Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi

SATITAŞ, Nazmi; ÖZKARAFAKI, İrfan; PEPE, Osman

Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi

Nazmi SATITAŞ, (Erciyes Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu, Kayseri, Türkiye)

İrfan ÖZKARAFAKI, (Erciyes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Kayseri, Türkiye)

Osman PEPE (Erciyes Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu, Kayseri, Türkiye)

Sağlık Bilimleri Dergisi

4 3

Yıl: 2011 Cilt: 20 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 107 - 115 Metin Dili: Diğer İndeks Tarihi: 29-07-2022

Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi

Öz:

Bu çalışmada erkek üniversite öğrencilerinin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya; Erciyes Üniversitesi’nindeğişik bölümlerinde öğrenim gören, Kredi ve Yurtlar Kurumu Müdürlüğü erkek öğrenci yurdunda ikamet eden 20–25 yaş arası ve rastgele seçilen sağlıklı 405 erkek öğrenci gönüllü olarak katılmıştır. Gönüllülerin yaş, boy, vücut ağırlığı, deri kıvrımı kalınlığı ve çevre ölçümlerinegöre vücut yağ yüzdeleri hesaplandı. Ayrıca biyoelektrik impedans cihazı ile vücut yağ yüzdeleri ölçüldü. Verilerin analizinde tekrarlayan ölçümlerde varyans analiziuygulandı. Anlamlılık düzeyi 0.05 olarak kabul edildi.Çalışmaya katılan gönüllülerin yaş, boy ve vücut ağırlığı ortalamaları sırasıyla 22.21±1.80 yıl, 175.94±6.04cm,71.76±10.13 kg olarak tespit edildi. Vücut yağ yüzdeleriistatistiksel olarak karşılaştırıldığında üç yöntem arasındaileri düzeyde fark olduğu tespit edildi (p<0.001). Biyoelektrik impedans analizi, skinfold deri kıvrımkalınlığı ve çevre ölçümlerine göre vücut yağ yüzdelerikarşılaştırıldığında, beden eğitimi ve diğer okullar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu(p<0.05). Sonuç olarak, Deri kıvrım kalınlık yöntemine göre hem ölçümcülerden hem de vücut yağını tespitetmede kullanılan farklı formüllerin olmasından dolayıfarklı sonuçlar elde edilebilmektedir. Fiziksel olarak aktif bir yaşamın vücut yağ yüzdelerini azalttığı, kas kitlesini artırdığını söyleyebiliriz. Biyoelektrik impedans analizininölçüm kurallarına dikkat etmek suretiyle hem pratik hemde sağlıklı sonuç vereceği kanaatindeyiz.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

