Yıl: 2013 Cilt: 0 Sayı: 14 Sayfa Aralığı: 329 - 352 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı

Öz:
Temyiz talebinin kabulü üzerine Yargıtay bozma, onama veya düzelterek onama karar verebilir. Yargıtay temyiz sebeplerini haklı görürse, ilk derece mahkemesi kararını kısmen veya tamamen bozar. Kararın usûl ve yasaya uygun olması halinde ise, onama kararı verir. Temyize tâbi kararlarda bazı maddî ve usûlî hatalar yapılmakla birlikte bu hatalar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmiyorsa Yargıtay, kararın sonuç kısmını düzelterek onayabilir. Bu çalışmada düzelterek onama kararı verilebilecek haller ve düzelterek onama kararının niteliği değerlendirilecektir.
Anahtar Kelime:

Konular: Hukuk

Rectification and uphold decisions in civil procedure law

Öz:
After an application has been found admissible and thus judiciable, The Court of Cassation may give one of the three judgments; namely the decision to uphold or to overrule the judgment rendered by the court of first instance. The third possible judgment type is the rectification-and-uphold decisions. These can be rendered in cases, where there may be some procedural or material mistakes, which, however, do not necessitate the renewal of the litigation and a retrial. In this paper, we will probe into these kinds of decisions.
Anahtar Kelime:

Konular: Hukuk
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Adolphsen, Jens: Zivilprozessrecht, Baden, Nomos, 2006.
  • Akcan, Recep: Usul Kurallarına Aykırılığa Dayanan Temyiz Nedenleri, Ankara: Nobel Yayınevi, 1999.
  • Alangoya, Yavuz/Kâmil Yıldırım/Nevhis-Deren Yıldırım: Medenî Usul Hukuku Esasları, 7. Basım. İstanbul: Beta Yayınevi, 2009.
  • Alp, Mustafa: “Anayasa Hukuku Açısından Mahkeme Kararlarında Sözde (Görünürde) Gerekçe,” Prof. Teyfik Birsel’e Armağan, İzmir: DEÜ Yayını 2001.
  • Aşçıoğlu, Çetin: “Yargı Kararlarında Gerekçe,” Ticaret Hukuku ve Yargıtay Kararları Sempozyumu IX, Ankara: Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü, 1992 (Gerekçe).
  • Boran-Güneysu, Nilüfer: Medenî Usûl Hukukunda Karar, Eskişehir: Yayınlanmamış Doktora Tezi, 2010.
  • Belgesay, Mustafa Reşit: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Şerhi Cilt I, İstanbul: İÜHF Yayınları, 1939.
  • Bilge, Necip/Ergun Önen: Medenî Yargılama Hukuku Dersleri, 3. Basım. Ankara: AÜHF Yayınları, 1978.
  • Centel, Nur/Hamide Zafer: Ceza Muhakemesi Hukuku, 3.Basım. İstanbul: Beta Yayıncılık, 2005.
  • Çankaya, Osman Güven/Cevdet İlhan Günay/Seracettin Göktaş: Türk Hukukunda İşe İade Davaları, 2. Basım. Ankara: Yetkin Yayınları, 2006.
  • Ekmekçi, Ömer: “4773 Sayılı İş Güvencesi Yasası Karşısında Yargının Durumu ve Ortaya Çıkabilecek Uygulama Sorunları Üzerine,” MERCEK, Ekim 2002: 96-111, (2002).
  • Furtner, Georg: DasUrteil im Zivilprozess, 5.Auflage. München: Beck, 1985.
  • Gehrlein, Markus: Zivilprozessrecht, 2. Auflage, München: VahlenVerlag, 2003.
  • Gottwald, Peter: “RichterlicheEntscheidungundrationaleArgumentation,” ZZP98. Band, Heft 2, 1985: 113-130.
  • Hukuk Muhakemelerinde İstinaf El Kitabı: Ankara: Adalet Bakanlığı, 2007.
  • Jauernig, Othmar: Zivilprozessrecht, 28. Auflage. München: C.H.Beck, 2003.
  • Karslı, Abdürrahim: Medeni Muhakeme Hukuku, 3. Basım. İstanbul: Alternatif, 2012.
  • Kuru, Baki: Hukuk Muhakemeleri Usulü Cilt V; İstanbul: Demir Demir, 2001.
  • Kuru, Baki/Ramazan Arslan/Ejder Yılmaz: Medenî Usul Hukuku; 21. Basım. Ankara: Yetkin Yayınları, 2010.
  • Lüke, Wolfgang: Zivilprozessrecht, 9.Auflage, München: C.H. Beck, 2006.
  • Özbek, Veli Özer/Mehmet Nihat Kanbur/Koray Doğan/Pınar Bacaksız/İlker Tepe: Ceza Muhakemesi Hukuku, 3. Basım, Ankara: Seçkin Yayınları, 2012.
  • Özekes, Muhammet: “İş Kanunu’nun 20 ve 21. maddelerinin Medenî Yargılama ve İcra Hukuku Bakımından Değerlendirilmesi,” Prof. Dr. Baki Kuru Armağanı, Ankara: Türkiye Barolar Birliği Yayını 2004 (İş Kanunu).
  • Özekes, Muhammet: “Üst Derece Mahkemeleri Kararlarında Gerekçe,” İstinaf Mahkemelerinin Kuruluşunun Desteklenmesi Projesi –Uluslararası Konferans – İstinaf Mahkemelerinin Kurulmasından Sonra Yargıtay’ın Rolü Konferansı, Ankara: Adalet Bakanlığı Yayını, 2007 (Gerekçe).
  • Öztürk,Bahri/Durmuş Tezcan/Mustafa Ruhan Erdem/Özge Sırma/Yasemin F. Saygılar Kırıt/Özdem Özaydın/Esra Alan Akcan/Efser Erdem: Ceza Muhakemesi Hukuk, .4. Basım, Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2012.
  • Pekcanıtez, Hakan/Oğuz Atalay/Muhammet Özekes: Medenî Usûl Hukuku,13. Basım, Ankara: Yetkin Yayınları, 2012.
  • Postacıoğlu, İlhan E.: Medeni Usul Hukuku Dersler,.6. Basım, İstanbul: Sulhi Garan Matbaası, 1975.
  • Rauscher, Thomas/Peter WaxundJaochimWenzel: Zivilprozessordnung, 551- 945, München: C.H. Beck, 2007.
  • Rosenberg, Leo/KarzHeinzSchwabund Peter Gottwald: Zivilprozessrecht,16. Auflage, München: C.H. Beck, 2004.
  • Schellhammer, Kurt: DieArbeitsmethodedesZivilrichters, Heidelberg: C.F. Müller, 1984 (Zivilrichter).
  • Schellhammer, Kurt: Zivilprozess, 11. Auflage, Heidelberg: C.F. Müller, 2004.
  • Schilken, Eberhard: Zivilprozessrecht, 4.Auflage, Berlin: Carl HeymannsVerlag, 2002.
  • Sivrihisarlı, Ömer: Hukuk Yargılamasında Maddi Hukuka İlişkin Temyiz Nedenleri ve Yargıtay Denetiminin Kapsamı, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınevi, 1978.
  • Şahin, Cumhur/Neslihan Göktürk: Ceza Muhakemesi Hukuku II, 2. Basım. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2013.
  • Şeker, Hilmi: “Nesnel Gerekçe Anlayışı ve Bu Anlayışın Tasfiyeye Eğimli Yargısal Deneyimler,” HFSA22. Sayı, İstanbul: İstanbul Barosu Yayını, 2010 (Nesnel Gerekçe).
  • Şeker, Hilmi: “Strazburg Yargı Kararlarında Doğru, Haklı, Yasal ve Makul Gerekçe Biçimleri,” ABD, 2007/65, Sayıno 2: 179-200, (2007), s. 180.
  • Şenkan, Aziz: “Yargıtay’ın Bir Kararı Hakkında Düşünce,” AD, 1961/7-8, s. 764-779.
  • Umar, Bilge: “Türk Medenî Usûl Hukukunda İadei Muhakeme,” İÜHFM, 1963/1-2: 261-298, s. 263.
  • Ünver, Yener/Hakan Hakeri: Ceza Muhakemesi Hukuku Cilt II, 6. Basım, Ankara: Adalet Yayınevi. 2012.
  • Üstündağ, Saim: Medeni Yargılama Hukuku I-II, 7. Basım. İstanbul: Nesil Matbaacılık, 2000.
  • Zöller, Richard: Zivilprozessordnung, 25. Auflage, Köln: OttoSchmidtVerlag, 2005.
APA BORAN GÜNEYSU N (2013). Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı. , 329 - 352.
Chicago BORAN GÜNEYSU NİLÜFER Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı. (2013): 329 - 352.
MLA BORAN GÜNEYSU NİLÜFER Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı. , 2013, ss.329 - 352.
AMA BORAN GÜNEYSU N Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı. . 2013; 329 - 352.
Vancouver BORAN GÜNEYSU N Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı. . 2013; 329 - 352.
IEEE BORAN GÜNEYSU N "Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı." , ss.329 - 352, 2013.
ISNAD BORAN GÜNEYSU, NİLÜFER. "Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı". (2013), 329-352.
APA BORAN GÜNEYSU N (2013). Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 0(14), 329 - 352.
Chicago BORAN GÜNEYSU NİLÜFER Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi 0, no.14 (2013): 329 - 352.
MLA BORAN GÜNEYSU NİLÜFER Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, vol.0, no.14, 2013, ss.329 - 352.
AMA BORAN GÜNEYSU N Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi. 2013; 0(14): 329 - 352.
Vancouver BORAN GÜNEYSU N Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi. 2013; 0(14): 329 - 352.
IEEE BORAN GÜNEYSU N "Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı." Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 0, ss.329 - 352, 2013.
ISNAD BORAN GÜNEYSU, NİLÜFER. "Medenî yargılama hukukunda düzelterek onama kararı". Türkiye Adalet Akademisi Dergisi 14 (2013), 329-352.