Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir

Altun, Arif; ŞAHİN GÖÇER, Sakine; AKKURT DENİZLİ, ZEYNEP; Olkun, Sinan

Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir

Sinan OLKUN, (TED Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, İlköğretim Bölümü, Ankara, Türkiye)

Arif ALTUN, (Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Bilgisayar ve Öğretim Teknoloji Eğitimi Bölümü, Ankara, Türkiye)

Sakine ŞAHİN GÖÇER, (Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, Ankara, Türkiye)

ZEYNEP AKKURT DENİZLİ (Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi, İlköğretim Bölümü, Ankara, Türkiye)

Eğitim ve Bilim

16 1

Yıl: 2015 Cilt: 40 Sayı: 177 Sayfa Aralığı: 141 - 159 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir

Öz:

Bireylerin matematik öğrenme güçlüğü (MÖG) olmasının nedeni hakkında iki ana hipotez vardır: Çekirdek Bozukluğu ve Erişim Bozukluğu hipotezleri. Çekirdek bozukluk hipotezine göre tam olarak ya da yaklaşık olarak nicelik işleme için gerekli olan sayı modülündeki bozuklukların matematikte öğrenme güçlüğüne (MÖG) neden olduğu iddia edilmektedir. Erişim bozukluğu hipotezine göre ise sorun, niceliğin işlenmesinde değil de nicelikleri sembollere ya da sembolleri sayıya bağlamadaki eksiklikten kaynaklanmaktadır. Bu iki hipotezi test etmek için nokta sayma, sembolik sayı karşılaştırma ve zihinsel sayı doğrusu görevleri tasarlanmıştır. Katılımcılar Türkiye'de orta Anadolu bölgesindeki bir metropolden seçilen 12 farklı okul ve bu okullardan seçilen 1. sınıftan 4. Sınıfa kadar öğrenim gören 487öğrenciden oluşmuştur. Öğrencilere müfredata dayalı aritmetik başarı testi verilmiş ve bu test puanlarına göre öğrenciler MÖG risk grubu, düşük başarı grubu, tipik başarı grubu ve yüksek başarı grubu olarak dört gruba ayrılmıştır. Elde edilen bulgular hem gruplar, hem de sınıflar arasında anlamlı bir farklılık olduğunu göstermiştir. En büyük fark dördüncü sınıfa kadar kanoniknoktasaymaişlemlerindeoluşmuştur.Sayı karşılaştırması görevleri birinci ve ikinci sınıfta belirleyici iken, zihinsel sayı doğrusu görevleri üçüncü ve dördüncü sınıfta daha belirleyici hale gelmiştir. Bu bulgular bize hem Çekirdek Bozukluk hipotezi hem de Erişim Bozukluğu hipotezi için deliller sunmaktadır. Sayısal yeterlik birinci sınıftan dördüncü sınıfa kadar çok az bir değişim göstermektedir. Gelecekteki araştırmalar kesin ve yaklaşık sayı sistemleri ve sembollere erişimin yanı sıra bu süreçleri eğitsel sinirbilim çerçevesinde ele alabilir.

