Okulda değer eğitimi ve hikayeler

Hülya KASAPOĞLU (Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fatih Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, Trabzon, Türkiye)
Milli Eğitim
81 7
Yıl: 2013 Cilt: 42 Sayı: 198 Sayfa Aralığı: 97 - 109 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Okulda değer eğitimi ve hikayeler

Öz:
Okullar, öğrencileri bilgiyle donatmanın yanı sıra onları erdemli bir insan olarak yetiştirme ve kişilik gelişimlerini sağlama görevi olan örgütlerdir. Bu nedenle okullarda öğretim kadar eğitime de önem verilmelidir. İnsanın davranışları değerleri doğrultusunda şekillenir. Okullar davranış kazandırma ya da davranışı istendik yönde değiştirme görevi yapar. Bunu yaparken bireylerin kişiliğini oluşturan değerleri de verebilmelidir. Değer eğitimi, öğrencinin değerli davranış ve insan modellerini örnek alması yoluyla eğitilmesini içerir. Bu nedenle okul ortamlarının öğrencilerin örnek oluşturacak şekilde düzenlenmesi gerekir. Ayrıca öğrencilerin değerleri soyut olmaktan çıkarıp somutlaştırmalarına yardımcı olmak adına hikaye anlatımı, gibi yöntemler kullanılabilir. İyi bir değer eğitimi ile okullar, sorumluluk, çok çalışma, dürüstlük, nezaket gibi erdemlerin yer aldığı bir topluluk olabilir. Bu makalede, okulda değer eğitiminin önemi tartışılarak, bu bağlamda değer eğitimine ilişkin çıkarsamalara ve bazı önermelere yer verilmiştir.
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları

