TY  - JOUR
TI  - Bronşiyolit tanısı alan 0-2 yaş grubu çocuklarda insan bokavirus ve diğer solunum viruslarının sıklığının araştırılması
AB  - Akut bronşiyolit, daha çok iki yaşından küçük çocuklarda sıklıkla viral etkenlerin neden olduğu bir alt solunum yolu enfeksiyonudur. Bu çalışmada, 0-2 yaş arası akut bronşiyolitli çocuklarda, insan bokavirusu (HBoV) da dahil olmak üzere solunum yolu viruslarının sıklığının belirlenmesi ve bu etkenlerle oluşan enfeksiyonların klinik özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya, Ocak-Haziran 2010 tarihleri arasında Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalında akut bronşiyolit tanısı alan 62 hasta (45 erkek, 17 kız; yaş aralığı: 0-2 yıl) ile kontrol grubu olarak sağlıklı 33 çocuk (21 erkek, 12 kız; yaş aralığı: 0-2 yıl) dahil edilmiştir. Çalışma gruplarından alınan nazofarengeal aspirat örneklerinde solunum yolu virusları [respiratuar sinsityal virusu (RSV) A ve B; rhinovirus (RV); insan metapnömovirusu (hMPV) A ve B; influenza virus tip A (H1N1, H3N2, H1N1v), B ve C; parainfluenza virus (PIV) tip 1, 2, 3 ve 4A/B; adenovirus (AdV); HBoV; koronavirus (CoV 229E); enterovirus (EV)], multipleks polimeraz zincir reaksiyonu (M-PCR) ve DNA mikroarray prensibi ile çalışan CLART®Pneumovir (Clinical Array Technology, Genomica, İspanya) ticari sistemi ile araştırılmıştır. Ayrıca, viral etkenler ile hastaların demografik, klinik ve laboratuvar özellikleri, uygulanan tedaviler ve hastanede yatış oranları arasındaki ilişki değerlendirilmiştir. Çalışmamızda, akut bronşiyolitli 62 hastanın 52 (%83.9)’sinde en az bir viral etken, 31 (%50)’inde viral koenfeksiyon varlığı tespit edilmiştir. Koenfeksiyonlar dahil edildiğinde en sık saptanan virus RSV (n= 21; %33.9) olmuş; bunu sırasıyla influenza A[H1N1] (n= 18; %29), RV (n= 18; %29), hMPV (n= 13; %21), PIV (n= 10; %16.1), AdV (n=5; %8), HBoV (n= 3; %4.8) ve EV (n= 1; %1.6) izlemiştir. Kontrol grubundaki 33 sağlıklı çocuğun ise 21 (%63.6)’inde en az bir viral etken saptanmış; 7 (%21.2) örnekte ise koenfeksiyon varlığı tespit edilmiştir. Koenfeksiyonlar dahil edildiğinde sağlıklı çocuklarda saptanan viruslar sıklık sırasına göre RV (n= 10; %30.3), influenza A[H1N1] (n= 6; %18.1), AdV (n= 6; %18.1), RSV (n= 4; %12.1) ve PIV (n= 3; %9) olmuş; kontrol grubunda HBoV ve hMPV’ye rastlanmamıştır. Hasta ve kontrol gruplar arasında; demografik özellikler (yaş, cins, atopi öyküsü, sigara maruziyeti, anne sütü alım süresi, okula giden kardeş varlığı) ve virus saptanma sıklığı (sırasıyla; %83.9 ve %63.6) açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır (p> 0.05). Hastalarda en sık izlenen başvuru şikayetleri öksürük (%100), burun akıntısı (%82.3) ve solunum sıkıntısı (%71) olup, hastaların 21 (%33.9)’inde ateş mevcuttur. Fizik muayene bulguları olarak en sık ekspiryum uzunluğu (%98.4), ronküs (%98.4), ral (%80.6), hızlı solunum (%71) ve taşikardi (%67.7) saptanmıştır. Akciğer grafisi bulguları irdelendiğinde, virusla ilişkili bronşiyolitlerde yaygın hava tutulumu daha sık (36/52; %69.2) görülmüş; buna karşın virus tespit edilemeyen hastalarda infiltrasyonun daha yaygın olduğu (6/10; %60) izlenmiştir (p< 0.05). Farklı viral etkenlerin saptandığı bronşiyolitli çocuklarda, demografik özellikler, klinik ve laboratuvar bulguları, klinik ciddiyet skoru, hastaneye yatış oranı ve yatış süreleri ile viral etkenler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (her bir parametre için; p> 0.05). Buna karşın, hastaneye yatırılan hastalarda antibiyotik ve steroid kullanma oranının (sırasıyla; 24/34 ve 5/34), ayaktan izlenen olgulara (sırasıyla; 7/28 ve 0/28) göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu görülmüştür (p< 0.05). Bu çalışmanın verileri, Mersin ilindeki bronşiyolitli çocuklarda solunum yolu viruslarının oldukça yüksek oranda (yaklaşık %84) etken olduğu göstermiş; hMPV (%21) ve HBoV (%4.8) varlığının sadece hasta grubunda saptanması bu virusların akut bronşiyolit etiyolojisindeki rollerini desteklemiştir. Sonuç olarak, akut bronşiyolitli hastalarda gereksiz antibiyotik tedavisinin önlenmesi ve seçilmiş olgularda uygun antiviral tedaviye başlanabilmesi için solunum yolu örneklerinde virolojik tanının yapılması önem taşımaktadır.
AU  - ASLAN, GÖNÜL
AU  - Uyar, Mustafa
AU  - TEZCAN ÜLGER, Seda
AU  - TAŞDELEN, BAHAR
AU  - KUYUCU, Necdet
PY  - 2014
JO  - Mikrobiyoloji Bülteni
VL  - 48
IS  - 2
SN  - 0374-9096
SP  - 242
EP  - 258
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/161439
ER  -