Bu çalışma ile meraya dayalı üretim yapan tarım işletmelerinde optimum işletme organizasyonları belirlenmiştir. Çalışmanın yürütüldüğü köyler gayeli olarak mera kalite dereceleri önceden belirlenmiş olan köyler arasından seçilmiştir. Örnek büyüklüğünün belirlenmesinde tabakalı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada kullanılan veriler 2004-2005 yılı üretim dönemine aittir. Çiftçilerle yüz yüze gerçekleştirilen anket çalışmaları 99 anket ile sonuçlanmıştır. İşletmeler 0-120, 121-250 ve 251 da ve yukarısı olmak üzere üç grupta ele alınmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistik yöntemleri ve doğrusal programlama yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre mevcut organizasyonda %16,5 kalite derecesi farkı bulunan köylerdeki işletmelerin brüt kârlarında ortalama 5313 TL fark hesaplanmıştır. Dekara en yüksek brüt kâr 1. grup işletmeler, en düşük brüt kâr ise 3. grup işletmeler tarafından elde edilmiştir. Planlarda bitkisel üretim deseni hayvansal üretimi destekleyecek şekilde şekillenmiştir. Planlama neticesinde işletmelerin elde ettiği brüt kârlarda, birinci, ikinci ve üçüncü grup işletmelerde sırasıyla %71.2, %93,1 ve %132,2 oranlarında artış sağlanabileceği hesaplanmıştır. Plana göre birinci, ikinci ve üçüncü grup işletmelerde işgücü varlığının sırasıyla %48,0, %18,5 ve %23,3’ü değerlendirilememiştir. Ahır yerinin ise birinci ve ikinci grup işletmelerde sırasıyla %63,8 ve %47,9’u kullanılamamış, üçüncü grup işletmelerde ise tamamı değerlendirilmiştir. Bu sonuç, büyükbaş hayvancılığın büyük işletme gruplarında daha kârlı olduğu, küçük işletme gruplarında koyunculuğa ağırlık verilmesi gerektiği şeklinde anlaşılabilir.