TY  - JOUR
TI  - Staphylococcus aureus suşlarındaki metisilin direncinin belirlenmesinde sefoksitin disk difüzyon testi, otomatize sistem ve kromojenik besiyerinin karşılaştırılması
AB  - Stafilokoklarda metisilin direnci mecA geni tarafından kodlanmakta, ancak mecA geninin heterojen ekspresyonu nedeniyle, metisilin direncinin doğru olarak belirlenmesi her zaman mümkün olamamaktadır. Polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ile mecA geninin saptanması altın standart yöntem olmakla birlikte, çoğu laboratuvarda moleküler yöntemlerin çalışılabileceği olanaklar bulunmadığından, metisiline dirençli suşları hızlı ve doğru olarak saptayabilecek, kolay uygulanabilir fenotipik yöntemlere ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışmada, stafilokoklarda metisilin direncinin belirlenmesinde, mecA gen analizi çift primerli jel tabanlı multipleks PCR (Seeplex, Seegene Inc, Kore), sefoksitin disk difüzyon testi (30 μg, Oxoid, İngiltere), otomatize sistem (Phoenix 100, Becton Dickinson, ABD) ve kromojenik CHROMagar MRSA besiyerlerinin (CHROMagar Microbiology, Salubris, Türkiye) performanslarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya, hastanede yatan hastaların yara yeri örneklerinden izole edilen 98 Staphylococcus aureus suşu alınmıştır. PCR ile 60 izolatın mecA geni taşıdığı belirlenmiş; izolatların 59unda sefoksitin disk difüzyon (SDD) testiyle, 61inde otomatize sistemle ve 65inde CHROMagar MRSA besiyeri ile metisilin direnci tanımlanmıştır. PCR ile mecA geni tespiti referans yöntem olarak alındığında, metisilin direncini saptamada kullanılan testlerin duyarlılık, özgüllük, pozitif ve negatif prediktif değeri SDD testi için sırasıyla %98.3, %100, %100 ve %97.4; otomatize sistem için sırasıyla %100, %97.4, %98.4 ve %100; CHROMagar MRSA besiyeri için %96.7, %81.6, %89.2 ve %93.9 olarak bulunmuştur. En yüksek duyarlılık ve negatif prediktif değer otomatize sistemde, en yüksek özgüllük ve pozitif prediktif değer SDD testinde elde edilmiştir. Kromojenik besiyerinin duyarlılığı 48 saat sonunda SDD testine yakın bulunmasına rağmen, özgüllüğü her iki inkübasyon süresi sonunda diğer testlerden daha düşük bulunmuştur. Kromojenik besiyerinin pozitif ve negatif prediktif değerleri de diğer testlere göre daha düşüktür. Moleküler inceleme yapılamayan laboratuvarlarda, metisilin direncinin saptanmasında stafilokok suşlarının mecA genini daha iyi indüklediği bilinen sefoksitin disk difüzyon testi veya iş yükü yoğun olan laboratuvarlarda otomatize sistemle minimum inhibisyon konsantrasyonun (MİK) belirlenmesi güvenilir bir yöntem olarak kullanılabilir. Sonuç olarak, kromojenik besiyerlerinin iş yükünün yoğun ve personel sayısının yetersiz olduğu laboratuvar koşullarında, özellikle tarama amaçlı kullanılabileceği; ancak özgüllüğünün düşük olması nedeniyle, yalancı pozitiflik olasılığına karşı pozitif saptanan suşların disk difüzyon ya da mikrodilüsyon gibi diğer yöntemlerle doğrulanması gerektiği kanısına varılmıştır.
AU  - Demirci, Mustafa
AU  - Uzun, Berrin
AU  - ŞENER KARATAŞ, Aslı Gamze
AU  - AFŞAR, İlhan
AU  - güngör, serdar
AU  - ERGİN YÜKSEL, Özlem
PY  - 2013
JO  - Mikrobiyoloji Bülteni
VL  - 47
IS  - 1
SN  - 0374-9096
SP  - 11
EP  - 18
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/145448
ER  -