 - 186.
IEEE	BİRKAN B "Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği." Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, ss.169 - 186, 2002.
ISNAD	BİRKAN, Bünyamin. "Gelişim Yetersizliği Olan Çocuklara Renk Öğretiminde Eşzamanlı İpucuyla Öğretimin Etkililiği". Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 2/2 (2002), 169-186.