Value education in schools and stories

Öz:
Schools are places where students are equipped with information as virtuous people as well as organizations which have mission to provide training and personality development. Therefore, teaching in schools should be given as much importance to education. People are shaped in line with the behavior of value. Schools are doing the task in winning a behavior or switching the behavior in the desired direction. While doing so, given the values of individuals should be able to create a personality. Students value education receive valuable behavior and through people to train the model includes samples. Therefore, the school environments of students should be arranged to set a good example. Besides, method like storytelling, can be used in order to help students for value concretization from being abstract. With a good value education, schools can be communities where a group of virtues such as responsibilities, hard working, honesty, courtesy take place. In this article, some inference on the recommended value for education has been given in this context by discussing the importance of education in school.
Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • AYDIN, Ayhan. ( 2011). Eğitim Hikayedir, Pegem Yayıncılık, Ankara.
  • AYDIN, İnayet. ( 2003). Eğitim ve Öğretimde Etik, Pegem Yayıncılık, Ankara.
  • AYDIN, İnayet. (2002). Yönetsel Mesleki ve Örgütsel Etik, Pegem Yayıncılık, Ankara.
  • BLACK, S. (1996). The Character Conundrum. American School Board Journal, 183, 29-31.
  • BOROPHY, J. (1999). Generic Aspects of Effective Learning, IBE Pub, Lausanne.
  • BURSALIOGLU, Ziya. (2000). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış, Pegem Yayıncılık, Ankara.
  • COOMBS-RİCHARDSON, R. & Toison H. (2005). “A Comparison Of Values Rankings For Selected American And Australian Teachers.” Joumal of Research in International Education, 4, 263-277.
  • COVEY, Stephen. (2005). 8’inci Alışkanlık Bütünlüğe Doğru, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
  • DAĞDELEN, Ömer. (1999). İlköğretim Öğrencilerinin Sınıf İçi Olumsuz Davranışlarının Öğretmen ve Öğrenci Görüşlerine Göre Karşılaştırılması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara
  • EKŞİ, Halil. (2003). “Temel insanî Değerlerin Kazandırılmasında Bir Yaklaşım Karakter Eğitimi Programları.” Değerler Eğitimi Dergisi, Kış 2004, S.1, ss.79–96.
  • ERDEM, Ali Rıza. (2003). “Üniversite kültüründe önemli bir unsur: Değerler.” Değerler Eğitimi Dergisi, Ekim 2003, S.1, ss.55-72
  • ERTÜRK, Selahattin. (1982). Eğitimde Program Geliştirme, Yelkentepe Yayınları, Ankara
  • GOLEMAN, Daniel. (1998). Duygusal Zeka Neden IO’ den Daha Önemlidir?, Varlık Yayınları, İstanbul.
  • GUTEK, Gerald. (2001). Eğitime Felsefi ve İdeolojik Yaklaşımlar, Ütopya Yayınevi, Ankara.
  • GÜNDOGAN, A.O. (2002). Ahlaki Hayatımızın Kaynağında Toplumculuk–Bireycilik Tartışması. Bilgi ve Değer Sempozyumu Bildirileri, Vadi Yayınları, Ankara.
  • İNSANİ DEĞERLER EĞİTİMİ SEMİNER PROGRAMI. (1996). Karşılıksız Hizmet Vakfı, İstanbul.
  • KAF, Özlem. (2000). “Hayat Bilgisi Dersinde Bazı Sosyal Becerilerin kazandırılmasında Yaratıcı Drama Yönteminin Etkisi”. C.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. S. 6, ss. 173-184.
  • KALE, N. (2008). “Nasıl Bir Değerler Eğitimi”. Ankara İl Milli Eğitim Müdürlüğü Yayın Organı. 9, (58),10-17.
  • KALTSOUNİS, T. (1987). Teaching Social Studies in the Elementary School the Basics for Citizenship. Englewood Cliffs, New Jersey http:/ /www. swarthmore.edu/ socsci/ kgergen1/ text3.html, “Narrative, Moral Identity and Historical Consciousness: a Social Constructionist Account.” KENNETH J. Gergen, 25.12.2001.
  • KUÇARIDI, J. (1995). Felsefi Açıdan Eğitim ve Türkiye’de Eğitim,17–18 Kasım: Türkiye Felsefe Kurumu, İstanbul.
  • MEB.(2005). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi (4-5. Sınıflar) Öğretim Programı. Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi, Ankara.
  • MONTAGU, Ashley. (2000). Çocuklarınıza Ahlaki Değerleri Nasıl Kazandırabilirsiniz? Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Ankara.
