Erken Dönem Cumhuriyet politikası, kırsal kesimin kalkınması üzerine olmuştur. 1938- 1943 yılları arasında düzenlenen Yurt Gezileri bu konuda yapılan sanat çalışmalara iyi bir örnek sayılabilir. Yurt Gezileri, köylüyü kentteki Halkevi ne çekme girişimi sonuç vermeyince, köylere gitme fikrinden ortaya çıkar. Topluma, resim, heykel gibi plastik sanatları tanıtmak, sevdirmek ve öğretmek amacı ile tek partili dönemde ressamları yurdun dört bir yanına gönderme kararı almıştır. Her yıl 10 ressam, çeşitli illere dağılacak ve bu illerde halkın arasında dolaşarak resimler yapacaktır. Yurt Gezileri için, sanatçılardan bu işin millî bir görev olarak görmeleri istenir. Gezilerin ardından düzenlenen sergilerde devletin eserleri satın alması ise dönemin sanatçısı için maddi kaynak oluşturulmuştur. II. Dünya Savaşının devam ettiği yıllarda sürdürülen bu geziler, dönemin ekonomik olarak en kötü şartlarında dahi devam etmiştir. Millî Mücadele ruhunu geri getirebilmek için düzenlenen Mektepten Memlekete Dönüş ismi verilmiştir. Yurt Gezilerinde, sanatın kendi potansiyelini yaratmak üzere, halka yabancılaşmayı önlemek amaçlı sanat politikasında kendi kültürüne dönmek hedeflenmiştir. Dönemin sanatçıları bu gezi ve sergilere katılarak doğayı, sosyal yaşamı, olayları çalışmalarına almışlar, Anadolunun köy ve kasaba gerçeğini tanıyarak sanat ve yaşam görüşlerini renklendiren hatta değiştiren bir etki içine girmişlerdir. Ülkemiz savaşa girmese bile, II. Dünya Savaşının yıkıcı mali etkisine daha fazla dayanamaz. Ekonomik kaos ortamı ülkeyi etkiler. Devlet artık yurt gezileri için ödenek ayıramaz duruma gelir. Bu nedenle yurt gezileri 1943 yılında son kez yapılmış olur.