Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi

UGUR, ABDULLAH

Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi

Abdullah UĞUR (Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Coğrafya Eğitimi Anabilim Dalı, Denizli, Türkiye)

Polis Bilimleri Dergisi

20 10

Yıl: 2013 Cilt: 15 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 1 - 37 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi

Öz:

Şehirlerde yaşanan önemli sorunlardan birisini suçlar oluşturmaktadır. Şehirlerdeki suçların en büyük bölümünü ise mala karşı işlenen suçlar meydana getirmektedir. Bu makalede, Denizli şehrinde mala karşı işlenmiş suçlar ele alınmıştır. Çalışmada mala karşı işlenen suçların mahallelere dağılışında; mahallelerin nüfus miktarı, binalarının kullanım özellikleri, gelir dağılımı ve bu unsurların kendi aralarındaki bağlantı oranı korelasyon yöntemi uygulanarak test edilmiştir. Ortaya çıkan sonuçlar ileri sürülen hipotezlerle karşılaştırılmış ve çeşitli suç teorileri de dikkate alınarak analizi yapılmıştır. Sonuçta, Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçların mahallere dağılışında, bu suçların türüne göre farklılık gösterdiği ortaya çıkmıştır. Bununla birlikte, mala karşı işlenen suçların dağılışında, bazı alanlarda artış, bazı alanlarda ise gittikçe azalma gözlemlenmiştir. Böylece, suçlar şehrin belli alanlarında artmasıyla bölgesel suç alanları, bu alanlar içinde belli noktalarda yoğunlaşmalarıyla suç merkezleri (sıcak mekânlar) ortaya çıkmıştır. Bu suç merkezleri, bir suçtan çok, aynı yapıdan beslenen birçok suçun yoğunlaşmasıyla oluşmuşlardır. Suçların mekânsal dağılışındaki farklılıkta, mahalleler arasındaki sosyoekonomik ve arazi kullanım yapısı etkili olmuştur.

Anahtar Kelime:

Konular: Coğrafya

A spatial analysis of property crimes committed in city of Denizli, Turkey

Öz:

Crimes constitute one of the most important problems occurring in cities. The largest part of crimes consists of offences against property. This article discusses property crimes committed in the city of Denizli. In order to see how property crimes are distributed among neighborhoods, population in neighborhoods, the purpose of buildings usage, the level of incomes and the relation between these factors are tested by applying the correlation method. On the basis of various crime theories, results found in this study are analyzed by way of comparing them with hypotheses initially put forward. It emerges that the distribution of property crimes in Denizli differs from neighborhood to neighborhood in terms of the type of property crime being committed. Additionally, it is observed that while the distribution of property crime increases in some places, it decreases in some other places. Therefore, regional crime areas have appeared as a result of increasing crimes level in certain areas of the city. Crime centers (hot spots) have also appeared as a result of concentration of crimes in certain crime areas. These crime centers have appeared by concentration of many crimes that were fed by the same structure, instead of concentration of a specific crime. The fact that the property crimes locally change is affected by the socio economic differences and land uses among the neighborhoods.

Anahtar Kelime:

Konular: Coğrafya

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Aksak, Pervin ve Çalışkan, Vedat, (2010), Çanakkale Kentinde Mala Karşı İşlenen Suçların Coğrafi Dağılış Özelliklerinin İncelenmesi (2007), Marmara Coğrafya Dergisi, S. 22, ss.245-275.
Aliağaoğlu, Alpaslan ve Alaeddinoğlu, Faruk, (2005), Erzurum Şehrinde Mala Karşı İşlenen Suçlar: Coğrafi Bir Yaklaşım, Polis Bilimleri Dergisi, C. 7, S. 1, ss.17-41.
Aliağaoğlu, Alpaslan, (2007), Balıkesir Şehrinde Suçlar: Coğrafi Bir Yaklaşım (2005), Ankara: Detay Yayıncılık.
Andresen, Martin A., (2006), Crime Measures and The Spatial Analysis of Criminal Activity, British Journal of Criminology, V. 46, N. 2, ss.258-285.
Balcıoğlu, İbrahim, (2001), Şiddet ve Toplum, İstanbul: Bilgi Yayıncılık.
Brennan-Galvin, Ellen, (2002), Crime and Violence in an Urbanizing World, Journal of International Affairs, V. 56, N. 1, ss.127-145.
Brown, Marilyn A., (1982), Modelling the Spatial Distribution of Suburban Crime, Economic Geography, V. 58, N. 3, ss.247-261.
Cahill, Meagan Elizabeth, (2004), Geographies of Urban Crime: An Intraurban Study of Crime in Nashville, TN; Portland, Or Tuscan, Doctoral Dissertation, The University of Arizona.
Cohen, Lawrence E. ve Felson, Marcus, (1979), Social Change and Crime Rate Trends: A Routin Activity Approach, American Sociological Review, V. 44, (August) ss.588-608.
Davidson, Norman, (1999), Crime and Fear of Crime, Applied geography: principles and practice, An introduction to useful research in physical, environmental and human geography, in M. Pacione, ss.438-449.
Doğan, Halil İbrahim ve Sevinç, Bilal, (2011), Suç Teorileri ve Şehir Güvenliği: Bitlis İliyle İlgili Genel Bir Değerlendirme, Polis Bilimleri Dergisi, C.13, S.3, ss.27-53.
Glaeser, Edward L. ve Sacerdote, Bruce, (1999), Why is More Crime in Cities, Journal of Political Economy, V. 107, N. 6, ss.225-258.
Gökçe, Turan, (2000), XVI ve XVII. Yüzyıllarda Lazıkıyye (Denizli) Kazası, Ankara: Türk Tarih Kurumu yayınları.
Göksu, Emel, (2003), 1929 Dünya Ekonomik Buhran Yıllarında İzmir ve Suç Coğrafyası, İzmir: İzmir Büyükşehir Belediyesi Kültür Yayını.
Gül, Serdar Kenan, (2010), Toplum Destekli Polislikte Polis Yöneticilerinin Rolü, (Ed. Alper Sözer), Toplum Destekli Polislik: Toplum, Suç ve Güvenlik, ss.137-155, Adalet Yayınevi, Ankara.
Günal, Veysi ve Şahinalp, Mehmet Sait, (2009), Şanlıurfa Şehrinde Hırsızlık Suçlarının Mekânsal Analizi, Polis Bilimleri Dergisi, C. 11, S. 1, ss.99-147.
Herbert, David T., (1976), The Study of Delinquency Areas: A Social Geographical Approach, Transactions of the ınstitute of British Geographers, New Series, V. 1, N. 4, ss.472-492.
İçli, Tülin Günşen, (2001), Kriminoloji, Ankara: Bizim Büro Basımevi.
İçli, Tülin Günşen, (1993), Türkiyede Suçlar, Sosyal Kültürel ve Ekonomik Özellikleri, Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Atatürk Kültür Merkezi Yayını.
Karakaş, Erdal, Arslan, Handan ve Karadoğan, Sabri, (2003), Suç Araştırmalarında CBS Sistemiyle Oluşturulan Haritaların Önemi, 1. Polis Bilişim Sempozyumu, ss.358-362, Ankara: İçişleri Bakanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğü, Bilgi İşlem Dairesi Başkanlığı.
Karakaş, Erdal, (2004), Elazığ Şehrinde Hırsızlık Suç Dağılışı ve Özellikleri, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 14, S. 1, ss.19-37.
Karakaş, Erdal, (2005a), Uygulamalı Coğrafyada Suç Haritaları I: Veri Kaynakları, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 15, S. 1, ss.57-69.
Karakaş, Erdal, (2005b), Uygulamalı Coğrafyada Suç Haritaları II: Suç Harita Tipleri, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 15, S. 2, ss.31-50.
Karakaş, Erdal, (2006), Elazığ Şehrinde Suçların Dağılışı ve Özellikleri, Doğu Coğrafya Dergisi, C. 11, S. 15, ss.83-112.
Kızmaz, Zahir, (2004), Öğrenim Düzeyi ve Suçluluk İlişkisi Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 14, S. 2, ss.291-321.
Korkmaz, Abdullah, (1988), Şehirleşme ve Suç: Malatya Araştırması (1981-1985), İ.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi, Trabzon: Sosyal Yapı-Sosyal Değişme Anabilim Dalı.
Öztürk, Ali Osman, (2005), Trabzon Suç Analizi, Trabzon: İber Matbaacılık.
Polat, Ahmet ve Gül, Serdar Kenan, (2010), Suçun Ölçümü, Adalet Yayınevi, Ankara.
Ratcliffe, Jerry H. ve McCullagh, Michael J., (1999), Hotbeds of Cirme and The Search For Spatial Accuracy, Journal of Geographical Systems, N. 1, ss.385-398.
Sanlı, S. Fatoş, (1998), Türkiyede Suçluluk Yapısını Etkileyen Sosyo- Ekonomik Etmenler, Basılmamış Uzmanlık Tezi, Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü.
Sargın, Sevil ve Temurçin, Kadir, (2009), Türkiyenin Suç Coğrafyası Şehir Asayiş Suçları, Ankara: Beyaz Kalem Yayıncılık.
Shaw, C. R. ve McKay, H. D., (1942), Juvenile Delinquency and Urban Areas: A Study of Rates of Delinquency in Relation to Differential Characteristics of Local Communities in American Cities. Chicago: The University of Chicago Press.
Shaw, C. R. ve McKay, H. D. (1969). Juvenile Delinquency and Urban Areas, Chicago: The University of Chicago Press, revised edition.
Schulenberg, Jenifer L., (2003), The Social Context of Police Discretion with Young Offenders: An Ecological Analysis, Canadian Journal of Criminology and Justice, V. 45, N. 2, ss.127-157.
Shoham, S. Giora ve Hoffmann, John P, (1991), A Primer in The Sociology of Crime, New York: Harrow and Heston publishers. Smith, Susan J., (2003), Clasics in Human Geography Revisited, Progress in Human Geography, V. 27, N. 3, ss.333-339.
Tabrizi, Lamya Rostami ve Madanipour, Ali, (2005), Crime and the city: Domestic burglary and built environment in Tehran, Habitat International, Elsevier.
Uzun, Alper ve Aliağaoğlu, Alpaslan, (2009), Tokat Şehrinde Mala Karşı Suçlar, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, C. 2, S. 8, ss.430- 444.
Üresinler, Ratıp, (2005), Sosyo-Kültürel Yapı ve Suç (Kırıkkale Örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enst.
Wikstrom, Per-Oluf. H., (1995), Preventing City Center Street Crime, Crime and Justice, V. 19, ss.429-468.
Wirth, Louis, (2002), Bir Yaşam Biçimi Olarak Kentlileşme İçinde Bülent Duru, Ayten Alkan (Derleme ve Çeviri), 20. Yüzyıl Kenti, Ankara: İmge Yayınevi.
Yılmaz, Ali ve Günay Ergün, Semra, (2005), Şehir Güvenliği, Coğrafya ve CBS (Samsun örneği), Ege Üniversitesi Coğrafya Bölümü Sempozyumları III (Editör: M. Kirami ÖLGEN), ss.323-327.
Yılmaz, Ali ve Günay Ergün, Semra, (2006), Türkiyede Şehir Asayiş Suçları, Milli Eğitim Üç Aylık Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi, C. 35, S. 170, ss.230-249.

