Bu çalışmada, Türkiyede 2000-2007 yılları arasında eğitim teknolojisi alanında tamamlanmış olan 259 yüksek lisans tezi biçim, içerik ve yöntem boyutlarıyla değerlendirilmiştir. Sonuçlar göstermektedir ki eğitim teknolojisi araştırmalarının nicelik ve niteliği, yıllara ve üniversitelere göre önemli ölçüde farklılaşmaktadır. Paradigmatik olarak nicel araştırmalar büyük bir çoğunluğu oluşturmakta, nitel araştırmaların oranı dörtte bir düzeyinde kalmaktadır. Araştırmaların yüzde sekseni tarama modelinde yapılmış, veri toplama aracı olarak anketler, testler ve ölçekler kullanılmıştır. İncelenen her dört tezin üçünde örneklem, yetişkinlerden ve üniversite öğrencilerinden oluşmuştur. Veriler çözümlenirken genelde betimsel istatistik tekniklerinden yararlanılmış, sınırlı sayıdaki deneysel araştırmada orta düzey yordamsal teknikler işe koşulmuştur. En çok araştırılan konular arasında bilgisayar destekli öğretim, alternatif öğretme-öğrenme yaklaşımları, web destekli öğrenme, eğitsel teknoloji kullanımında yaşanan sorunlar, internet tabanlı öğrenme ve uzaktan eğitim başta gelmektedir.