TY  - JOUR
TI  - Borderline kişilik bozukluğu gösteren hastalarda psikodinamik grup psikoterapi sürecinin nesne ilişkileri üzerine etkileri
AB  - Amaç: Borderline kişilik bozukluğu (BKB) tanısı alan hastaların psikoterapi süreçleri ve nesne ilişkileri ile ilgili bulguların klinik gözlemlere dayandığı ve bunların varlığını kanıtlamak üzere etkin ve sistematik psikolojik test/ölçek yöntemlerinin geliştirilmesi ve uygulanmasına ihtiyaç duyulduğu literatürde vurgulanmaktadır. Bu çalışmada, borderline kişilik bozukluğu (BKB) tanısı alan hastalarda psikodinamik grup psikoterapisinin, nesne ilişkileri üzerine etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma, İÜ İTF Psikiyatri AD Sosyal Psikiyatri Servisinde (SPS) tedavi için kabul edilen, DSM-IV tanı ölçütlerine göre BKB tanısı alan 12 hasta ile ön-test/son-test, kontrol gruplu desende, tek kör deneysel bir çalışma olarak gerçekleştirilmiştir. Hastalar, SPSde psikoterapi için değerlendirilmesi bitenler arasından seçilmiş; başvuru sırasına göre ilk 6 kişi grup psikoterapisine alınarak deney grubunu ve bekleme listesinden sosyo-demografik özellikleri tam olarak eşleştirilmiş 6 kişi de kontrol grubunu oluşturmuştur. Deney grubu hastaları 90 dakikalık 30 oturumdan oluşan -yaklaşık 8 aylıkpsikodinamik grup terapisine katılmışlar, kontrol grubu hastaları herhangi bir psikoterapi almamış, her iki grup da benzer biçimde bir psikiyatri asistanı ile 15-30 gün aralarla 15-20 dakikalık rutin poliklinik görüşmelerini sürdürmüşlerdir. Psikoterapiye katılmayan bir klinik psikolog tarafından hem kontrol hem de deney grubu üyelerine, grup psikorterapisine başlamadan önce ve grup psikoterapisinin sonunda, Blatt ve ark. tarafından geliştirilen Rorschach Nesne Kavramı Ölçeği, birebir görüşme yoluyla uygulanmıştır. Elde edilen veriler ön test ve son test sonuçları arasında istatistiksel olarak incelenmiştir. Bulgular: Grup terapisine katılan hastaların, grup öncesi ve sonrasıbütünleşme sonuçlarında; nesne ve eylem belirgin olmayan bütünleşmesive sözel olarak ifade etme derecesi nde anlamlı düzeyde bir artış (p<0.05), eylemin motivasyonu değişkeninde anlamlı (p<0.05) düzeyde bir azalma saptanmıştır. Ayırt etme sonuçlarında ise, (H)kısmi insan yanıtlarında istatiksel olarak (p<0.01) anlamlı bir azalma, H bütün insan yanıtlarında ise belirgin bir artış bulunmuştur. Sonuç: Grup psikoterapisi uygulanan BKB hastalarında Rorschach Nesne Kavramı Ölçeği ile yapılan gelişimsel analiz sonucunda grup öncesine ve kontrol grubuna göre terapi sürecinin nesne ilişkileri ve tasarımları üzerinde etkili olduğu görülmüştür..
AU  - ÖĞÜNÇ EMİL, Nazan
AU  - Eren, Nurhan
PY  - 2012
JO  - Psikiyatri Hemşireliği Dergisi
VL  - 3
IS  - 1
SN  - 2149-374X
SP  - 30
EP  - 37
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/142174
ER  -