TRDizin Dışındaki Atıf Sayıları

OpenCitations: 0

OpenAlex: 0

Crossref: 0

1. Çolakoğlu FF. Şenel Ö. Sekiz haftalık aerobik egzersiz programının sedanter orta yaşlı bayan- ların vücut kompozisyonu ve kan lipidleri üzerindeki etkileri. Spormetre, Ankara Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2003; 1: 56-61
2. Şanlıer N. Gençlerde biyokimyasal bulgular, antropometrik ölçümler, vücut bileşimi, beslenme ve fiziksel aktivite durumlarının değerlendirilmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 2005; 25: 47-73.
3. Şanlı E. Öğretmenlerde Fiziksel Aktivite Düzeyi - Yaş, Cinsiyet ve Beden Kitle ndeksi lişkisi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara 2008.
4. Livingstone B. Epidemiology of childhood obesity in Europe. Eur J Pediatr 2000; 159:14- 34.
5. Kokino S, Özdemir F, Zateri C. Obezite ve fizik- leri tıp yöntemleri. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2006; 23:47-54.
6. Bodur S, Anamur Uğuz M. 11-15 yaş çocuklar- da vücut yağ yüzdesinin beden kütle indeksi ve biyoelektriksel impedans analizi ile değerlendirilmesi. Genel Tıp Dergisi 2007; 17: 21-27.
7. Zorba E, rez Babayiğit G, Saygın Ö, rez G, Karacabey K. 65–85 yaş arasındaki yaşlılarda 10 haftalık antrenman programının bazı fiziksel uygunluk parametrelerine etkisinin araştırılması. F.Ü. Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi 2004; 18: 229-234.
8. Tamer K. Sporda Fizksel-Fizyolojik Performansın Ölçülmesi ve Değerlendirilmesi. Bağırgan Yayımevi. Ankara 2000.
9. Zorba E. Ziyagil MA. Vücut Kompozisyonu ve Ölçüm Metodları. Erek Ofset. Trabzon 1995.
10. Kaya H. Özçelik O. Vücut bileşimlerinin değerlendirilmesinde vücut kitle indeksi ve biyoelektrik impedans analiz metodlarının etkinliğinin yaş ve cinsiyete göre karşılaştırılması. F.Ü. Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi 2009; 23: 1-5.
11. Bowden RG. Lanning BA. Doyle EI. et al. Comparison of body composition measures to dual-energy x-ray absorptiometry. Journal of Exercise Physiology 2005;8:1-9.
12. Sınırkavak G. Dal U. Çetinkaya Ö. Elit Sporcularda Vücut Kompozisyonu le Maksimal Oksijen Kapasitesi Arasındaki lişki. C. Ü. Tıp Fakültesi Dergisi 2004; 26 :171-176.
13. Karakaş S. Taşer F. Yıldız Y. Köse H. Tıp Fakültesi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinde biyoelektriksel impedans analiz (BIA) yöntemi ile vücut kompozisyonlarının karşılaştırılması. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi 2005; 6: 5-9.
14. Eker H. Ağaoğlu YS. Albay F. Niğde Üniversitesindeki 20-25 yaş arası futbol oynayan, futbolu bırakan ve düzenli spor yapmayan öğrencilerin solunum ve antropometrik parametrelerinin incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 2003; 1: 89-97.
15. Zorba E. Vücut Yapısı Ölçüm Teknikleri ve Şişmanlıkla Başa Çıkma. Morpa Kültür Yayınları. stanbul 2006.
16. Kaya O. Fırat Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu uygulamalı dersleri ve sportif çalışmalarının öğrencilerin aerobik kapasitelerine etkileri. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları 2007;5:83-85.
17. Kaya H. Özçelik O. Tıp öğrencilerinde bir yılda vücut kompozisyonlarında meydana gelen değişimlerin belirlenmesi. Fırat Tıp Dergisi 2005; 10: 164-168.
18. Orhan S. Pulur A. Erol AE. p ve ağırlıklı ip çalışmalarının basketbolcularda bazı fiziksel ve fizyolojik parametrelere etkisi. F.Ü. Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi 2008; 22: 205-210.
19. Toraman F. Yaman H. Şahin G. Ayçem N. Muratlı S. 9 haftalık bir antrenman programının yaşlıların beden bileşimleri üzerine etkisi. Turk J. Geriatr 2002; 5: 91-96.
20. Gökdemir K. Koç H. Yüksel O. Aerobik antren- man programının üniversite öğrencilerinin bazı solunum ve dolaşım parametreleri ile vücut yağ oranı üzerine etkisi. Egzersiz 2007; 1: 44-49.
21. Yüksel O. Koç H. Özdilek Ç. Gökdemir K. Sürekli ve interval antrenman programlarının üniversite öğrencilerinin aerobik ve anaerobik gücüne etkisi. Sağlık Bilimleri Dergisi 2007; 16:133-139.
22. Güney E. Özgen AG. Saraç F. Yılmaz C. Kabalak T. Biyoelektrik impedans yöntemi ile obezite tanısında kullanılan diğer yöntemlerin karşılaştırılması. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi 2003; 4: 15-18.
23. Utter AC. Nieman DC. Ward AN. Butterworth DE. Use of the leg to leg bioelectrical impedance method in assessing body- composition change in obese women. Am J Clin Nutr 1999; 69: 603-607.
24. Houtkooper LB. Lohman TG. Going SB. Howell WH. Why bioelectrical impedance analysis should be used for estimating adiposity. Am J Clin Nutr 1996; 64: 436-448.
25. Bandini LG. Vu DM. Must A. Dietz WH. Body fatness and bioelectrical impedance in nonobese pre-menarcheal girls: comparison to anthropometry and evaluation of predictive equations. European Journal of Clinical Nutrition 1997; 51: 673-677.
26. Ellis. KJ. Selected body composition methods can be used in field studies. The Journal of Nutrition 2001; 131: 1589-1595.
27. Üçok K. Mollaoğlu H. Akgün L. Genç A. ki farklı yöntemle ölçülen istirahat metabolizma hızlarının karşılaştırılması. Genel Tıp Dergisi 2008; 18:117-120.
28. Çalışkan D. Yetişkinlerde Biyoelektirik Empe- dans Analizi Ölçümleri ve Farklı Denklemlerle Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara 2007.

APA	SATITAŞ N, ÖZKARAFAKI İ, PEPE O (2011). Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi. , 107 - 115.
Chicago	SATITAŞ Nazmi,ÖZKARAFAKI İrfan,PEPE Osman Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi. (2011): 107 - 115.
MLA	SATITAŞ Nazmi,ÖZKARAFAKI İrfan,PEPE Osman Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi. , 2011, ss.107 - 115.
AMA	SATITAŞ N,ÖZKARAFAKI İ,PEPE O Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi. . 2011; 107 - 115.
Vancouver	SATITAŞ N,ÖZKARAFAKI İ,PEPE O Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi. . 2011; 107 - 115.
IEEE	SATITAŞ N,ÖZKARAFAKI İ,PEPE O "Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi." , ss.107 - 115, 2011.
ISNAD	SATITAŞ, Nazmi vd. "Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi". (2011), 107-115.

APA	SATITAŞ N, ÖZKARAFAKI İ, PEPE O (2011). Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi. Sağlık Bilimleri Dergisi, 20(2), 107 - 115.
Chicago	SATITAŞ Nazmi,ÖZKARAFAKI İrfan,PEPE Osman Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi. Sağlık Bilimleri Dergisi 20, no.2 (2011): 107 - 115.
MLA	SATITAŞ Nazmi,ÖZKARAFAKI İrfan,PEPE Osman Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi. Sağlık Bilimleri Dergisi, vol.20, no.2, 2011, ss.107 - 115.
AMA	SATITAŞ N,ÖZKARAFAKI İ,PEPE O Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi. Sağlık Bilimleri Dergisi. 2011; 20(2): 107 - 115.
Vancouver	SATITAŞ N,ÖZKARAFAKI İ,PEPE O Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi. Sağlık Bilimleri Dergisi. 2011; 20(2): 107 - 115.
IEEE	SATITAŞ N,ÖZKARAFAKI İ,PEPE O "Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi." Sağlık Bilimleri Dergisi, 20, ss.107 - 115, 2011.
ISNAD	SATITAŞ, Nazmi vd. "Üiversiteli erkek öğrencilerin vücut yağ yüzdelerinin üç farklı yöntemle değerlendirilmesi". Sağlık Bilimleri Dergisi 20/2 (2011), 107-115.