APA	UGUR A (2013). Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi. , 1 - 37.
Chicago	UGUR ABDULLAH Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi. (2013): 1 - 37.
MLA	UGUR ABDULLAH Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi. , 2013, ss.1 - 37.
AMA	UGUR A Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi. . 2013; 1 - 37.
Vancouver	UGUR A Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi. . 2013; 1 - 37.
IEEE	UGUR A "Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi." , ss.1 - 37, 2013.
ISNAD	UGUR, ABDULLAH. "Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi". (2013), 1-37.

APA	UGUR A (2013). Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi. Polis Bilimleri Dergisi, 15(2), 1 - 37.
Chicago	UGUR ABDULLAH Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi. Polis Bilimleri Dergisi 15, no.2 (2013): 1 - 37.
MLA	UGUR ABDULLAH Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi. Polis Bilimleri Dergisi, vol.15, no.2, 2013, ss.1 - 37.
AMA	UGUR A Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi. Polis Bilimleri Dergisi. 2013; 15(2): 1 - 37.
Vancouver	UGUR A Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi. Polis Bilimleri Dergisi. 2013; 15(2): 1 - 37.
IEEE	UGUR A "Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi." Polis Bilimleri Dergisi, 15, ss.1 - 37, 2013.
ISNAD	UGUR, ABDULLAH. "Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçlarının mekânsal analizi". Polis Bilimleri Dergisi 15/2 (2013), 1-37.