  • ÖZGENER, Şevki. (2004). İş Ahlakının Temelleri Yönetsel Bir Yaklaşım, Nobel Yayın, Ankara.
  • ÖZEN, Şükrü. (1996). Bürokratik kültür, TODAİE Yayınları, Ankara.
  • ÖZMEN, Fatma. (2003). Eğitimde Okul ve Sınıf. M. Taçpınar (Ed). Öğretmenlik Mesleği. Nobel Basımevi, Ankara
  • PARASHAR, S., DHAR S. & DAHR, U. (2004). “Perception of values: a study of future professionals.” Joumal of Human Values, 10, 143-152. “Film And Television:An Introductory Study of the ‘Alternative’ Religious Stories that Shape the Spirituality of Children and Adolescents.” ROSSİTER G. 25.12.2001
  • RYAN, Kevin. (1993). “Mining The Values in The Curriculum”. Educational Leadership, 51(3),16-18.
  • RYAN, K. A. VE BOHLİN, K. E. (1999). Building character in schools: Practical ways to bring moral instruction to life. Jossey-Bass, San Francisco.
  • ROBBİNS, Stephen. (1994). Örgütsel Davranışın Temelleri. (Çev. Sevgi Ayşe Öztürk) . San Diego State University : Prentice-Hall Internaional, Inc.
  • SAN, İnci. (1990). “Eğitimde Yaratıcı Drama”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, S.3, ss. 572-582.
  • SARGUT, Selami. A. (2001). Kültürler Arası Farklılaşma ve Yönetim. İmge Kitabevi, Ankara.
  • ŞİŞMAN, Mehmet. (2000). Eğitimde Mükemmellik Arayışı. Pegem Yayınları, Ankara.
  • ŞİŞMAN, Mehmet. (2004). Öğretmenliğe Giriş. Pegem Yayınları, Ankara.
  • TİLLMAN, Diane. (2000). Living Values Activities For Young Adults. New York: Health Communications Inc.
  • TURAN, Selahattin. (2003). Eğitimde Alternatif Yaklaşımlar. (Edi: Çağatay Özdemir). Asil Yayıncılık, Ankara.
  • TDK (2005). Türkçe sözlük. Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
  • TÜRKDOĞAN, Orhan. (1998). İşçi Kültürünün Yükselişi. Timas yayınları, İstanbul.
  • QUİSUMBİNG, L. R. VE DE LEO, J. (2005). Learning to Do: Values for Learning and Working Together in A Globalized World. Network for International Education and Values Educaation in Partnership with UNESCO-UNVEOK International Centre for Technical and Vocational Education and Training Sourcebook, (Report prepared by The Asia Pasific). Bonn, Germany.
  • UNKOVİCH, Anna. (2011). “The Power Of Story — To Teach, To Reach, To Inspire”. Phi Delta Kappan. 92 (6): 58-62.
  • VARIŞ, Fatma. (1981). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, Ankara.
  • VEUGELERS, W. & VEDDER P. (2003). “Values in Teaching”. Teachers and Teaching: Theory And Practice, 9, 377-389.
  • YALÇINKAYA, M. (2005). Okul ve Sınıf Ortamı. D. Ekiz ve H. Durukan (Ed). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Lisans Yayıncılık, İstanbul
  • YÖRÜKOĞLU, Atalay. (2003). Çocuk Ruh Sağlığı. Özgür Yayınları, İstanbul.
APA KASAPOĞLU H (2013). Okulda değer eğitimi ve hikayeler. , 97 - 109.
Chicago KASAPOĞLU Hülya Okulda değer eğitimi ve hikayeler. (2013): 97 - 109.
MLA KASAPOĞLU Hülya Okulda değer eğitimi ve hikayeler. , 2013, ss.97 - 109.
AMA KASAPOĞLU H Okulda değer eğitimi ve hikayeler. . 2013; 97 - 109.
Vancouver KASAPOĞLU H Okulda değer eğitimi ve hikayeler. . 2013; 97 - 109.
IEEE KASAPOĞLU H "Okulda değer eğitimi ve hikayeler." , ss.97 - 109, 2013.
ISNAD KASAPOĞLU, Hülya. "Okulda değer eğitimi ve hikayeler". (2013), 97-109.
APA KASAPOĞLU H (2013). Okulda değer eğitimi ve hikayeler. Milli Eğitim, 42(198), 97 - 109.
Chicago KASAPOĞLU Hülya Okulda değer eğitimi ve hikayeler. Milli Eğitim 42, no.198 (2013): 97 - 109.
MLA KASAPOĞLU Hülya Okulda değer eğitimi ve hikayeler. Milli Eğitim, vol.42, no.198, 2013, ss.97 - 109.
AMA KASAPOĞLU H Okulda değer eğitimi ve hikayeler. Milli Eğitim. 2013; 42(198): 97 - 109.
Vancouver KASAPOĞLU H Okulda değer eğitimi ve hikayeler. Milli Eğitim. 2013; 42(198): 97 - 109.
IEEE KASAPOĞLU H "Okulda değer eğitimi ve hikayeler." Milli Eğitim, 42, ss.97 - 109, 2013.
ISNAD KASAPOĞLU, Hülya. "Okulda değer eğitimi ve hikayeler". Milli Eğitim 42/198 (2013), 97-109.
Sayfa Oluşturulma Tarihi
13-05-2024 8:43

İLETİŞİM

TÜBİTAK ULAKBİM TR Dizin

Yüzüncüyıl, İşçi Blokları Mahallesi

Muhsin Yazıcıoğlu Caddesi No:51/C

06530 Çankaya / ANKARA +90 (312) 298 92 00

trdizin@tubitak.gov.tr

TÜBİTAK ULAKBİM Ulusal Akademik Ağ ve Bilgi Merkezi Cahit Arf Bilgi Merkezi © Tüm Hakları Saklıdır. Gizlilik Politikası Kullanım Şartları