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Antell, S. E. ve Keating, D. P. (1983). Perceptions of numerical invariance in neonates. Child Development 54, 695-701.
Attridge, N., Gilmore, C. ve Inglis, M. (2009). Symbolic addition tasks, the approximate number system and dyscalculia. Paper presented at the British Society for Research into Learning Mathematics.
Barbaresi, W. J., Katusic, S. K., Colligan, R. C., Weaver, A. L. ve Jacobsen, S. J. (2005). Math learning disorder: incidence in a population-based birth cohort, 1976-82, Rochester, Minn. Ambulatory Pediatrics, 5(5), 281-289. doi: 10.1367/A04-209R.1
Booth, J. L. ve Siegler, R. S. (2008). Numerical magnitude representations influence arithmetic learning. Child Development, 79(4), 1016-1031. doi: 10.1111/j.1467-8624.2008.01173.x
Bruyer, R. ve Brysbaert, M. (2011). Combining speed and accuracy in cognitive psychology: is the inverse efficiency score (ies) a better dependent variable than the mean reaction time (rt) and the percentage of errors (pe)? Psychologica Belgica, 51(1), 5-13.
Butterworth, B. (1999). The Mathematical Brain. London: McMillian.
Butterworth, B. (2010). Foundational numerical capacities and the origins of dyscalculia. Trends in Cognitive Sciences, 14(12), 534-541. doi: 10.1016/j.tics.2010.09.007
Butterworth, B. ve Laurillard, D. (2010). Low numeracy and dyscalculia: identification and intervention. ZDM Mathematics Education, 42(6), 527-539. doi: 10.1007/s11858-010-0267-4
Clements, D. H. (1999). Subitizing: What is it? Why teach it? Teaching Children Mathematics, March, 400- 405.
Desoete, A., Ceulemans, A., De Weerdt, F. ve Pieters, S. (2012). Can we predict mathematical learning disabilities from symbolic and non-symbolic comparison tasks in kindergarten? Findings from a longitudinal study. Br J Educ Psychol, 82(Pt 1), 64-81. doi: 10.1348/2044-8279.002002
Desoete, A., Ceulemans, A., Roeyers, H. ve Huylebroeck, A. (2009). Subitizing or counting as possible screening variables for learning disabilities in mathematics education or learning. Educational Research Review, 4(1), 55-66. doi: 10.1016/j.edurev.2008.11.003
Feigenson, L., Dehaene, S. ve Spelke, E. (2004a). Core systems of number. Trends in Cognitive Sciences, 8(7), 307-314. doi: 10.1016/j.tics.2004.05.002
Feigenson, L., Dehaene, S. ve Spelke, E. (2004b). Origins and endpoints of the core systems of number. Reply to Fias and Verguts. Trends in Cognitive Sciences, 8(10), 448-449. doi: DOI 10.1016/j.tics.2004.08.010
Fidan, E. (2013). İlkokul öğrencileri için matematik dersi sayılar öğrenme alanında başarı testi geliştirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Geary, D. C., Hoard, M. K., Nugent, L. ve Byrd-Craven, J. (2008). Development of Number Line Representations in Children With Mathematical Learning Disability. Developmental Neuropsychology, 33(3), 277-299. doi: 10.1080/87565640801982361
Gilmore, C. K., McCarthy, S. E. ve Spelke, E. S. (2010). Non-symbolic arithmetic abilities and mathematics achievement in the first year of formal schooling. Cognition, 115(3), 394-406. doi: 10.1016/j.cognition.2010.02.002
Girelli, L., Lucangeli, D. ve Butterworth, B. (2000). The development of automaticity in accessing number magnitude. J Exp Child Psychol, 76(2), 104-122. doi: 10.1006/jecp.2000.2564
Groffman, S. (2009). Subitizing: Vision Therapy for Math Deficits. Optometry & Vision Development, 40(4), 229-238.
Heine, A., Tamm, S., De Smedt, B., Schneider, M., Thaler, V., Torbeyns, J. ve Jacobs, A. (2010). The numerical stroop effect in primary school children: A comparison of low, normal and high achievers. Child Neuropsychology 16, 461-477. doi: 10.1080/09297041003689780
Klahr, D. ve Wallace, J. G. (1976). Cognitive development and information processing view. Hillsdale, N.J. and New York: L. Erlbaum Associates.
Kucian, K., Grond, U., Rotzer, S., Henzi, B., Schonmann, C., Plangger, F. ve von Aster, M. (2011). Mental number line training in children with developmental dyscalculia. NeuroImage, 57(3), 782- 795. doi: 10.1016/j.neuroimage.2011.01.070
Landerl, K., Bevan, A. ve Butterworth, B. (2004). Developmental dyscalculia and basic numerical capacities: a study of 8-9-year-old students. Cognition, 93(2), 99-125. doi: 10.1016/j.cognition.2003.11.004
Lemer, C., Dehaene, S., Spelke, E. ve Cohen, L. (2003). Approximate quantities and exact number words: dissociable systems. Neuropsychologia, 41(14), 1942-1958. doi: 10.1016/s0028-3932(03)00123-4
Lipton, J. ve Spelke, E. (2003). Origins of number sense: Large-Number Discrimination in Human Infants. Psychological Science, 14(5), 396-401.
Mazzocco, M. M., Feigenson, L. ve Halberda, J. (2011). Impaired acuity of the approximate number system underlies mathematical learning disability (dyscalculia). Child Dev, 82(4), 1224-1237. doi: 10.1111/j.1467-8624.2011.01608.x
McCrink, K. ve Wynn, K. (2004). Large-number addition and subtraction by nine-month-old infants. Psychological Science, 15(11), 776-781.
MOE. (2005). İlköğretim 1-5 sınıflar matematik dersi öğretim programı. Ankara: MEB.
Moeller, K., Neuburger, S., Kaufmann, L., Landerl, K. ve Nuerk, H. C. (2009). Basic number processing deficits in developmental dyscalculia: Evidence from eye tracking. Cognitive Development, 24(4), 371-386. doi: 10.1016/j.cogdev.2009.09.007
Olkun, S., Altun, A., Cangöz, B., Gelbal, S. ve Sucuoğlu, B. (2012). Developing Tasks for Screening Dyscalculia Tendencies. Paper presented at the E-Leader, Berlin.
Rousselle, L. ve Noel, M. P. (2007). Basic numerical skills in children with mathematics learning disabilities: a comparison of symbolic vs non-symbolic number magnitude processing. Cognition, 102(3), 361-395. doi: 10.1016/j.cognition.2006.01.005
Rubinsten, O. ve Henik, A. (2006). Double dissociation of functions in developmental dyslexia and dyscalculia. Journal of Educational Psychology, 98(4), 854-867. doi: 10.1037/0022-0663.98.4.854
Sasanguie, D., De Smedt, B., Defever, E. ve Reynvoet, B. (2011). Association between basic numerical abilities and mathematics achievement. British Journal of Developmental Psychology, no-no. doi: 10.1111/j.2044-835X.2011.02048.x
Shalev, R. S. (2004). Developmental Dyscalculia. Journal of Child Neurology, 19(10), 765-771.
Shalev, R. S. ve Gross-Tsur, V. (2001). Developmental dyscalculia. Pediatr Neurol, 24(5), 337-342.
Siegler, R. S. ve Booth, J. L. (2004). Development of numerical estimation in young children. Child Dev, 75(2), 428-444. doi: 10.1111/j.1467-8624.2004.00684.x
Spelke, E. S. ve Kinzler, K. D. (2007). Core knowledge. Developmental Science, 10(1), 89-96. doi: 10.1111/j.1467-7687.2007.00569.x
Strauss, M. E. ve Curtis, L. E. (1981). Infant perception of numerosity. Child Development, 52, 1146-1152.
Xue, F. ve Spelke, E. (2000). Large number discrimination in 6-month-old infants. Cognition, 74, B1-B11.

APA	Olkun S, Altun A, ŞAHİN GÖÇER S, AKKURT DENİZLİ Z (2015). Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir. , 141 - 159.
Chicago	Olkun Sinan,Altun Arif,ŞAHİN GÖÇER Sakine,AKKURT DENİZLİ ZEYNEP Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir. (2015): 141 - 159.
MLA	Olkun Sinan,Altun Arif,ŞAHİN GÖÇER Sakine,AKKURT DENİZLİ ZEYNEP Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir. , 2015, ss.141 - 159.
AMA	Olkun S,Altun A,ŞAHİN GÖÇER S,AKKURT DENİZLİ Z Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir. . 2015; 141 - 159.
Vancouver	Olkun S,Altun A,ŞAHİN GÖÇER S,AKKURT DENİZLİ Z Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir. . 2015; 141 - 159.
IEEE	Olkun S,Altun A,ŞAHİN GÖÇER S,AKKURT DENİZLİ Z "Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir." , ss.141 - 159, 2015.
ISNAD	Olkun, Sinan vd. "Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir". (2015), 141-159.

APA	Olkun S, Altun A, ŞAHİN GÖÇER S, AKKURT DENİZLİ Z (2015). Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir. Eğitim ve Bilim, 40(177), 141 - 159.
Chicago	Olkun Sinan,Altun Arif,ŞAHİN GÖÇER Sakine,AKKURT DENİZLİ ZEYNEP Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir. Eğitim ve Bilim 40, no.177 (2015): 141 - 159.
MLA	Olkun Sinan,Altun Arif,ŞAHİN GÖÇER Sakine,AKKURT DENİZLİ ZEYNEP Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir. Eğitim ve Bilim, vol.40, no.177, 2015, ss.141 - 159.
AMA	Olkun S,Altun A,ŞAHİN GÖÇER S,AKKURT DENİZLİ Z Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir. Eğitim ve Bilim. 2015; 40(177): 141 - 159.
Vancouver	Olkun S,Altun A,ŞAHİN GÖÇER S,AKKURT DENİZLİ Z Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir. Eğitim ve Bilim. 2015; 40(177): 141 - 159.
IEEE	Olkun S,Altun A,ŞAHİN GÖÇER S,AKKURT DENİZLİ Z "Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir." Eğitim ve Bilim, 40, ss.141 - 159, 2015.
ISNAD	Olkun, Sinan vd. "Temel sayı yeterliklerindeki eksiklikler ilköğretim öğrencilerinde düşük matematik başarısına neden olabilir". Eğitim ve Bilim 40/177 (2015), 141-159.